"ဘာ!"
သူမ ကြားရသော စကားကိုပင်မယုံချင်။
ခန့်ညားက.....ခန့်ညားက ကောင်လေးတစ်ယောက်ကို သဘောကျနေတယ်တဲ့လား။
ဘယ်လိုတောင် ယုတ္တိမရှိတာကြီးလဲ။
"ဟုတ်တယ် ငါ လွမ်းကို သဘောကျတယ်"
"ခန့်ညား....နင်....နင် မဖြစ်နိုင်တာတွေ"
"ဖြစ်လို့မရဘူးလား။
လူသားအချင်းချင်း ချစ်တာလေ။သူများ
ပစ္စည်းလုတာလည်းမဟုတ်၊သူများအသက်
သတ်တာလည်းမဟုတ်ဘူး"
"မ.....မဖြစ်သင့်ဘူးလေ။ဘယ်လိုတောင် ကျက်သရေမရှိတဲ့ကိစ္စလဲ"
"ကျက်သရေမရှိဘူး ဟုတ်လား။
ငါတို့ချစ်တာ ဘယ်သူ့ကိုများ
ထိခိုက်နေလို့လဲ.....ဟင်။ ပြောလေ.....ပြောပါ
ဘယ်သူ့ကို ထိခိုက်လို့ကျက်သရေမရှိရတာလဲ"
"ထားပါ ငါဘာမှမပြောတော့ပါဘူး။ဒါပေမယ့်
ငါတစ်ခုတော့ မေးချင်တယ်"
သူ့မျက်လုံးများအား ဝေဇင်ကတည်ငြိမ်စွာ စိုက်ကြည့်နေရင်း
"နင် သူ့ကို မေ့နိုင်ပြီလား"
ဝေဇင်၏ မေးခွန်းက ခန့်ညားမောင်၏ ရင်ဘတ်တည့်တည့်သို့ ထိုးစိုက်သည်။ပြုံးရယ်နေသော
မျက်ဝန်းညိုလေးကို မြတ်နိုးစွာကြည့်လိုက်ရင်း
မျက်ဝန်းတွင် အနည်းငယ်ရစ်သိုင်းနေပြီ
ဖြစ်သော မျက်ရည်များကို ဖုံးကွယ်စေလိုက်သည်။
"ဖြေစရာမလိုတဲ့ မေးခွန်းတစ်ခုပါ။ငါသူ့ကို ဘယ်တော့မှ မေ့မှာမဟုတ်သလို မေ့ဖို့အကြောင်းအရင်းလဲ မရှိဘူး။ငါလွမ်းကို ချစ်မိတယ်ဆိုတာကလည်း သူနဲ့သိပ်ကိုတူလှတဲ့ လွမ်းရဲ့
မျက်ဝန်းညိုလေးတွေကြောင့်ပါပဲ"
"နင်အရမ်းကြီးလည်း ခံစားမနေပါနဲ့ဟာ။
သူကလည်း နင်အခုလိုခံစားနေရတာ
ကြည့်ရက်မှာမဟုတ်ဘူး"
"အေးပါ ငါသိပါတယ်"
"ဘာတွေဖြစ်ဖြစ် နင့်ဘေးမှာ ငါရှိတယ် သိလား။
အဲ့တာကို မမေ့နဲ့"
"ကျေးဇူးပါပဲ ဝေဇင်"
"ပြောစရာလိုလို့လားဟ"
"အေးပါလို့"
.....................🤎
"ပြောင်းဖူးက လေးဖူး၊နောက်ပြီး မြေပဲပြုတ်
နှစ်ဘူး၊ဆီးပြားကလည်း နှစ်ထုပ်ပေး၊အော် နေကြာစေ့လေးလဲ ပေးပါဦး နှစ်ထုပ်"
YOU ARE READING
လွမ်း(COMPLETE)
Romanceမောင်က အဲ့ဒီမျက်ဝန်းညိုတွေအတွက်ကြောင့်ပဲ ဒီသံသရာမှာ ခုံမင်စွာ ကျင်လည်ပေးခဲ့ပါတယ်။ စေလိုရာ စေပါစေ..လွမ်းဟာ မောင့်ရဲ့ အရှင်သခင်ပါပဲ။
