Bölüm 25~

4.8K 423 155
                                    

Ben hasta değilim, hasta olmayan birini iyileştiremezsiniz..

Ayza Akar~

Araba durduğunda inip direkt eve girdim salona bakmadan odama çıkacakken, Cihangir bey durdurdu.

"Bak bücür, artık sana acıyorlar!" Diyerek kahkaha atan Demon'la gözlerimi sıkıca kapatıp açtım ve salona gidip koltuğa oturdum.

"Evet dinliyorum." Dedim artık konuşmaları için. Hepsi boş boş birbirlerine bakıp duruyorlardı.

"Aslında ne diyeceğimizi bizde bilmiyoruz.." Demesiyle onu böldüm.

"Bir şey demenize gerek yok. Kendinizi babalık yapmak için zorlamayın, beceremiyorsunuz." Dediğimde aniden gözlerinden geçen hayal kırıklığını gördüm.

Bu söylediğimde gayet ciddiydim.

Bana kızım demekle, eşyalar alıp para vermekle babalık yapmıyordu. Sadece bana acıyan bir adammış hissini veriyordu.

"Özür dileriz senden. En başından hasta olduğunu anlamalı, ona göre davranmalıydık." Demesiyle Eren ona sinirle bakarken ben kaşlarımı çattım.

"Hasta değilim. Eğer bu gereksiz konuşmaları yapacaksınız gideceğim." Dememle elini kaldırıp durdurdu.

"Hayır hayır. Sadece sana nasıl yardımcı olacağımızı soracaktık." Demesiyle bu sefer de Lodos ona sinirle baktı.

"Bana acımayın Cihangir bey. Sadece ufak bir kriz geçirdim o kadar, söylediğim saçma sapan laflardı." Dedim yorgunca.

"Birinin seni zorladığını söyledin." Demesiyle cümlesini böldüm.

"Olayın aslını öğrenmeniz bana yardımcı olmayacak Cihangir bey. Ne gördüysem gördüm, geçti gitti." Dedim. O sırada Demon'un kahkahaları arttı.

"Hayır, hâlâ buradayım bücür!" Dedi gülerek.

O bana ne diyeceğini bilemeyerek bakarken kalkıp hızla odama çıktım. Odama girdikten sonra omuzlarım düştü, yatağıma uzandıktan sonra gözlerim doldu.

"Keşke en başından aileler hiç karışmasaydı." Demenle Demon'da yanıma uzanıp sırıttı.

"En azından o dört duvar arasında kendi halimde yaşayıp giderdim." Dememle o konuşmaya başladı.

"Ölüp gitmeni tercih ederdim bücür." Demesiyle gözümden bir yaş boynumun yan tarafına doğru aktı.

Ölmek istiyordum.

.

.

.

YAZARDAN..

Lodos şimdi kameraların bulumduğu odaya gelmiş, Eren ve Cihangir bey ile birlikte o gecenin kayıtlarına bakıyordu.

Ayza birinin onu zorladığını söylemişti, o gece ne yaptığını merak ediyorlardı.

Gözlerini ovalayarak mutfağa girdi Ayza.

Işığı açtıktan sonra tam çığlık atacakken aniden ağzı kapandı. Sanki biri onun ağzını zorla kapatmış gibi gözleri büyümüş korkuyla karşısına bakıyordu.

Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin