Undeniable Romance

DALAWAMPU'T ISA

          I WOKE up at five thirty in the morning not like my usual routine when I was still in the city. Kabi-kabila't tilaok ng manok ang nabungaran ko ng lumabas ako ng balkonahe. Hindi tulad sa Maynila, alarm kaagad ng phone ko ang gigising sa akin

The sun is starting to rise. Ang lamig lamig ng hangin. I decided to go inside and go downstairs to make a hot coffee.

Tahimik pa ang loob ng bumaba ako. Nalilito pa ako sa pasikot sikot sa mga pasilyo ng bahay. Matagal na kasi simula ng huling punta ko dito.

Nang marating ko ang pantry ay nagtimpla ako ng kape. Pagkatapos ay napagpasyahan kong lumabas.

“This place is good. I felt calm and relax!”

I sat on the swing as I put my coffee on the table infront of me. Nagmasid ako sa mga sumasayaw na puno.

Napapaisip ako kung ano ba ang maaari kong gawin ngayon araw. I don't want to rest inside my room. Mas lalo lamang akong malulungkot at maaalala ang bagay na pilit kong kinakalimutan. 

I sip my coffee and look at the sky!

I want to go to the beach to swim. As far as I remember, Faith's family owned a private resort in this province. Napangiti ako sa aking naisip.

“Oh Jesus Christ!” Napahawak ako sa aking dibdib ng may sumulpot na babae sa aking gilid.

“Señorita, napaaga ho kayo. Pasensya na ho akala ko kung sino ang tao dito sa duyan. Kayo ho pala.” The woman told me.

I close my eyes to relieve myself.

“It's okay!” I told her.

“Gusto niyo ho ba ng agahan? Ipaghahanda ko ho kayo.” Aniya. I just shook my head at her.

“Coffee will do, Manang.” I added. Nagpaalam naman ito sa akin.

I blew a heavy sigh because of that! Oh my god!

Napailing ako.

Kumusta na kaya sila Dad? Ang kompanya! Naalala kong marami akong pinirmahang kontrata last week.

I felt sorry for Dad for giving him a responsibility which probably my responsibility.

Nagpalipas lang ako ng oras dito sa swing. I felt happiness while watching the sunrise.

At dahil sa sobrang nagiliw ako sa panonood ng sunrise, I didn't felt I fell asleep. Ginising nalang ako ni glamma.

“Apo bakit ba dito ka natutulog halika sa loob at mag aalmusal na.” Alok sa akin ni glamma.

Napangiti ako. “Glamma paano niyo ho ba nalaman na nandito ako?”

“Pinuntahan kita sa kwarto mo at wala ka. Halika na. Inutusan ko si Bebeng na magluto ng paborito mong hotdog at itlog.” Napaiwas ako ng tingin. “Mayroon ring tsokolate galing sa hacienda.” Dagdag niya.

Isinukbit ko ang kamay ko sa braso ni glamma at nagtungo sa loob.

Mabuti naman at nakakalakad pa si glamma. Hindi nga lang ganon kabilis. Minsan kasi ay sumasakit na ang rayuma nito.

“Wala ka pa bang kasintahan, apo? Nasaan na ba ang apo ko sa tuhod? Hindi pa ba madagdagan ang apo ko?”

Nasa harap kami ng pinto ng sunod sunod akong tanungin ni glamma tungkol sa bagay na iyon.

“Apo alalahanin mo hindi na ko bumabata. Gusto kong makita ang apo ko sayo.” Aniya dahilan upang mapamaang lamang ako.

“Ah e glamma, hindi pa ho ako handa tsaka busy pa ko sa aking trabaho.” Sagot ko.