TEN IS

H2. Sterrenlucht

Milo pov

Ik lig in een stoel buiten op het terras. Ondanks dat het al 11 uur s'avonds is geweest is de lucht nogsteeds een beetje licht schemerig van de zon. Mijn ouders en Jiska zijn al naar bed gegaan. We hebben nog even hier buiten gezeten en gezellig wat gedronken en gepraat. Dat had ik gemist. Ik heb het heel lang niet meer zo rustig gehad als deze week. Elke dag is druk met werk en school, elke avond vol gepland met feestjes, etentjes, opnames, afspraken. Zo rustig in de tuin zitten met mijn familie, met niks dan een weekje tennis in het vooruitzicht, is er lang niet meer voortgekomen, maar ik heb het gemist. Ik geniet van de zomerse geur die hier s'avonds nog hangt. Zacht staat er oude muziek op, ik adem even in en uit en neem een slok uit mijn glas.

De muziek stopt, mijn telefoon begint te trillen. 'Matthy' staat er op mijn scherm. Meteen neem ik op. 'Hey maatje' zeg ik lief. 'Hey Milo, euh ik..'. 'Het gaat niet?' Vraag ik. Matthy blijft even stil. 'Nee' zegt hij dan zacht. 'Wat wil je? Praten? Je gevoelens kwijt? Of zal ik gewoon even met je praten over andere dingen?' Vraag ik. 'Ik.. ik moet gewoon even wat dingen kwijt denk ik.' Zegt hij wanhopig. 'Brand los Mat, ik luister naar je' zeg ik vertrouwelijk. 'Ik denk steeds aan.. dat ik het gewoon niet snap. Ik snap niet wat ik verkeerd heb gedaan, waarom is het ineens over? Waarom wil ze ineens niet meer bij me zijn. Ben ik niet goed genoeg? Heb ik haar geen liefde genoeg gegeven? Ik wil gewoon terug in de tijd en alles aanpassen en ik word er gek van dat ik het niet kan. Ik word er gek van dat ik haar niet kan bereiken, niet haar dingen kan vragen. Ik zit hier alleen in mijn huis en ik maak mezelf gek'. Ik hoor alles aan wat Matthy verteld. Soms doet het pijn. Wanneer Matthy zichzelf afvraagt of hij wel goed genoeg is. Matthy is de liefste persoon die ik ken. Hij is geweldig, alleen hij ziet het zelf niet, nooit eigenlijk. Hij is altijd al bescheiden geweest. Matthy raast door over zijn gevoelens over hoe Carolijn hem ongeveer een week geleden verlaten heeft. De eerste dagen was hij niet te spreken. Hij bleef thuis. Hij was te ziek om uit bed te komen überhaupt. Na een paar dagen kwam hij op kantoor. Volhouden deed hij het alleen niet. Na de derde keer naar de wc gaan ging ik hem achter na. Ik trof hem huilend aan. Sinds toen ben ik een beetje de persoon geworden waarbij hij al zijn gevoelens kwijt kan. Hij heeft geen idee dat ik zo graag de persoon zou willen zijn die hem weer gelukkig maakt, en dat het me zoveel pijn doet als hij praat over hoeveel hij van Carolijn hield. Maar ik negeer het en hou me sterk voor Matthy. Hij is nu belangrijker.

'Ik weet het gewoon niet Milo, en nu ik weer hier alleen ben denk ik alleen maar na' Matthy is weer een beetje gekalmeerd. 'Ik begrijp je mat, dit is normaal. En het is goed dat je je gedachtes even kwijt kan. Dat helpt.' Zeg ik lief. 'Ik voel me wel weer iets beter nu' zegt Matthy aan de andere kant van de lijn. 'Dat is mooi' zeg ik. Matthy is even stil. 'Wil je nog meer kwijt of even praten ofzo?' Vraag ik dan. 'Wil je Euh... misschien... me gezelschap houden ofzoiets... tot ik ga slapen ofzo' zegt Matthy onzeker. 'Tuurlijk, dan zet ik je wel even op luidspreker oké? Dan praten we gewoon een beetje' zeg ik. 'Is goed, waar ben je dan?' Vraagt Matthy. 'In de tuin' zeg ik als ik mijn telefoon op de tafel naast me heb gelegd en weer achterover leun in mijn stoel. Ik kijk even omhoog, de lucht is helder en de sterren zijn goed te zien. 'Ben je bij je ouders?' Vraagt Matthy. 'Ja, dus niet te hard praten hoor, anders worden ze wakker' zeg ik geinend. Ik hoor Matthy zacht lachen aan de ander kant. 'Is Jiska er ook?' Vraagt hij dan. Ik heb een vaag vermoeden waar dit heen gaat. 'Jaa? Maar die slaapt ook' zeg ik. 'Oké dus ik heb je niet van een geil avondje beroofd' zegt Matthy lachend. Ik zucht. Matthy giechelt.
Ik weet precies hoe zijn gezicht er nu bij staat. Zijn ogen een beetje samen geknepen, zijn neusvleugels die een beetje bewegen door zijn lachen, en zijn schattige brede lach. Misschien is deze grap niet leuk, maar het beeld dat zijn lach opbrengt maakt het een stuk minder erg.

'Nee hoor' zeg ik zo rustig mogelijk. Matthy moet nog harder lachen om mijn rustige opmerking. 'Oké mooi' zegt hij dan. 'Dus je bent alleen buiten?' Vraagt Matthy. 'Ja, ik zit hier een beetje genieten van de buitenlucht met een biertje, en eerst muziek maar nu heb ik jou gezelschap' zeg ik terwijl ik weer naar boven staar. 'Levensgenieter' zegt Matthy. 'En jij?' Vraag ik dan, om het gesprek gaande te houden. 'Euh, ik lig nu in bed' zegt Matthy zacht. 'Lekker' zeg ik. Even is het stil. 'Wil je gewoon iets vertellen?' Zegt Matthy ineens. 'Gewoon? Iets?' Vraag ik. 'Ja, wat je ziet, wat je deze week gaat doen. Gewoon iets leuks' zegt Matthy zacht. 'Tuurlijk.. Euh, ik zie nu bomen, meer het silhouet van de boomtakken, ik zie de lucht, allemaal sterren, volgensmij is daar de grote beer ook. En naast me staat een kaarsje aan, en een paar flesjes en glazen Grolsch van mij en m'n vader. En er liggen nog wat toastjes en een worstje'. Ik pak het laatste worstje. 'Die ga ik nu opeten, hap' zeg ik en ik steek het worstje in mijn mond. Matthy lacht zachtjes door de telefoon.

'En, deze week heb ik een toernooi van m'n tennisclub, daarom ben ik nu hier bij mijn ouders, en heb ik veel vooruit gewerkt op kantoor. Ik zit ook in de organisatie, is heel gezellig. Ik moet ook een paar wedstrijden spelen, en ik maak kans om de hoogste van mijn klasse te worden. Dus misschien win in dan wel. En we hebben een van de avonden ook biefstuk avond, dan gaan we allemaal biefstukjes eten. Is altijd heel lekker.' Vertel ik. Matthy reageert niet meer. 'En volgende week zondag ben ik jarig, en dat ga ik dan ook daar vieren, dus ik heb best veel zin in deze week' zeg ik. Door de telefoon hoor ik zachte snurkachtige geluidjes. Matthy is in slaap gevallen. 'Slaaplekker lieve mat' fluister ik. Ik wacht even om zeker te weten dat Matthy slaapt. Hij reageert niet meer op me. Ik hang de telefoon op en ga weer achter in mijn stoel liggen. Ik maak het mezelf moeilijk, maar ik doe het zo graag.

Heeeyyy josti's
Nog een hoofdstukje omdat het kan.
I love Milo en Matthy die cute zijn.

Big loev allesssssss

Slaaplekker iedereen.

Love jullieeeee xxxxxx