Venom of the New Era (Season 3)

CHAPTER 14

Chapter 14
Venom's Offering

Katok nanaman ang gumising saakin pagsapit ng umaga. Pagsilip ko sa bintana, madilim pa. Mag-aalasingko?

Binuhat ko ang sarili mula sa pagkakaupo sa lapag. Hinarap ang pintuan, handa ko nang pihitin... tila napaso ang kamay kong kumapit. Sinong nasa likod?

Once again, my chest is in rapid beat. I don't like what happen yesterday. Nor dreaming to occur again. Loosing myself for love is the silliest. Being once stupid is enough.

Akma kong bubuksan ang venom para matukoy ang nasa kabila - "Vira?" Tinig ni Wendell.

Hinila ko ang doorknob at siya nga ang bumungad. Pumasada ang mata ko sa kabuuan nito, suot niya ang makapal na kapa, at ngayon ay may inaalok din saakin.

"We must see this." I had a bad feeling. Gusto kong magtanong, tinanggap ko nalang ang kapa.

"Saan?" May tinuro ang paningin niya.

"Sentro." He fake a fraud smile. "The King's announcement is about to happen."

My heart drop. The day has come.

I saw our silhouette walking out of the door, past the yard, entering the weak maze-garden. My footstep are same with my tension. Gagawin niya talaga.

Kami nanaman nila; Wendell, Forester, Quillon ang magkakasama. Wala akong ideya kung saan nagtungo si Radzyn, 'di ko rin inalam. Kabisado na agad nila ang pasikot sikot patungo sa sentro, at ako na ang nakasunod ngayon. Madali kaming nakarating bago pa pumatak ang ala sais. May nadatnan pa kaming mga posteng nakabukas at ilang taong naghahanda ng pagtatrabaho, mahamog din, ito ang simoy ng Gredorma tuwing magbubukas ang panibagong umaga.

"Up there," may inapakang fire exit si Forester na isang apartment. Pagtingala, mataas nga ito, magkakaroon kami ng malinaw na imahe ng sentro. Ako ang nagpahuling pumanik. Tahimik ang aming paggalaw. Sa huling baitang, doon sumalubong ang nagwawalang mainit na hangin kaya't sumayaw ang aming mga kapa.

Hinuli ko ang hibla ng aking buhok na sumasagabal sa paningin, pumihit paharap sa entablado ng Gredorma kung saan nakatayo ang malaking LED screen. Makita palang ang mga SWAT team na nagkalat sa paligid dala ang mga matataas na kalidad ng armas ay alam kong hindi lalo magigig maganda ang misyon namin dito. We're surrounded.

Pagpasada ng mata sa mga taong nagkalat. Kahit hirap ay nakabakas sa mukha, iniinda nila 'yon sa pagtawa.

"What is coming?" Bulong ko sa hangin.

Tahimik kaming apat na nagmamasid, iniintay na biglang may gumulat na magpapatalon sa kaluluwa - subalit isang tunog ng pagkawarak ang namayani. Isang kalesang malutong ay napatid, biglaang kumalas ang gulong kaya buong likod ay natumba.

"It's already 6," anunsyo ni Wendell. 'Di ko maalis ang tingin sa pamilyang nagkukumahog. Dumoble pa ang tensyon nang lapitan sila ng mga nagbabantay at tutukan ng baril. Dali-dali, halos lumuhod sila at mangiyak sa pagmamadali.

For unknown reason, I can't take my eyes off them. Not even for once, even the LED screen scretch and zoom in a presentation.

"Good morning all refugees of Carzuela."

I have all my attention on the pity - but it only took a sentence to shatter me. I hear a coin drop in my ear, I raise my head, sight are shaking suddenly. Heartbeats are in rage.

I saw the same man who put me in missery. All of these... because of him. The King of the new era. Humakbang ako. Dumadaloy ang lamig sa buo kong kaluluwa.

"He's here." Nanunuyo at may tila nakapasak sa lalamunan ko. Nagpapatindi 'yon ng kaba.

Once again, I feel it. Demons chattering, and drums rolling. All the blur vanishes when I saw dark eyes under his glasses. I am in Gredorma, I know... yet with the big scren, while he's smiling seems like he's infront of me. I can grab him.