12.BÖLÜM

207 46 27
                                    

Umarım beğenirsiniz.. lütfen yorum yapmayı düşüncelerinizi benimle paylaşmayı unutmayın.

Acı,

acı o boş koltuğu gördüğü an Taehyungun göğüsünde bir yerlerde kendini belli etmişti. Miniği olması gereken yerde yoktu. Ona gönderdiği öpücüğü tutup ona geri gönderememişti.

Taehyungun gülen yüzü boş koltuğu gördüğü gibi solmuştu. Yanına hızlı adımlarla gelen Jimin onun bir elinden tutmuş ve gösterilerinin bittiğini göstermek için eğilip herkese selam vermişti. Taehyung aşağı eğildiğinde onunla beraber eğilen Jimine tek diyebildiği "seokjin yok" olmuştu.

Jimin duyduklarıyla bir an tepki verememiş ama sonrasında hemen geri kalkıp Taehyugu sahne arkasına doğru aceleyle sürüklemişti.

"Ne demek yok Taehyung, saçmalama kalabalıktan görememişsindir."

"Hayır Jimin yok yok.. anlamıyor musun. Yoongi hyungu gördüm Namjoon hyunguda hatta Jungkooku bile gördüm onların ön koltuğunda oturuyordu ama Seokjin yoktu yoktu koltuğu bomboştu.." Taehyungun gözleri dolu doluydu. kalbi deli gibi atmaya başlamıştı ve hızlı hızlı nefes alıyordu. Jimin karşısında neredeyse panik atak geçirecek arkadaşını sakinleştirmeye başladı.

" Taehyung bak önce gel Yoongi hyungların yanına gidelim. Eminim ki Seokjin kaybolmamıştır. Sen kalabalıktan ayırt edememişsindir." Tahyung cevap verecek gücü kendinle bulamadığından sadece başını sallamıştı. O görmediğine emindi, nasıl kalabalıkta göremezdi ki. O ne kadar insan olursa olsun seokjini daima ayırt edebilirdi. Seokjinin etrafına yaydığı ışık daima gözlerini alırdı çünkü..

...

Ağlamak istemiyordu, eğer miniği onu böyle görürse boşuna telaşlanacaktı. O yüzden sürekli derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyordu Taehyung. İçinden sürekli tekrarlıyordu.

Kaybolmadı.. kaybolmadı..

Jimin ve Taehyung üzerlerindeki kıyafetleri bile çıkartmadan dosdoğru insanların içine karışmışlardı. Önlerine çıkan kalabalıkları geçerek Arkadaşlarının yanına gitmeye çalışıyorlardı.

Taehyung, jimin onu tutmasa yere kapaklanacağından emindi. Çünkü içini yiyip bitiren bu korku dizlerindeki bütün gücü alıp götürmüş ve Tahyungun her an yere düşebilecek ve olduğu yerde çaresizce ağlayabilecek kıvama getirmişti.

Taehyung derin nefesler alıp sakinleşmeye ve içindeki tek bir umuda tutunmaya çalışıyordu.

Minik bebeği kaybolmamıştı. Taehyungun gözleri bozulmuştu sadece..

...

Çok değil sadece dakikalar işinde hyunglarının oturduğu yere yaklaşmışlardı. Sahne ve hyunglarının oturduğu koltuk arasında çok mesafe yoktu, vakiti öldüren insanlardı. sahne şovu bittikten sonra bütün izleyici ayaklanmış ve çıkışa doğru hareket etmeye başlamıştı. Jimin elinden tuttuğu Taehyungu peşinden hala sürüklüyordu. İkisininde bakışları Yoongi, Namjoon ve Jungkook bulmak için pür dikkatti. Bütün salonu tarıyorlar ve tanıdık bir yüz bulmak için çabalıyorlardı.

Taehyung etrafına bakarken birden önünden giden jimine aniden çarpmasıyla şaşırdı.

"jimin neden durdun ilerlesenee.. vakit yok!"

jimin olduğu yerde durmuş sadece karşıya bakıyordu. Taehyungta Jiminden gözlerini çekip onun baktığı yere baktığında karşıdan Yoongi, Namjoon ve Jungkookun onlara doğru geldiğini gördü. Onları buldukları için heyecanlamıştı ama bu heyecanı yoongi hyungun ıslak ve kızarmış gözlerini görünce yok olmuştu sanki..

|𝐇𝐀𝐌𝐒𝐓𝐄𝐑 𝐁𝐎𝐘|حيث تعيش القصص. اكتشف الآن