Deeply inlove with you [ON-GOING]

Chapter 8

CHAPTER 8

Ilang oras palang ang nakalipas namamanhid na ang mga paa ko pero kahit mahirap tiniis ko ito makalabas lang kami sa lugar nato kinakaban din ako dahil na sa masukal kami na lugar naiiyak akung napatingin sa paanan ko ng may dugo doon.

Parang dumoble ang kaba ko nang sinundan ko ang dugo na yun nanginig ako at patakbong nagtago sa likod ni Arañez kaya siya na ngayon ang nakaharap sa dinaanan ko.

"What happened? And fvck! Why are you crying?! Hey Descartin?" Hinawakan niya ang mukha ko at pinaharap sa kanya hindi ako makasagot dahil nanginginig parin ako sa takot.

"M-May d-dugo. . ." Kitang kita ko kung pano pumungay ang mata niya at niyakap ako tumingin ito sa deriksyon na dinaan ko at pinatahan ako.

Alam kung subrang babaw lang dahilan nang pag iyak ko pero di niyo ako masisi subrang higpit ng yakap sakin ni Arañez dahil anytime puwede akung matumba hindi ko na naisip ang posisyon namin ngayon dahil paulit ulit paring nag flash sa utak ko ang dugo.

Ayaw kunang maalala ang bagay na yun at masaklap na nangyari sa nakaraan, ilang minuto kaming magkayakap ni Arañez at ako na mismo ang kumalas sa kanya may pag aalala parin sa mga mata nito.

At bat naman siya mag aalala? Siguro dahil naaawa siya sakin.

Nagpatuloy kami sa paglalakad habang nakakapit ako sa damit niya hinayaan niya lang ito, lumiwanag ang mukha ko nang makakita kami nang kalsada may waiting shed din akung nakita kaya napag isipan naming dun nalang kami maghintay ng masasakyan.

"Are you sure you're okay?" Paninigurado niyang tanong tumango ako sa kanya at ngumiti.

"Oo okay na ako, salamat nga pala kanina kung w-wala ka ewan ko kung anong gagawin ko. . ." Napaiwas akung ng tingin nang ma realized ang sinabi ko inis kung sinabunutan ang ilang hibla ng buhok ko.

Matunog itong ngumiti then he mouthed 'Youre Welcome' napabuga ako ng hangin at nilaro ang maliit na bato sa paanan ko ngunit napataas ang tingin ko nang may humintong bus hinila ni Arañez ang pulso ko at sumakay kami nagtalo pa kami kung sino ang uupo malapit sa bintana.

Subrang laki nang ngiti ko habang dinama ang lamig ng hangin, napaigtad ako nang may mainit na kamay na nakapatong sa binti ko naka short lang ako at naka white shirt kaya ramdam ko talaga ang lamig at init na unti unting lumukob sa buong katawan ko.

Napasimangot ako at sinamaan siya nang tingin pinipilit kung alisin ang kamay niya pero hindi ako nagtagumpay.

"Arañez please. . ." Natapatakip ako sa bibig ko nang bigla itong humina na parang naging ungol sa huli.

"Please what Descartin?" Sa tuno palang ng boses niya para itong nanunuya at hinahagod ang kamay niya sa balat ko napalunok ako at bumigat ang paghinga ko.

"A-Ang k-kamay m—

" What about my hands hmm?" Lumapit ito sakin malapit sa leeg ko ramdam kung inamoy niya ako habang paulit ulit niyang hinahagod pataas baba gamit ang isang darili niya.

"A-Alisin mo a-ang kamay mo." Naiiyak ako di ko alam kung ano ang nararamdaman ko tumingin ito sakin at mas tinaas pa ang kamay niya napapikit ako sa malamig na hangin parang naging mainit ang tema ng panahon dahil sa ginagawa ni Arañez sakin.

"H-Hindi tama ang ginagawa mo may girlfriend ka." Para itong natauhan at lumayo sakin tulala akung napatingin sa labas nang bintana tumigil ang bus at sinabing na sa distinasyon na kami nauna na akung bumaba sa kanya.

Bubuksan ko na sana ang gate namin nang bigla niya akung pinigilan.

"I'm sorry 'bout earlier, i didn't mean it its just that you're thight short makes me tempt makes me to t-touch you I'm really sorry. . ." Nagbaba ito nang tingin pero hindi ako makasagot sa sinabi niya iniisip ko parin kung anong uring pakiramdam ang naramdaman ko kanina subrang hirap indahin sa hindi malamang dahilan.