THE TAMING AFFAIR BOOK 2 (self-pub books now available)

CHAPTER FIVE | BITTER GOURD

THE TAMING AFFAIR | CHAPTER FIVE

BITTER GOURD

JD

Magdamag kong hindi ma-kontak si Lucy.

I was getting pissed at the same time worried. Tinawagan ko na lahat ang puwede niyang puntahan. Mga kaibigan niyang narito sa Manila. Si Eula na lang ang hindi ko ma-contact dahil nakapatay ang telepono. Hindi ko naman matawagan si Ferdie para tanungin kung naroon si Lucy dahil siguradong magtataka iyon dahil ang alam ng bayaw ko ay nasa Maldives na kami. Pinapatay ako ang guilt na nararamdaman ko. I could use the agency to find my wife pero kasalanan ko naman kung bakit hindi siya umuwi. She has all the right to get mad at me. She has all the right not to go home to me. 'Tangina kasing case iyon. Wala din namang nangyari. Kahit sandamakmak ang mga ebidensiyang nakuha namin, kung wala naman ang kakasuhan, wala ding mangyayari.

Si Eula na lang talaga ang pag-asa ko. Kapag nakausap ko siya at sinabi niyang hindi niya kasama ang asawa ko, pasensiyahan at buong Maynila ay gagalugarin ko mahanap ko lang si Lucy.

Muli kong tinawagan ang telepono ni Eula. Naipagpasalamat kong tumunog na iyon dahil pero nakailang rings pa din bago may sumagot na babae.

"Eula?" Paniniguro ko.

"JD?" Damang-dama ko ang pagtataka sa tono niya.

Napabuga ako ng hangin at naihilamos ang kamay sa mukha.

"Is Lucy with you?"

"Ha?" Punong-puno ng pagtataka ang boses niya. "Hindi ba siya umuwi?"

Kumunot ang noo ko. "So, hindi kayo magkasama?"

Matagal bago sumagot si Eula. "Umm..." napatikhim siya bago sumagot. "M-magkasama kami kagabi. Pinuntahan ko siya sa Blue Room. Sa may Pasay. She was crying. She was pissed. She was devastated last night, JD. She was really mad at you because of what you did."

Mahina akong napamura at napahinga ng malalim.

"I know. I can't call her. Her phone is off. Is she there? Did she spend the night in your house?"

Hindi agad nakasagot si Eula. Napatayo ako dahil narinig kong may pumaradang sasakyan sa tapat ng bahay namin. Taxi iyon. Maya-maya ay bumaba si Lucy na hitsurang wasted talaga. Parang hindi pa nga nakasuklay. Napailing ako at napaupo sa kama. Sigurado akong naglasing na naman ito.

"Yes, she did. Dito ko na pinatulog kasi lasing na lasing kagabi. She was really disappointed, JD. She was looking forward for that trip. She needs her husband. Hindi 'yong magkasama nga kayo pero ipinaparamdam mo sa kanya na hindi siya ang priority mo." Alam kong may halong panunumbat ang pagkakasabing iyon ni Eula.

Lalo lang akong nakaramdam ng guilt kaya nagpaalam na sa kanya. At least alam kong sa kaibigan naman nag-stay si Lucy kagabi para magpalipas ng sama ng loob. Napapailing lang ako at napayuko habang nakaupo sa kama. My job has taken its toll to my married life. Naramdaman kong bumukas ang pinto ng silid namin at hindi agad ako nag-angat ng ulo. Nahihiya akong tumingin kay Lucy.

Hindi naman tumitinag si Lucy sa may pinto kaya tiningnan ko na siya. Nakita ko siyang gulat na nakatingin sa akin tapos ay agad na iniiwas ang tingin. Doon na ako tumayo at lumapit sa kanya.

"Babe, I am sorry." Iyon na lang ang nasabi ko at hinawakan ko ang mukha niya. Gustong-gusto ko siyang halikan. Yakapin para maramdaman niyang nagsisisi ako sa nagawa ko pero ramdam kong galit pa rin siya sa akin.