TEN IS

H17. Maatje

Matthy Pov

Ik zet mijn auto langs de weg waar Milo's huis aan staat en stap uit. Ik check even. Telefoon en sleutels heb ik mee. De rest kan ik hier wel laten liggen. Ik ben nog even langs huis gereden voor wat spullen, want ik wilde niet kleding van Milo blijven lenen, dus heb ik zelf maar wat kleding mee genomen. Voor de zekerheid. Ik heb natuurlijk geen idee of ik hier lang blijf, voor het zelfde geld ga ik straks al weer naar huis. Maar ik wilde het toch bij me hebben.

Ik loop naar de tennis club toe, waar ik al een hoop gepraat, gelach en geklap hoor. Ik kijk even op mijn horloge. 15:07. Ik kon me herinneren dat Milo om 3 uur moest spelen. Hij is dus net begonnen aan zijn wedstrijd. Ik loop het terrein op en die om de velden heen een hoop mensen staan. Daar zie ik hem staan. Hij speelt op hetzelfde veld als gister en eergister. Opeens kickt mijn mensenschuwheid in. Wat moet ik eigenlijk doen? Gewoon in mijn eentje daar gaan staan? En dan straks naar hem toe lopen? Ik ken hier niemand. Eigenlijk vind ik het heel ongemakkelijk. Langzaam en zonder al te veel op te vallen loop ik richting de hekken om het veld. 'Matthy' hoor ik ineens naast me. Een paar meter verder op staat het meisje waar ik eergister mee kennis had gemaakt. Milo's beste vriendin. Joeska. 'Ik dacht dat je niet meer terug zou komen?' Zegt ze verbaast. Ik weet niet helemaal hoe ze dat bedoelt, maar ze kijkt wel vrolijk, dus het zal wel goed zijn. Ik kom naast haar staan en glimlach. 'Ik vond het wel gezellig hier, ben ik nogsteeds Welkom?' Zeg ik. 'Natuurlijk, meer dan welkom, Milo zal het ook heel leuk vinden dat je terug bent' zegt ze lachend. 'Wil je filmen trouwens? Ik ben er eigenlijk niet zo goed in' zegt ze en ze geeft Milo's camera aan mij. 'Natuurlijk' lach ik. Ik film het veld en zie Milo verbaasd mijn richting op kijken. Die zal natuurlijk zich ook heel erg afvragen wat ik hier doe.

Milo moet opslaan. Serveren. De basis termen komen wel redelijk overeen met Volleybal. Alleen hij raakt de bal te hoor met zijn racket, en de bal slaat tegen zijn kant van het net aan. 'Oef, Volgensmij is hij afgeleid' zegt Joeska lachend. Verbaast kijk ik haar aan. Ze grijnst even naar me. 'Staat hij achter?' Vraag ik. 'Nee, ver voor zelfs, hij heeft zijn eerste punt al, dus maak je geen zorgen' lacht ze. Ik zucht even opgelucht uit. Milo zucht even en ik zie hem balen. Dan gaat hij klaar staan, een fanatieke blik op zijn gezicht. Blik naar voren, gebogen, met zijn kont naar achter. Vol concentratie. Even blijf ik naar hem kijken. Even vergeet ik waar we zijn. De man aan de andere kant serveert nu, maar Milo slaat terug. De man aan de andere kant raakt die bal prima. Milo stapt naar voren en geeft een kleine tik. 'Oeh weer een Drop shot' hoor ik Joeska naast me zeggen. De bal stuitert op de grond van de man aan de andere kant. Joeska juicht. 'Lekker Miel' roept ze. Ik hoor iedereen klappen. Milo gooit zijn armen in de lucht en danst even. Hij loopt naar het net en geeft de man aan de andere kant een hand. 'Had ook niet anders verwacht van de grote ter Reegen' hoor ik de man zeggen, waarbij ik mijn glimlach moet onderdrukken.

Dan draait Milo zich naar mij. Hij kijkt me aan en trekt zijn wenkbrauwen op. Hij komt richting ons gelopen. 'Lekker potje Mielepiel' zegt Joeska. Milo kijkt even naar naar maar blijft stil. Dan kijkt hij weer naar mij. Als ik niet zo zenuwachtig was geweest, zou ik nu keihard hebben gelachen om zijn verbaasde blik. 'Wat- ik bedoel... Mat?' Zegt hij verward. 'Matthy vond het hier zo gezellig dat hij terug is' zegt Joeska die even op Milo's schouder klopt. 'Je hebt hem toch niet gebeld ofzo?' Zegt hij verontwaardigd tegen haar. Oké, blijkbaar vind hij het toch niet zo heel leuk dat ik hier ben.

Joeska schud haar hoofd. 'Nee, hij is hier echt zelf heen gekomen' zegt ze. Milo kijkt mij weer aan. 'Echt? Ik bedoel- als je hier niet wil zijn moet je het zeggen hoor. Ik wil je niet forceren ofzo' zegt Milo haast bang. 'Jonge Milo, geloof me nou eens' hoor in Joeska zeggen, maar onze blikken blijven verbonden. Ik glimlach zacht. 'Ik ben hier uit mezelf gekomen' zeg ik zacht. Zijn blik veranderd van bezorgd naar verrast. Hij lacht breed. 'Echt? Mat, maatje dat is zo leuk' zegt hij en hij slaat zijn armen om mijn middel en tilt me even op. 'Mi- Milo' hierna volgt een totaal niet mannelijk gilletje. Ik hoor Milo in de lach schieten. Hij zet me weer op de grond. 'Daar ging je mannelijkheid even' zegt hij. Ik grinnik. Milo slaat zijn armen om ons heen. De ene on Joeska en de andere op mij. Zo lopen we het pad over. 'Lekker zeg, met m'n twee beste maatjes' zegt hij. 'En die anderen dan?' Zegt Joeska, ik denk doelend op de andere bankzitters. Milo kijkt haar aan en laat haar even los. 'Nee, Mat is toch wel m'n schatje' zegt hij en hij slaat zijn beide armen om me heen. Ik grijns. Joeska trekt haar wenkbrauwen op en haar mond valt open. 'Iehl Miel, je zweet' zeg ik terwijl ik mijn armen ook om hem heen sla. Joeska mag van mij best denken dat we elkaar leuk vinden, misschien heb ik daar later nog wat aan. 'Jaja, ik ga zo douchen hoor... schatje'.