✔︎ کامل شــده
⚠︎ رولت روسی: بـازیِ شانسی کـه هیچ کس نمیدونـه تیر هفتـم سهم کـیه!
༄~•~•~•~•~•~•~•~•~༄
🔻خلاصــه🔺
چی‌میشه اگر سرنوشت تو یک شبِ نفرت انگیز، دو پسری که دیوانه وار همدیگ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
" شمارش معکوس از همین الان شروع میشه... پنج! "
بازی اول بود و اسلحه تو دست های لرزون جیمین قرار گرفته بود. لرزش دست هاش غیرقابل انکار بود و از طرفی عرق سردی روی پیشونیش نقش بسته بود.
"عمر زمان کوتاه تر چیزیه که فکرش رو میکنی...پس زودباش ماشه رو بکش پارک جیمین!"
فریاد سرخوش دونگ سوک همچنان تو محوطه‌ی خلوت حیاط پشتی طنین انداز می شد و بدن پسر بیست و سه ساله‌ای رو به رعشه می‌انداخت که با اسلحه‌ی توی دستش، مردد و دودل مقابل جونگکوک ایستاده بود.
_من-...من نمیتونم انجامش بدم!
زمزمه های مستاصل جیمین نفس رو درجا تو سینه‌‌ی جونگکوک حبس کرد. نگاه ترسیده‌ی پسرک مدتی بود توی نگاه مردش قفل شده بود و اسلحه ی توی دستش که به سمت سینه‌‌ش نشونه گرفته بود شدیدا می لرزید.
هر بار که ردِ نگاه درمونده‌ش به سمت پیشونی جونگکوک کشیده میشد، لرزش زانوهاش بیش از پیش میشد. و میشد گفت بی شک علتش انوار قرمز رنگی بود که از طرف تک تیرانداز های دونگ سوک، نقطه ای درست وسط پیشونیِ جونگکوک رو نشونه گرفته بودن و از بابتش پسرک رو برای شلیک ترغیب میکردن.
جونگکوک نگاه ترسیده‌‌ش رو به اشعه های قرمز رنگ، روی تن سفید پوش پسرک دوست داشتنیش داد که هر لحظه بدن نحیفش رو برای آغشته شدن به قطرات سرخِ خون تهدید میکرد.
قهقهه های بلند دونگ سوک، باعث شد جونگکوک بار دیگه نگاه ترسیده‌‌ش رو به سمت لیزرهای جاخوش کرده روی تن لرزون پسرش متمایل کنه و با تموم‌وجودش روی سر عزیزکرده‌ش خراب بشه:
