Chapter 13

213 36 0
                                    

Marie's POV

After I took a shower lumabas na
ako sa banyo in my nighties but Ion wasn't in the room.

Seeing the Queen size bed make me feel like wanting to sleep comfortably.

It was a long day after all and I am very tired.

Umupo ako sa kama then my feet
suddenly hurt, yung sprained leg
ko ay sumasakit kaya dahan-dahan
ko itong minasahe pero mas lumala kaya napa'aray' nalang ako sa sobrang sakit then Ion suddenly
came in, he probably heard me.

"May problema ba?" Tanong nya at agad lumapit sakin.

"Im not sure pero bigla nalang
sumakit yung sprained leg ko" sagot ko naman..

"Let see if I can do something" he
said then tinulungan nya akong
makaupo ng maayos sa higaan
to stretch my legs and he gently massage it,while he's at it I didn't realize na nakatulog na pala ako.

Hours later, bigla akong nagising.

It's already 5 am and I was alone in
the room. It was still dark so I turned on the lamp on my side table to look for Ion.

Thankfully nawala na ang
sakit ng paa ko kaya tumayo na ako sa kama at lumabas na ng kwarto to look for him.

There's actually a glass door across our room so I was curious to know what's on that door.

Pagpasok ko, agad bumungad
sakin si Ion na mahimbing na
natutulog sa sofa.

It's actually his study room, I haven't got the chance to check this room earlier so I took the opportunity to check some of
his books.

Ilang sandali bigla nalang syang nagsalita na ikinagulat ko.

"Did you find some interesting books to read?" he said half awake.

"ahhm, Sorry ...nagising ba kita?"
tanong ko naman sakanya pero
tumango lang sya.

"How's your leg?" tanong nya at pilit na bumangon sa pagkakahiga.

"It's already fine... thank you pala kagabi." sagot ko naman.

"Anyway. I have to drop by at the
prosecutor office before going to the office later, they called me last night about Lucas and they finally arrested him" paliwanag nya.

"Ako nalang pupunta, wala naman akong gagawin today." sagot ko naman sakanya but he immnediately disagreed.

"No, It should be me, Kakalabas mo lang ng hospital kaya magpahinga ka nalang" paliwanag nya naman.

"Paano naman ang mga reporters?baka makita ka nila" sagot ko naman.

"Just trust me,I got this" he said
confidently " Anyway, If you need
something just call Erik" dagdag nya bago lumabas ng silid then
wondering if who's Erik.

I decided to go to the kitchen for
coffee.

Mas gusto ko kasing mag brew nag sarili kong kape sa umaga.

Pagpasok ko ng kusina, I saw a
teenage boy preparing for breakfast.

"Good morning" bati ko sakanya,
nabigla ata kasi bigla nyang
nabitawan yung kutsilyo na hawak
nya at napatulala.

"Okay ka lang ba?" tanong ko naman then he suddenly smiled with excitement.

"Diba ikaw si Marie Viceral? yung sa teleserye? akala ko pinagloloko lang ako ni Ate Amber...totoo nga na ikaw ang Asawa ni Kuya Ion"tuwang-tuwa nyang sabi. "Erik po
pala" dagdag niya.

"Ikaw pala si Erik, I guess you're my fan" sagot ko naman and offered him a handshake.

"Obvious po ba masyado?" nahihiya nya pang sagot. "Oo nga pala, may kailangan po ba kayo?" tanong nya naman.

"Ahmm I want to brew a coffee, may coffee maker ba dito?" tanong ko naman sakanya.

"Ahh cge po ako na ang gagawa"

"No, I'll do it myself.. ipatuloy mo nalang yung ginagawa mo, just tell me kung nasaan" paliwanag ko kaya tinulungan nya akong kurin ang coffee maker.

" So Are you Ion's brother?" tanong ko naman while doing my coffee.

"Hindi po!" tanggi nya kaagad.

"kinupkop lang po ako ni Kuya Ion"dagdag nya kaya nacurious ako.

"So What's your story?" tanong ko sakanya.

"ahhmm.. sa totoo lang po dati
akong mandurukot matapos kong tumakas sa ampunan, isang araw nagkamali ako sa nadukutan ko kasi nahuli nya ako, pero yun din ang pinakamabuting pagkakamali
na nagawa ko.. kaysa na isumbong sa pulis binigyan nya ako ng pera at pinagshopping pa... ayoko na bumalik sa ampunan kaya nagma-kaawa ako sakanya na kupkupin ako, ang bait po talaga ni Kuya Ion sakin... hindi ko talaga makakalimutan ang araw na yun..ngayon pinag-aaral nya nadin ako
kaya bilang kapalit pinagsisilbihan ko sya kahit sa simpleng agahan at hapunan lang" paliwanag nya.

I guess I just met the other side
of Ion Perez ng dahil sa
kwento nya.

"When did that happen?" tanong ko naman.

"7 years ago.. nung kakabalik lang niya galing U.S" sagot naman ni Erik.

Ilang sandali dumating si Ion na
bihis na bihis.

"I guess you already met Erik"
bungad nya samin kaya tumango
lang ako.

"How about you Erik? I thought
you're not coming today... Diba may thesis kapang tinatapos?" Tanong niya kay Erik.

"Ahmm natapos na namin kagabi
kuya, konteng revision nalang"
paliwanag nya.

"Kailangan ko nang umalis" paalam nya.

"Hindi ka na kakain?" Napatanong ako bigla kasi mukhang naghanda pa naman ng marami si Erik for breakfast.

" You're concern now?" He said
teasing me.

"Get lost!" inis na inis ko namang
sabi before he finally left.

After breakfast, I was so bored doing nothing kaya naisipan ko nalang mag swimming sa pool. It's been a long time since I had a quiet day like this.

Ilang sandali, the door bell rings at
may delivery Van ang naghihintay sa labas.

I wore my robe before answering the bell.

"How can I help you?" Tanong ko
naman.

"One thousand pieces of Ecuadorian white roses for Mrs. Marie Lexie Viceral Perez" nyang sagot kaya agad ko namang pinapasok ang Van at sinimulan na nilang ibaba ang one thousand pieces of Ecuadorian roses.

One of the delivery guy gave me a
bouquet of roses with a card on it.

***I heard you like white roses the most, I hope you like it. - Ion***

Ano naman kayang palabas to? I
may have told someone about white roses but I never mentioned that Ecuadorian roses is what I really like the most.

Now I'm wondering how did he find out about this because even Terrence never gave me this kind of roses.

Ion Perez a stranger who
dared to marry a stranger like me.

A man who is capable of doing things unexpectedly.

Reminding me of this huge house with a minimal interior made me think...

What kind of man.

married at night Where stories live. Discover now