Kayıp Varis

11. Bölüm

Yorumlarınızı bekliyorum.

°°°

Amos'un yanına gittim yavaşça, yerde büyük bedeni ile öylece kanlar içinde yatıyordu.

İçimdeki öfke tahmin edilemezdi. Elimi sallasam birisine zarar verebilirdim.

İçimde öyle bir öfke, öyle bir acı vardı ki. Tanrıçalar bile tahmin edemezdi.

Yavaş adımlar ile Amos'un yerde kanlar içinde yatan bedenine çöktüm.

Derin bıçak izleri boynundan başlayıp aşağıya doğru iniyordu.

Nasıl bu hale gelebilmişti.

İçim soğumuyordu.

Kim onu bu hale getirebilecek cesareti kendisinde bulmuştu.

Yer daha şiddetli sallanmaya başladı. Hava kararıp deli gibi yağmur yağmaya başladı.

Öyle şiddetli yağıyordu ki sanki gökyüzü de benimle ağlıyor gibiydi.

Yağmurun altında göz damlalarım tek tek Amos'un bedenine düşüyordu.

Bunu ona neden yapmışlardı?

Derdi neydi bu Büyücülerin?

Kafamı gökyüzüne kaldırıp daha çok göz yaşı akıttım. İçim acıyordu. Boğazımda ki yumru ise, geçmiyordu.

Tekrar kimsesiz kalmıştım.

Halam gibi o da gitmişti. Ve ben yine yanlız kalmıştım.

Öyle bir ağladım. Öyle bir bağırdım ki, yer daha şiddetli sallandı.

Kendimi iyi hissetmiyordum.

"Lenora." diye koşarak Lucas geldi yanıma.

Onu da istemiyordum kimseyi istemiyordum. Sadece Amos sadece onu istiyordum.

Ellerimle dizlerime vurmaya başladım.

Biliyordum ki sinirimi bir şeyden çıkarmazsam birisine zarar verirdim.

"O Kayıp Varis." diyen bir ses duydum.

Ben Kayıp Varis'tim.

Üstüne su dökülen, yüzüne tükürülen, tokat atılan, kırbaçlanan bir Varis.

Ben nasıl bir Varistim.

Böyle Varis olur muydu?

Geldiğim ilk günden beri günlerim o kadar kötü geçiyordu ki. Ve benim yüzümden bir can gitmişti.

Amos, o ölmemeliydi. Ölemezdi. Bunu hak etmiyordu.

"Amos, uyan." dedim ağlayarak.

Nefes alamamaya başladım. Boğazımda ki yumru bunu engelliyordu sanki.

Yerin olasılığı varmış gibi sallanması arttı.

Benim hıçkırıklarım arttı.

Sonra ise bir şey olmaya başladı. En ufak bile anlam veremediğim bir şey.

Yere değen her bir yağmur damlası Amos ve benim etrafımda dönmeye başladı.

Neler oluyordu?

Dakikalar sonra buna ateş de katıldı. Sonra toprak ve hava.

Tüm elementler etrafımızda dönerken hissettiğim tek şey öfke ve üzüntüydü.

Ve intikam.

Sanki buna birisi dokunmaya çalışsa ölecekti. O kadar güçlü bir enerjisi vardı.