Not: Lütfen hayalet okuyucu olmayın ve oylayıp yorum atın.
...
Bazen korkaklık güzel şeydir, utanılacak bir şey değildir..
Cihangir Akar.
...
Eve gelir gelmez yarım saat suyun altında boş boş durup hiçbir şey yapmadan çıkmıştım, sebebini bende bilmiyordum.
Daha sonra iç çamaşırlarımı giyindim. Üzerine de gri bir eşofman ve beyaz kapüşonsuz sweat giyindim.
Daha sonra giymek üzere olduğum spor ayakkabılarımla bakıştım.
Cidden sürekli bunları giymek zorunda mıydım? Çok rahatsız bir şeydi..
Kendi kendime sitem ettikten sora giymeyi vaz geçip sadece çorap giyindim.
Kurutmadığım ama nemli olan saçlarımı topuz yaptım ve eve az önce gelen Cihangir beyin odasına yani çalışma odasına yöneldim.
Sonunda o odayı bulduktan sonra kapıyı tıklattım ve gel komutunu alınca kapıyı açıp içeriye girdim.
"Konuşmak istemiştiniz." Diye mırıldandım kapıyı tekrardan kapatırken.
"Evet kızım, geç otur şöyle." Dedi ve içeride ki koltuk takımından birini gösterdi. Köşeye oturunca o da çaprazıma oturup konuşmaya başladı.
"Biliyorsun, şu karakol olayını düzgün konuşamadık. Abilerinle aranızın kötü olduğunu fark ettiğim içinde yanlarında bir şey demedim, hemde biraz kendini toparla istedim." Demesiyle derin bir nefes aldım.
"Konuşulacak bir şey yok Cihangir bey, ben haklıydım. O kadın bana oyun oynadı o kadar.." Dediğinde dudaklarını ıslatıp başını salladı.
"İnanıyorum tabii ki, peki sen bu dediğine inanıyor musun?" Diye sormasıyla kaşlarım çatıldı.
"Tabii ki inanıyorum." Dedim. "Güzel. O zaman neden sana oyun oynadığını da biliyorsundur." Demesiyle bir an afalladım.
"Onu bilmiyorum, eminim sadece canı sıkılmıştır." Dedim öylece boşluğa bakıp tekrardan ona bakarken.
"Emin ol, kimse sırf canı sıkıldı diye insanları hapise attırmaya çalışmaz. Aranızda bir şey olmuş belli ki. Bunu benimle paylaşabilirsin, sana yardımcı olurum." Demesiyle sesli bir nefes verdim ve gözlerimi kaçırıp boşluğa bakmaya başladım.
"Hadi bücür, anlat ona. Ben korkak olduğum için anlatamam de." Dedi ve güldü Demon. Sertçe yutkunup Cihangir beye döndüm.
"Cihangir bey, sizce ben korkak biri miyim?" Siye sormamla Demon kocaman bir kahkaha attı.
"Ya bücür, o kadar zamandır yanındayım. Her anını biliyorum. Gidip iki haftalık adama mı soruyorsun cidden? Alınıyorum ama bücür.." Dedi dramatik bir şekilde Demon.
"Neden böyle düşünüyorsun? Biri seninle mi uğraşıyor? Öyle bir şey varsa, dediğim gibi benimle paylaşmalısın." Dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı
Fantasy'Kafamın içindeki çığlıkları, senin ruhunun fısıltısı susturdu.'~Ayza A. *ESKİ İSİM: ABİLERİM Mİ?* ... Bir kız düşünün, şizofren.. Evet bu kız Ayza. 17 yaşında ve kendini bildi bileli olmayan sesler duyuyor, görüyor. Sürekli yanında olan kişiler Dem...
