"CS Twenty-Seven"

11 2 0
                                    

A/N; A beautiful reminder from a beautiful author, you will encounter lots of typo and grammatical error for this chapter ❤️

Keep Reading Reader's Lovelots❤️

Rainbow Ocean Pov,

Nang magising ako matapos ko mahimatay sa burol ni lolo ay hindi na umalis sa tabi ko si ulan. Masyado syang maalaga at nagtataka nga ako bakit di nagrereact si kuya actually they seems close kaya naman hinayaan ko nalang

Sya ang nag alaga sakin ng mas tumaas ang lagnat ko dahilan para madala ako sa malapit na hospital sa probinsya nila lolo pero naglagi lang naman ako ng ilang oras doon at umuwi narin

Walang araw na wala ako sa tabi ni lolo. Gusto ko lagi lang akong nasa tabi nya laging sinusubukan na gisingin sya pero hahantong lang ako sa pag iyak and guess what? Si ulan nasa tabi ko halos sa kanya ako kumukuha ng lakas

Sya taga hatid ng pagkain ko, taga kuha ng tubig and even some small talks ginagawa nya dahil pansin nya na madalas akong tumulala

Im thankful dahil andun sya hanggang sa mailibing ang lolo ko hindi sya nawala sa tabi ko kaya naman sobrang laki ng pasasalamat ko

Nakauwi nanga rin pala kami sa amin sinama narin namin si lola ayaw pa nga nya nung una pero pinilit ni daddy dahil baka mas makasama sa kanya na mag isa sya unlike sa bahay na may kasa kasama nya kami

Hindi muna umalis si mommy daddy ate and kuya kaya naman nakauwi narin ako sa sarili kong bahay

Nagpasalamat sila mommy kay mama evelyn dahil nga sa pagtulong at pagpunta nila sa probinsya namin don

At ako? Ito unti unting pinoproseso ang lahat nang nangyayari. Absent ako for one week bukas ang pasok ko. Nagfile ako ng one week absent sa dean namin dahil nga sa nangyari and tomorrow na ang pasok ko. Thankfully vivian and gracia say sorry dahil wala sila sa burol or libing man lang ni lolo but I understand them may pasok din kasi kami that time and being engineering student is not easy

Sila ngayon ang kumukuha ng notes para may pag aralan ako dahil sa pagkaabsent ko ang ginawa ko nalang after two days na nakauwi kami ay nareview ko lahat kahit paminsan minsan umiiyak ako

Now I am planning to go to mall dahil bibili ako ng thankful gift kay ulan simula kasi nang makauwi kami hindi pa ako nakakapagpasalamat sa kanya. Actually magaan na ang loob ko kay ulan lalo na sa nangyari nitong nagdaang linggo na halos mahirap sa akin kung tutuusin kung di matiyaga si ulan ay iiwan nya rin talaga ako dobleng tigas kasi ng ulo ko nung nandun kami sa probinsya

Napapagalitan nya ako but he suddenly say sorry kapag natatauhan sya which is I admire that kind of attitude on him kaya naman now gusto kong magpasalamat ng malaki sa kanya. I know simple gift and saying thank you is not enough but atleast I know he'll appreciate it

Kaya naman nang makabangon ako sa kama ay naligo ako at nagbihis ng simpleng damit. I wear ripped jeans and simple crop top that shows my little tummy

After putting some powder and liptint there I took my car keys and my small bag na ang laman lang naman ay wallet, cellphone and a handkercheif

After ko mag ayos at kunin ang kakailanganin ko ay lumabas na ako ng kwarto. Wala si mommy at daddy dahil nasa company sila ganun din si ate at kuya na nag aasikaso ng business nila dito

Pagbaba ko ay naabutan ko si lola na nasa sala nanonood. Agad akong lumapit sa kanya at humalik sa pisnge

"La mall lang po ako may bibilhin lang may gusto po ba kayong ipabili?" Malumanay na tanong ko "wala naman apo mag iingat kalang!" Sabi nito kaya naman tumango ako at nag paalam na

Captivating SmileWhere stories live. Discover now