Arden Akağaç, yüzünü yeniden bana yaklaştırınca burnunun ucu benimkine değdi. Buz gibi nefesi dudaklarıma çarparken gözlerimi açık tutmakta zorlandığımı fark ettim.
"Sen," dedi nefesi hala dudaklarıma çarpıp tenimi yavaşça kuruturken. "Görmen gereke...
Selam böcü! Alternatif kapak geldi. Fikirlerini yazarsan mesut olurum.
(Edit: Gelen bin tane mesajdan sona eski kapağa geçildi. Lakin bu da burada durabilir :D)
Artık kendimize ait bir castimiz var! Yehu!
Hey, bölümlere oy ve yorum sınırlaması getirmek istemiyorum ama hayaletler beni zorluyor. Bu yüzden rica ediyorum oy ve yorumlarla desteklemeye devam et beni. Hikayeyi sevdiğini biliyorum ben de seviyorum. Sevgi emek istiyor ama. Bunu lütfen aklından çıkarma.
E hadi gelsin bölüm, öpüldün!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şarkı: Dxrk-Rave
Sıra sende, demişti İran.
Kapı kapanıp herkes dışarı çıktıktan sonra başımı Arden'in göğsüne gömmüş halde dakikalar sonra bile bunu düşünüyordum. Sıra sende. O aptal kız ne demek istemişti? Kapıdaki görevliyi belli ki o öldürmüştü, şimdi de beni mi öldürecekti?
Durmadan akan burnumu Arden'in gözyaşlarımla hali hazırda ıslattığım tişörtüne silip derin bir nefes aldım. İran'ın bana değer vermediğini bilecek kadar akıllıydım. O halde kimi koruyordu? Arden'i mi? Benden mi? Sanki ben ona bir şey yapabilirmişim gibi.
