Captivating Smile

"CS Twenty-Six"

A/N; A beautiful reminder from a beautiful author, you will encounter lots of typo and grammatical error for this chapter ❤️

Keep Reading Reader's Lovelots❤️

Rainbow Ocean Pov,

The next day I woke up too early but my feelings can't cooperate with me. Parang sobrang bigat ng pakiramdam ko kaya naman kahit pati ulo ko sobrang sakit ay bumangon ako and look at myself in the mirror

Pagtingin ko sa salamin ay nakita ko kung gaano ako kaputla. Pero wala akong magagawa pinilit ko na tumayo at pumasok sa banyo medyo muntik pa akong mabuwal dahil nagblurred din ang paningin ko but good thing nakahawak ako sa pader

After cleaning myself I wear a simple outfit which is blue dress that my lolo gave me when I was 17 yrs old. I used this dress when I went to their place because I know how much lolo loves me that I used to wear the dress he gave me. But now? How can I show him this dress again??

Hindi ko alam kung paano pang kilos ang ginawa ko basta ang alam ko pagtapos ko magsuklay ay lumabas na ako ng kwarto and to my surprise andun si rain sa kabilang pintuan and he just lean on a door

"You ok?" May bahid na pag aalalang tanong nya ng makita ako but I just nod my head. Tamad magsalita

"You look pale!" Sabi nya at medyo nagulat ako ng bigla nyang hawakan ang noo at leeg ko "You have high fever, you shouldn't go!" Sabi nito na agad kung inilingan

"Pls let me I want to s-see my l-lolo" utal utal na sabi ko pa dahil medyo masakit narin ang lalamunan ko tanda talaga na may sakit ako

Wala naman syang nagawa kung hindi ang pumayag dahil alam naman nya siguro kung gaano kahalaga sakin ang lolo ko pero hindi nya ako hinayaan na magkikilos at pinainom narin nya ako ng gamot matapos akong pakainin ng pilit na sandwich at kaya hanggang sa nakasakay kami sa van at nakaalis ay katabi ko sya

"You should sleep!" Sabi nya pero umiling ako "pls!" He pleaded kaya wala akong nagawa dahil alam ko naman na para sakin ang ginagawa nya kaya naman sumandal ako sa kanya pero ang ginawa nya ay agad nyang nilagay ang ulo ko sa lap nya kaya naman mas naging kumportable ako at nag umpisang gumawa ng tulog

Sa buong byahe namin wala akong ginawa kung hindi ang matulog, ginising ako ni ulan para kumain pero kunti lang ang nakain ko hanggang sa nakatulog uli ako and the next thing I know is nasa lugar na kami nila lolo

Hindi parin ako nilulubayan ni ulan dahil andito parin ako sa loob ng van at walang planong bumaba. Kanina pa nakababa si tito at tita they tried to ask me if sasama ako but I just told them to go first at susunod ako. I look at myself and kita parin ang pagkaputla ko ng sobra at halatang mataas ang lagnat dahil mapula din ang ilong at mata ko tanda na may sakit talaga ako

"Kaya mo naba?" Malumanay na tanong sakin ni ulan kaya naman tinignan ko sya bago bumuntong hininga. Actually I cant talk dahil pinipigilan ko ang umiyak dahil ora-mismo na bumaba ako ng van ay kunting lakad lang makikita ko na ang bahay ng lolo ko

"Yes tara na" mahinang sabi ko kaya naman tumango sya at naunang bumaba bago ako alalayan na bumaba. Pagkababa ko ay nakita ko na may iilang tao na nakatingin sa amin pero ipinagsawalang bahala ko iyon. May ilan din na dalagitang halatang kinikilig sa kasama ko at ilang binata na nakatingin sa akin or samin?

"Tara na bahaghari!" Aya sakin ni ulan pero kumapit ako sa braso nya kaya naman napatingin sya sakin. Agad naman akong umiling at naramdaman ko na may namuong luha sa mata ko kaya naman agad ako nitong nilapitan at niyakap

"Hush kaya mo yan Im just here!" Sabi nya pero hindi yun sapat para hindi ko mapigilan ang sarili ko na umiyak. Kaya naman kahit may mga tao ay napahagulgol parin ako pero nakasubsob ako sa dibdib ni ulan. Nang makaya ko na ay umalis ako sa pagkakayakap sa kanya kaya naman sya ang ginawa nya ay ang punasan ang pisnge ko

"Ang taas ng lagnat mo" may bahid nang pag aalalang sabi nito "im fine" mahinang sabi ko bago naunang maglakad sa kanya

Hindi naman nya ako hinayaan mag isa dahil nasa likod ko lang sya pero habang unti unti akong nalapit sa bahay nila lolo ay unti unti ring nadudurog ang puso ko

Unti unti ko nang nakikita ang bahay ni lolo at nang tuluyan ko na itong nakita ay napatigil ako sa paglalakad. I saw his coffin, and hindi ko maiwasan na hindi mapahawak sa dibdib ko dahil sa pagkirot nito at ang paglabo ng paningin ko

I saw his picture beside his coffin and he really looks professional in his pic. A serious yet handsome man.

Unti unti akong naglalakad kahit na parang bibigay na ang katawan ko dahil sa nararamdaman ko. Pagkapasok ko sa bahay they all look at me especially my mommy and daddy. They were about to approach me but I shook my head to stop them kaya naman nanatili silang nakaupo at nakatingin sakin

I saw ate and kuya too na halatang galing sa pag iyak. Pero hindi yun ang pinagtuunan ko nang pansin

I look at the front were I saw my lolo's face half. Unti unti akong naglakad palapit sa kanya at nang makalapit ako ay agad akong kumapit sa kabaong nito para kumuha ng suporta

Unti unti na akong nilalamon ng sakit na nararamdaman ko. Lumalabo narin lalo ang paningin ko dahil sa pag iyak ko kaya naman agad ko itong pinupunasan gamit ang kamay ko

"L-lo" mahina ngunit garalgal na tawag ko sa kanya "L-lo I know y-your joking c-come on dont be like t-this, w-wake up na l-lo!" Parang tangang sabi ko bago yakapin ang kabaong nito at humagulgol ng iyak. Nakarinig din ako ng ilang iyak na mukhang galing sa pamilya ko

"L-lo you promise m-me. Y-you promised that y-you'll wait for me. P-pero bakit g-ganto lo...." Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Masyadong masakit para sakin na makita yung lolo ko na nakahiga sa kabaong at alam kung kahit anong gising ko hindi na nya gagawin pa

I look at him, he was like sleeping but the difference is his not breathing anymore

"L-lo salamat. S-salamat sa lahat.......h-hindi ko alam k-kung paano tatanggapin......l-lo ang s-sakit sakit na" parang batang sabi ko bago umiyak ng umiyak at niyakap ang kabaong nito hanggang sa hindi ko nakayanan at napaupo ako

Agad na may dumalo sakin at tinignan ko kung sino ito. And there I saw my kuya "baby hush!" Sabi nya at agad akong niyakap kaya naman humagulgol ako "he left m-me!" Iyak na sumbong ko at walang ibang ginawa ang kuya ko kung hindi patahanin ako

Ilang minuto rin ang tinagal namin sa sahig ng tumigil ako sa pag iyak at huminahon ako. Nang mapansin ni kuya na ok na ako ay inaya na nya akong tumayo

Inalalayan nya akong tumayo ngunit mukhang hindi nakikisama ang katawan ko nang tuluyan akong makatayo ay bigla nalang umikot ang paningin ko at unti unting bumigay ang tuhod ko hanggang sa ang huling narinig ko nalang ay ang pagtawag nila sa pangalan ko

*****