finding you i've lost, taejun.

"We'll Fight in this Hell"

Bir plan yapmaya çalışırken masanın üstündeki beyaz gül dikkatimi çekmişti. Elime aldım ve biraz incelemeye başladım. Bakarken bir anda sesler duymuştum. Bakmadan önce gülü Yeonjun hyung'un üstüne koydum ve dışarıya çıktım. Etraf kapkaranlıktı baya. Gökyüzünde yeşil ve mavi daireler geziniyordu. Bir kere bile baktığında korkutmaya yetiyordu.

Koşarak içeriye girdim ve diğerlerini dışarıya çektim. Onlar gökyüzüne bakarken ben etrafa göz atmaya başlamıştım bir şeyler değişmiş mi diye. Çiçeklerin rengi değişmeye başlamıştı. Ortalık gerçekten de cehenneme dönüyordu.

Bir anda ağlama isteği dolmuştu içimde. Önceden de elimde bir seçenek yoktu ama şimdi elimizdeki seçenek yok olmak üzereydi ve bu durumdan Yeonjun hyung etkilenirse onu tamamen kaybetmem olasıydı. Bu yüzden koşarak içeriye girdim ve yatağın üstünü kapatacak bir şeyler aramaya başladım.

Bunu yaparken yatağın aslında cam bir tabut olduğunu unutmuştum. Aklıma gelince camı kapattım ve odayı izolasyona uygun bir hale getirip diğerlerinin yanına dışarıya çıktım. Artık bir şeyler yapmamız gerekiyordu. Beomgyu Hyung'a baktım ve "Ne yapacağız şimdi?" diye sordum.

Beomgyu Hyung sorumu duymamış gibiydi. Yanımdan geçip kulübenin arkalarına doğru ilermeye başladı. Neden böyle yaptığını anlayamamıştım. Durduğunda bakmıştım ki arkada tekrardan bir portal vardı. Beni arkasına aldı ve "dikkat etmemiz lazım Taehyun, diğerlerini uyar hemen" dedi.

Bunu demesinde bir sebep vardı ama o portalı görünce baya korkmuştum ve koşa koşa diğerlerinin yanına gidip "Kulübenin arkasında bir portal açılmış, Beomgyu Hyung dikkat edin diyor" dedim. Nedenini bilmediğim halde tekrardan ağlamaya başlamıştım. Soobin Hyung bana sarılıp beni sakinleştirdi ve koşarak kulübenin arkasına gitti.
Beomgyu Hyung yerde yatıyordu baktığımızda. Koşarak yanına gittim ve ona ne olduğunu sordum. Bir süre bana baktı ve "başımız dertte" dedi. "Yeonjun hyung'un peşindeler, onu korumamız gerekiyor" diye de ekledi. Koşarak içeriye girdim ve karşımda o şeyi gördüm. Ruha benzeyen iki gözü farklı renkte olan o yaratığı...

Ne yapacağımı bilememiştim, hemen Yeonjun hyung'un yattığı yere gittim onu o garip şeyden korumaya çalıştım. En azından bir süre sonra gitmişti ama geri gelmesi de olası bir durumdu. Onu neden istiyorlar anlayamamıştım ama onu tekrardan kaybedemezdim. Bununla ikinci kez karşı karşıya olmak istemiyordum.

Onun başına geçip düşünmeye başladım bir şekilde. Daha ona olan hislerimi bile yeni yeni adlandırmaya başlamışken bir anda bunlar neden başımıza geliyordu? Madem bunları yaşayacaktık, hepsini başımızdan savmak için neler yapabilirdik? Bunları düşünürken kulağıma kulaklığımı takmıştım ve camı kaldırıp Yeonjun hyung'un elini tutarak favori şarkılarımızı dinliyordum. Sanki her şeyi çok kafaya takmış gibiydim. Ama artık bu şeyleri kafamdan silip sadece Yeonjun hyung'a kendimi açıp mutlu bir hayat sürmek istiyordum. Dinlediğim şarkının sözleri ruh halimi yansıtıyordu resmen. Her bir sözü beni daha da duygulandırıyor ve dinlerken ağlamama sebep oluyordu. Ne zaman bana geri döneceğini merak ediyordum uzun zamandır.

Şarkıda da "Ne zaman geri döneceğini bilmek istiyorum" diyince kendimi kaptırmıştım ve şarkıyı mırıldanırken gözümden yaşlar akmaya çoktan başlamıştı. Uzun bir süre durunca Yeonjun hyung'a tekrardan baktım ve bir iki tane daha çiçek çıkmıştı yanında. Hala Yeonjun hyung'un neden öldüğünü bilmiyordum. Sadece bunda o yaratığın da etkisinin olduğunu hissediyordum ama hiç gerçekten araştırmamıştım. Ve şuan nereden baksak çok önemli bir konumuz vardı. O da Yeonjun hyung'u nasıl koruyacağımızdı. Bir şekilde yolunu bulup bu cehennemden ve onu bırakmayan ölümden kurtarmamız gerekiyordu.

Dışarıdan sesler gelince gözümdeki yaşlarla dışarıya çıktım ve beni çağıran Kai'ye bakmaya başladım. Bana yeni bir planları olduğunu söylemişti. Bunu benle beraber neden yapmadıklarını soramadan hemen anlatmaya başlamıştı. Bir yerlerden büyülü silahlar bulup bu yaratığı öldürmemiz lazımdı.