TEN IS

H4. Gewoon Milo

Milo pov

Twee opnames en een paar uur kantoor werk later is het half 6. De stagiaires, het productie team en Koen en Robbie zijn al naar huis gegaan. Matthy is voor het eerst weer in staat zijn werk normaal te doen en is dan ook druk aan het werk. Hij tikt met zijn voet mee met de muziek die hij waarschijnlijk op zijn koptelefoon heeft staan. 'Milo, wil jij nog dat laatste broodje bapao? Dan zijn ze op, haal ik morgen even nieuwe' vraagt Raoul die de keuken aan het opruimen is. 'Ah, ja lekker doe maar' zeg ik en ik loop naar de keuken. Raoul doet het broodje op een bord in de magnetron. Ik pak wat water en leun tegen het aanrecht aan terwijl ik naar Matthy kijk die aan het werk is. 'Weet jij hoe het met hem is?' Vraagt Raoul ineens. Ik kijk om. Raoul kijkt me vragend aan. 'Het gaat met ups en downs' zeg ik. 'Gister toen hij alleen thuis was voelde hij zich slecht, toen heeft hij gebeld gelukkig, en heb ik even zijn verhaal aan gehoord, dat hielp. Hij zei vanochtend dat hij veel beter had geslapen dan de andere nachten' zeg ik. Raoul knikt en glimlacht. 'Mooi' zegt hij. 'Vreemd eigenlijk, had eigenlijk verwacht dat hij juist alles wel aan jou zou vertellen' zeg ik dan. Raoul haalt zijn schouders op. 'Hij heeft me wel wat verteld, maar hij houdt het liefst alles voor zichzelf en valt er niemand mee lastig. Dus ik ben allang blij dat hij jou een beetje in vertrouwen heeft genomen' zegt Raoul. Ik knik even. Op precies die manier nam Robbie me ook in vertrouwen. Daarbij heb ik aan het begin wel wat fouten gemaakt, dus ik vond het ook raar dat Matthy precies naar mij toe kwam, en niet naar Raoul, die de meest betrouwbare persoon van ons allemaal is, maar misschien is het wel omdat het ook nog niet zo lang uit is tussen mij en Charlotte. Misschien kwam hij vooral voor advies omdat ik ervaring heb, en wilde hij Robbie en Koen niet lastig vallen, die hebben het al druk genoeg met hun situatie's. De magnetron piept en Raoul stapt naar achter. Vervolgens rijkt hij me het bord met het dampende pakje aan. Ik pak het aan en zet het op het aanrecht om het af te laten koelen.
Raoul zucht en kijkt even rond. 'Ik ga denk ik ook, jullie redden je wel met afsluiten hè' zegt hij. Ik knik. 'Komt goed' zeg ik. 'Oh en succes met je toernooi komende dagen, ik hoor er wel van' zegt hij. Ik glimlach en knik. 'Jooo, tot ziens Roel' zeg ik. Raoul loopt naar de deur. 'Mat' scheeuwt hij. Matthy kijkt op en zet zijn koptelefoon af. 'Ik ga, succes nog' zegt Raoul. Matthy glimlacht. 'Doei Roel' zegt hij en hij zet zijn koptelefoon weer op.

Een tijdje sta ik bij het aanrecht te kijken naar de blonde jongen, terwijl ik mijn broodje eet. De avond zo'n schijnt fel naar binnen in het kantoor. Alles is kalm en goed. Het is zomer, het is lekker weer, het is warm. En ik ben hier overgebleven met Matthy. Ik zet mijn bord in de vaatwasser, en zet hem aan. Dan loop ik terug naar mijn plek. Wanneer ik zit zet Matthy even zijn koptelefoon af. 'Is iedereen al weg?' Vraagt hij. Ik knik lachend. 'Jij zit wel heel erg in je werk' zeg ik. Matthy moet ook lachen. 'Ja wat de fuck ik had dat echt niet door totdat Roel in eens gedag zei en ik verder niemand zag behalve jou' zegt hij. 'Ben je al ver?' Vraag ik en ik knik even richting het scherm. Matthy went zich weer tot het scherm. 'Best wel, even al mijn achterstanden bijgewerkt en mijn video geedit' zegt hij. 'Heel nice' zeg ik en ik klop hem even op zijn schouder. Matthy zucht. 'Ja, voelt wel even lekker' zegt hij en hij glimlacht. 'Hoelaat ga je weg?' Vraagt hij dan. Ik kijk even op mijn telefoon naar de tijd. 17:52. 'Ik denk zo, moet nog langs school om mijn verslag in te leveren' zeg ik. Matthy knikt begrijpelijk. 'G-ga je morgen nog wat doen?' Vraagt hij dan terwijl hij door zijn word bestand scrollt. 'Morgen is de eerste dag van het tennistoernooi van mijn club, en doe daar de organisatie dus daar ben ik de hele dag' zeg ik glimlachend. Ik word al blij als ik er aan denk. Matthy glimlacht ook. 'Ohja, is ook zo, met je tennis'. 'Heb jij niks te doen?' Vraag ik dan. 'Hmm, een beetje editen denk ik, maar ik ben bang dat als ik alleen ben dat ik dan weer veel ga nadenken, en er is morgen niemand op kantoor dus-', 'kom anders morgen naar mij, naar toernooi' zeg ik ineens. Weer floept het er uit voor ik er over na heb gedacht. Matthy kijkt op. 'Euh, ja, ja is goed' zegt hij een beetje onzeker. Ik ben nog verbaast om mijn eigen vraag, en dat Matthy, de meest mensenschuwe persoon die ik ken, ook nog eens ja zegt, dat had ik al helemaal niet verwacht. Langzaam verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. 'Wil je echt mee?' Vraag ik. Matthy lacht. 'Ja, lijkt me wel leuk eigenlijk' zegt hij. 'Oke, gezellig, kom je met de auto gewoon naar mijn huis?' Vraag ik. 'Yes, Hoelaat?'. Ik denk even na. 'Nou, het begint om 10 uur, ik ga kwart voor 10 heen' zeg ik. 'Maar je kan later komen' zeg ik er vlug achter aan. 'Ik ben er wel om kwart voor 10' Matthy knikt zelfverzekerd. Ik glimlach. 'Leuk' zeg ik. Ik sta op. 'Euh, ik ga wel nu naar school, ben verder klaar met alles.' Zeg ik. Matthy knikt. 'Ik ga ook denk ik' zegt hij. Ik wacht even tot hij zijn spullen heeft en samen lopen we naar de garage. Matthy stopt bij zijn auto. 'Ik zie je morgen dan wel' zeg ik. 'Joo, tot morgen Milo' zegt Matthy blij. Ik zwaai nog even naar hem en loop dan naar mijn auto toe. Wanneer ik ga zitten rijdt Matthy langs en hij toetert nog even een keer. Leuk man, in een garage. Ik kijk even nep geïrriteerd en zwaar dan nog eens naar hem. Met een smiegertig lachje rijdt hij weg.

Ik denk na. Matthy gaat morgen mee naar mijn tennisclub. Ik heb nog nooit iemand van mijn vrienden mee genomen naar de tennisclub. Zelfs niet een van de bankzitters. Eigenlijk alleen Charlotte, van buiten af. Op de tennis club ben ik wel een andere Milo dan hier. Iedereen op de club kent elkaar, iedereen kent mij en mijn familie en wij kennen iedereen. Ons kent ons zeggen ze wel eens. Eigenlijk een soort hele grote familie. Daar kennen ze me al sinds ik 5 ben, als een nuchtere gezellige jongen die van een geintje en ondertussen ook een biertje houdt. Iemand die met iedereen kan lachen en graag meehelpt met vanalles. Ze zien me niet als Milo van de bankzitters, maar gewoon als Milo, zoon van Hans en Charlie, en de broer van Jiska. Ohja en dat ik een bijzonder baan heb, 'iets met YouTube ofzo'. Tuurlijk weten ze er van, maar ze kennen me zoals ik ben en doen niet anders tegen me. Hoe zouden ze Matthy vinden? En hoe zou Matthy het daar vinden? Het scheelt wel dat het Koen niet is, Matthy is een dorp gewend, dat heeft wel een beetje de sfeer van onze club. Koen bijvoorbeeld, standsjongetje dat hij is, die zou dat nog geen uur volhouden.

Ik ben thuis, we hebben net gegeten, en nu zit ik met koffie weer op dezelfde stoel als gisteravond. Mijn moeder kijkt iets ik haar telefoon. 'Sandra en Henk komen morgen al terug van vakantie, dus ze zijn er morgen avond ook' zegt ze tegen mijn vader. 'Ah mooi, Henk had voor mij nog wat adapters liggen die ik nodig had, kan ik die ook even ophalen' zegt mijn vader die van zijn telefoon opkijkt. 'Waarvoor had je die nodig dan?' Vraag ik. 'Nou Jitske, die van hier tegenover weet je wel' zegt hij. Ik knik en neem een slok koffie. 'Ja die had nog wat van die grote lampen liggen, die wilde ze wel geven zodat ze op de tennisbaan konden voor savonds, nog wat extra licht, maar daar heb je zo'n speciale adapter voor nodig, nou had Henk gezegd dat hij die nog wel had liggen, maar hij was op vakantie' legt mijn vader uit. 'Oh, wel Nice, van die lichten' zeg ik. 'Ja, dat dacht ik' zegt mijn vader en hij scrollt verder op zijn telefoon. Mijn scherm licht op.

Een appje van Matthy. 'Euh, wat was je adres ook alweer?'. Ik open whatsapp en typ terug. 'Troelstralaan 4, Gouda'. 'Thanks' typt Matthy. 'Gaat wel lukken?' Typ ik. 'Tuurlijk, beste chauffeur van Nederland' typt Matthy. Ik krijg ene glimlach op mijn gezicht. 'Goed..' typ ik. 'Ik hoop dat je morgen heel aankomt' typ ik er achter aan. 'Haha komt goed Milo, ik ben jou niet hè, tot morgen' typt Matthy. 'Slaapze Mat' typ ik lachend. 'Wat is het Milo' vraagt mijn moeder. Ik leg mijn telefoon weg. 'Matthy komt morgen' zeg ik. 'Oh? Op TIOD open?' Vraagt ze. Ik knik en neem mijn laatste slok koffie. 'Gezellig, hoe dat zo?' Vraagt ze. 'Euh... Matthy had niks te doen, en toen heb ik hem uitgenodigd, ik had eigenlijk ook niet verwacht dat hij wilde maar het leek hem wel leuk' zeg ik. Dat Matthy liever niet alleen wilde zijn vanwege zijn emotionele toestand laat ik maar weg, voor mijn moeder net zo tegen Matthy gaat doen als ze bij mij deed met Charlotte. 'Ik ook niet, Matthy is toch wel beetje die verlegen jongen uit jullie groep' zegt mijn moeder. Ik knik. 'Maar wel gezellig ja, kan je hem leren tennissen' zegt mijn vader grijnzend. Ik schud lachend mijn hoofd. Dit word nog wat.

Heeeyyy josti's
Nog een hoofdstukje.

Hopelijk is er van genoten. Heb verder niet veel meer te vertellen.

Slaaplekker of goedemorgen of eetmakelijk!

Love jullieeeee xxxxxx