YAŞAMAYANLAR AŞK (+18)

KİMLİKLER

Yazardan sürpriz. Salı gününe kadar 300 yorum gelirse salı yeni bölüm gelecek. Gelmezse bölüm hastaya salı yayınlanacak. Bölüm sonu sorularına cevap verirsiniz sevinirim. Sizi seviyorum ♥️

Alev' in anlatımı...

Soner hala yoğun bakımdaydı. Doktor her şeye hazır olmamızı söylemişti. Her şeye... Bizim nelerden geçtiğimizden haberi bile yoktu. Her şeyin ne kadar geniş bir kavram olduğunu bilmiyordu. Onun her şey dediği üç seçenekti. Ölürdü, yaşardı, yaşar ama bedensel faaliyetlerinde kayıpları olurdu. Üçünden birini yaşayacaktık. Doktorun haberi yoktu ama biz daha beterleri yaşamıştık. Soner üç yıl ölüydü mesela. Ben bedenimde ruhum eksik yaşamıştım. Mesele olan Soner' e ne olacağı değildi. Benim hiçbir seçeneği kaldıracak gücümün kalmamış olmasıydı. Ölmesi bir kez daha kaldırabileceğim bir durum değildi. Üstelik bu kez öldüren ben olmuş olacaktım. İlk ve tek aşkımı öldürmüş olmayı kaldırmak kolay değildi. Herhangi bir bedensel engeli olması benim için sorun değildi. Ben onu hep aynı görecektim ama Soner bunu kaldıramazdı. Özellikle başkasına bağımlı bir hayat yaşamak zorunda kalırsa bu onun için felaketti. Ya bir mucize olur ve yaşarsa?..

Ondan kızını saklamıştım. Sadece geri döndüğünde değil. O zaman bir bahanem vardı. Ne kadar kabul etmese de Fırat konusunda fevri davranmasın en önemlisi kızım zarar görmesin diye saklamıştım. Ama mesele bu kadar değildi. Ben Soner' le hamile olduğumu öğrendiğim günlerde telefonda görüşüyordum daha ve sırf sürpriz yapmak adına baba olacağını gizlemiştim. Bilseydi her şey çok farklı olabilirdi. Belki en baştan görevi kabul etmezdi ya da etse bile farklı yollar izlerdi. Belki de önce beni görmek isterdi. Bir gün sonra çıkardı yola ve esir düşmezdi. Ya da benden gizlemezdi yaşadığını, görevi bilirdim ölmediğini...

Sırf saçma bir sürpriz yapma isteğim bir baba ile kızını dört yıl ayrı tutmuş olabilirdi ve Soner bana asla çok iyi yapmışsın demeyecekti. Yerinde bende olsam demezdim. Neymiş gözlerinin içine bakarak söyleyecek heyecanını görecekmişim.  Kim vermiş ki yarının garantisini ben vermiştim. Hep aile hasreti çekmiş adama öğrendiğim an söylemeliydim oysa. Bunu hak ediyordu. Soner' in gözleri ışıl ışıl olacaktı. Sarılıp öpecekti beni. Ayaklarımı yerden kesecek belki dakikalarca döndürecekti. Öyle hayal etmiştim değil mi?

Soner baba olamayacağını öğrendiğinde ne hissetmişti acaba? Onca aile acısından sonra bir de bunu yaşamıştı. Eğer bilseydi bir kızı var o kadar acı çekmezdi. Bütün her şey aynı yaşansaydı bile hamile olduğumu bilen Soner çok daha az acı çekecekti. Kız mı erkek mi öğrenmiş olmayacaktı belki ama onu bekleyen bir çocuğu olduğunu düşünecekti. Ben düşüncelere dalmışken Albay geldi ve benimle konuşmak istediğini söyledi. Yatakta doğruldum.

' Soner' i vurduğum için götürecekseniz lütfen bunu şimdi yapmayın. Buradayım. Kaçmam asla kaçmam. Gerekirse kelepçeleyin beni ama Soner' in durumu kesinleşmeden beni götürmeyin. '

' Sakin ol kızım. Onun için gelmedim. '

' Anladım. Yabancı biri yerine sizin gelmenizi tercih ederdim. Her şeyi baştan anlatacak gücüm yok gibi hissediyorum. '

' Bu konuda yargılanmayacaksın Alev. Soner teknik olarak ölü. Ölü birini öldürmüş olamazsın. '

Buna sevinmem mi gerekiyordu? Kan beynime sıçramıştı.

' Soner asker. Asker. Hani askerin düğmesini koparmak altı aydan başlıyordu? Ben kafasına sıktım. Kafasına. Öldürmek kastıyla. Evet tehdit altında ama öldürmek için sıktım. Ne demek o zaten ölü. Yaşıyordu. Bu ülke için savaşıyordu. Esir düştü bu ülke için. İşkence gördü. '