Arden Akağaç, yüzünü yeniden bana yaklaştırınca burnunun ucu benimkine değdi. Buz gibi nefesi dudaklarıma çarparken gözlerimi açık tutmakta zorlandığımı fark ettim.
"Sen," dedi nefesi hala dudaklarıma çarpıp tenimi yavaşça kuruturken. "Görmen gereke...
Sevgili Vampaya Okuru, bu bilgilendirme yazısı senin için.
Bölüm adında belirttiğim (+18) uyarı işareti bölümün içindeki şiddet, yaralama, canavarca hisler için bir uyarıydı. Kan ve vahşetin rahatsızlık verme derecesi elbette kişiden kişiye değişebilir lakin burada canavarca hislersöz konusu olduğu için bir uyarı vermem gerekti.
Bilgilendirme bu kadardı. Bölümü keyifle oku, yorumlarını fikirlerini bekliyor olacağım.
Sevgiler ...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şarkı: Slvg- Below Zero
Arden, kapı aralığında durmuş sessizce beni izliyordu.
Bir süredir hareket etmiyordu, sessizce bana bakıyor; kollarıyla sarılan geniş göğsü alışılagelmiş şekilde hafifçe inip kalkmıyordu. Arden, elbette bir vampirdi. İnsanlar gibi soluk alıp vermesi belki beklenemez bir durumdu ama... Şu an insan gibi davranmayı dahi unutmuştu. Aslında insan gibi davranmakla ilgilenir gibi bir hali de yoktu.
"Tüm gece orada duracaksan uyuyamam ki."
Vampir, koyu kirpiklerinin perde gibi örtüldüğü kızıl gözleriyle usul usul bana baktı. Koyu renk dudaklarını aralayıp konuşmaya başlarken kollarını hafiften çözüp duruşunu değiştirmişti. "İnsan doktoru gözetim altında olmanı istedi."
Yani evet bu doğruydu. Tüm bu o midemdekileri öğürme seremonisi eşliğinde yol kenarına çıkarttıktan sonra acile uçarak gitmiştik. Uçarak diyorsam, uçmuştuk. Arden, tıpkı daha önce yaptığı gibi beni kucağına alıp dev zıplamalar eşliğinde en yakın acile götürmüştü. Bir şeyim yoktu ama kafama darbe aldığım için midem bulanıyordu, bu yüzden iki saatlik bir bekleyişten sonra eve gönderilmiştik. Ayrıca Kumay'ın saçmalaması sebebiyle zihnimizi kurcalayan diğer sorunun da yanıtını öğrenmiştik. Beta Hcg negatifti, hamile değildim.
"Doktor bir zaman sonra uyuyabileceğimi söyledi.
"Şifacıya da gitmeliydik, bir de o bakmalıydı." Gözlerimi devirmek için yuvarlamaya başlamıştım ki berbat bir ağrı şakaklarımdan vurdu beni. "Üf," dedim görüntü karıncalanırken. "Şifacı da aynı şeyi söyleyecekti Arden."
Vampir, ismini acıyla söyleyiş biçimimden etkilenmiş olacak ki kapıyı arkasından kapatıp yatağıma doğru yürümeye başladı. Yanıma gelip oturduğunda sırtımı doğrultup kendime çeki düzen vermekle meşguldüm.
"Bir vampir olduğunda böylesi şeyler için endişelenmeye ihtiyacın kalmayacak," dedi Arden soğuk parmak uçları saçlarıma uzanıp değdiğinde. "Vampirlerin kafa travması için endişelenmesine gerek yok." Parmakları saçlarımın arasına girip onları kalın uçlu bir tarak gibi taramaya başladığında mayıştığımı hissedip yeniden kamburumu çıkardım. "Bunu sonra konuşacağız demiştik," dedim mırıldanırken.
