MIDNIGHT LOVE #7 : Lingering Beyond - COMPLETED

Chapter 05

"How dare you woman!!!" Akma na sanang tatayo ang binata sa pagkakadapa sa buhangin nang biglang may sumuporta sa kaniya para tumayo. Tinignan naman niya kung sino 'yun.

"You're a actor why you letting yourself got embarrassed in front of others?" Tanong niya hindi naman siya sinagot ni Aziel dahil abala siyang punasan ang damit bago tuluyang tumingin.

"I didn't know you're here Idris," sabi niy. Sinimangutan siya ng binatang kaharap niya at sa pagkakataon na ito gusto na siyang tamaan ang ulo.

"Nakalimutan mo na bang kasama mo akong pumunta dito?!" Sigaw niya. Napakunot naman si Aziel bago biglang napatango.

"I'm just kidding, I need to go," sabi niya. Tangka na sanang maglalakad nang hilain siya pabalik ng binata.

"Auntie call me are you doing, you've been ignoring their message," sabi ni Idris. Ang ekpresyon na bumabalot sa mukha ni Aziel ngayon ay hindi maipahiwatig. May sapat siyang dahilan kung bakit niya ginagawa iyon.

"They keep pestering me just tell them you're not with me," sabi niya. Tumango naman si Idris.

"Wanna grab some drink my dear cousin?" Tanong pa nito. Nagdadalawnag isip si Aziel na napatingin sa hotel upang habulin ang dalaga pero tinanguan nalang niya si Idris.

"Sure but you need to treat me. You know what I met girl who can make me poor by feeding her, sangkatutak in-order niya kanina." Nagtataka namang napatingin sa kaniya si Idris.

"Woman? That's new, but as if you will get poor just like that," sabi niya. Natatawang napailing si Aziel bago naglakad. Hindi naman sumunod sa kaniya si Idris dahilan para lingunin niya ito.

"What are you waiting for?" tanong niya. Doon naman nagsimulang sumunod ni Idris na kaniya. Nahihiwagaan lang siya kung sino ang babaeng binabanggit ng pinsan, at sa unang pagkakataon may binanggit siyang babae dahil sa lahat ng tao na nakikita niya mapa lalaki man o babae hindi siya komportable, pili lang din siya makisama at halos mga pamilya at kaibigan lang ang sinasamahan dahil din dito nagiging arogante siya sa harap ng hindi pamilyar na tao na nakakasalamuha niya.
   
                          
                               —

       Kinabukasan agad na bumangon si Thalia sa hinihigaan bago nag-ayos ng sarili at tumuloy papunta sa harapan ng room ni Finlay.

Nagbabalak na yayain ang binata na pumunta sa falls dahil ng mabasa niya ang map sa buong island doon niya nakita na meron palang ganoon.

"Finlay are you there?" Katok nito, ngunit naka-ilang minuto na siyang kumakatok wala pa rin dahan-dahang hinugot ang cellphone sa kaniyang bulsa para tawagan ang binata kasabay ng pag ring may isang bulto ng tao ang lumabas sa kabilang pintuan.

Nagtitigan silang dalawa hanggang sa ang binata ay sinamaan siya ng tingin at dahil sa inis na inasal ng binata sa kaniya ganoon din ang ginawa niya pabalik kasabay noon ang boses ng kaibigan sa kabilang linya.
"Why did you call Lia?" Tanong ni Finlay sa kabilang linya. Iniwas naman ni Thalia ang tingin at binaling na ito sa harap ng oibtuan ni Finalay.

"Open the door" sabi ni Thalia hinihintay na sumagot si Finlay, samantalang ang binata naman hindi natuloy sa pag-alis dahil sa gusto nitong makinig sa usapan ng dalawa.

"I'm not in my room I'm finding someone, bakit?" Tanong niya. Napansin lang ni Thalia na hindi siya madalas kinukulit nang makarating sila sa isla at mas gusto iyon ni Thalia pero bigla siyang nanibago dahil all the time nandoon sa tabi niya si Finlay.

"Gusto sana kitang ayain papuntang falls pero susunod nalang focus ka muna sa gagawin mo," sabi ni Thalia. Narinig niyang napasinghap ang binata. Si Thalia naman ay napatingin sa binatang nakasandal sa pader sa tabi mismo niyang pintuan. Tinaasan niya ito ng kilay na tila ba'y nagtatanong bakit hindi pa ito umaalis.