Parang matatanggal ang kamay ko sa higpit ng hawak niya. Kahit anong gawin kong pagbawi dito ay hindi parin niya pinapakawalan ang kamay ko.
"Ouch!, You're hurting me!", saad ko pero wala parin itong paki alam. "Ano ba! bitiwan mo nga ako!", sigaw ko pero wala parin.
Niligay niya ang aso sa likod at pinapasok naman niya ako sa front seat. Pinaharurut na niya ang sasakyan niya. Walang kahit sino sa amin ang nagsalita nang makarating kami sa mansion.
Nabigla naman ako paano niya nalaman na dito ako galing?. At ayun lumabas siya sa driver's seat at binuksan kung saan ako nakaupo at hinila nanaman niya ako papasok sa loob ng bahay.
"Ano ba!, nasasaktan ako!", sigaw ko sa kanya.
Wala parin siyang paki alam. Sumalobong si nanay Lily sa amin. At huminto siya nasa likod niya ako kaya nauntog ako sa matigas niyang likod na dahilan ng paghawak ko sa ulo ko.
"S-sir pasensya po, hindi ko napansin na lumabas pala siya", saad niya rito.
"Kunin mo ang aso sa sasakyan", saad ng lalaki sa harap ko.
"O-opo sir", sambit niya at umalis.
Kinaladkad nanaman niya ako paakyat sa taas hanggang sa kwarto kung saan ako natutulog saka lang niya pinakawalan ang kamay ko. Napahawak ako sa kamay ko na masakit.
"What's wrong with you!, nababaliw ka ba?!" , galit kong sabi.
"Yes I am!", he replied in a cold voice na dahilan ng pagtayo ng balahibo ko. "Kung iniisip mong makakaalis ka rito nagkakamali ka dahil mananatili ka rito!", pagpapatuloy niya.
"S-so, i-it's you?, Ikaw pala ang kumidnap sa akin at dinala rito?, Who are you to do that thing on me!", galit ko sa kanya.
"You're owner, kaya magmula ngayon dito ka lang, huwag na huwag kang lalabas ng bahay kung ayaw mong makulong sa kwartong ito", saad niya na hindi tinatanggal ang tingin niya sa akin.
"You don't own me Mr. Davis, kaya puwede ba hayaan mo na akong umuwi!", galit ko sa kanya
"Of course I am!, I own you!, And you can't do anything about it!", sabi niya na itinuturu pa ang sarili ko habang binabanggit ang mga salitang iyon.
"Shame on you!, pati ba naman ikaw nangingialam ka sa buhay ng may buhay!", sabi ko.
"Hindi ako nangingialam kundi ginagawa ko lang ang dapat", saad niya at umalis na ito.
Sinundan ko siya pero ng makarating na ako sa pinto at pinihit ang seradura ng pinto ay naka lock ito. Hinampas hampas ko ito pero walang nagbubukas.
"Ano ba! ,Please open the door!", sigaw ko pero wala parin.
"Akles!, pakawalan mo ako dito!", sigaw ko ulit pero wala.
Ilang hampas ko na sa pinto pero wala paring sagot doon. Napaupo nalang ako sa sahig at umiyak.
____________________________
Nandito ako sa opisina. Habang pinipirmahan ko ang mga papeles doon ay pumasok doon ang right hand ko.
"Boss, masamang balita, hina hanap po ni Mr. Bartolome si Mr. Han", saad niya sa akin
"Hayaan mo siyang maghanap", habang ipinagpapatuluy ang ginagawa ko. "Nga pala kumusta ang ipinapagawa ko sayo?", tanong ko
"Naghahanap pa ako boss, pumasok po ako sa opisina ni Mr. Bartolome pero wala akong makita doon kaya malamang na itinatago niya ito sa bahay niya", saad ng kausap ko.
"Ganoon ba?, sige ipagpatuloy mo yan, puntahan mo ang bahay niya", saad ko.
"Opo boss", sabi niya at umalis na ito.
Maaga kong tinapos ang ginagawa ko kaya umuwi ako ng maaga. Habang papauwi ako may nakita akong parang pamilyar na mukha sa waiting shed. Nang mamukhaan ko ito ay bigla nalang akong nagalit. Ewan ba kung dahil sa pag-aalala or something.
YOU ARE READING
That Boss Is My Husband
Short StoryBeing single is happy, you can actually do what you want, get what you want, and everything was it's up to you, but what if one day you woke up and didn't expect that you are actually merried to someone who is more powerful than you, who keeps waiti...
