YAŞAMAYANLAR AŞK (+18)

DÜŞÜNME

Şaşkındım. Mine' ye evlenme teklifi etme konusu tamamen benden çıkmıştı. Bu konuda ona bir cevap vermek istemedim. Onu kıskandığımı itiraf etmek olurdu bu. Diğer yandan Mine' ye karşı kendimi suçlu hissetmiştim. Tamam hiçbir zaman ona kötü davranmadım ama içten içe ondan rahatsız oluyordum. Mine ise Yaman' ın benimle evleneceğini duyduğu için o kadar mutlu olmuştu demek ki. Tabii hiç sorup sorgulamamıştı nereden bilecekti evlenme teklifi diyince beni sevdiğini düşünmüş olmalıydı. Mine biraz hayalperest bir kızdı. Kendimi Yaman' ı dinlemeye verdim.  Mine' ye yaptığım haksızlığı sonra düzeltirdim. Gerçi söylemiş olsam en azından özür dilerdim ama şu an ne yapacağımı bilmiyordum. Ona karşı içim huzursuzdu. Keşke bu konuda bir fikir verenim olsaydı. 

' Melek ben oğluma bir aile vermek istiyorum. Evlilik kararı almamdaki asıl etken oğlum. Senden bunu gizleyemem. Senin hislerini biliyorum. Hislerine karşılık vereceğime dair bir söz veremem. Durumumu biliyorsun. Ama kesinlikle hislerimi bildiği için kabul edeceğimi düşünerek teklif etti diye düşünme. Ertuğrul ile harika bir bağ kurdunuz ve ben onun için senden daha iyi bir seçim olabileceğini düşünmüyorum. Ertuğrul ile de konuştum. Tabii ki evleneceğimizi değil. Senden cevap almadan böyle bir  konuyu konuşamam. Neyse lafı fazla uzatıyorum. Senden istediğim hislerinin ötesinde bir cevap vermen. Oğlumun ailesi olur benimle evlenir misin Melek. '

Hislerinin ötesinde demişti. Asıl düşünmem gereken buydu. Ben nasıl bir anne olurdum hiçbir fikrim yoktu ki. Açıkçası umudum da yoktu bu konuda kendimden. Hiç anne olmaya hevesim olmamıştı. Annemiyse küçük yaşta kaybetmiştim. Annelik bildiğim ya da hayal ettiğim bir konu değildi ama Ertuğrul beni annesi olarak görüyordu. Bu yeterli miydi? Ben bir annenin çocuğuna vermesi gerekenleri verebilir miydim? Ayrıca evlilik. Kendim hiç aklıma gelmemiştim bu sadece Yaman beni sevmemesi ile ilgili değildi ki Yaman Mine' yi de sevmiyordu, ben evlenmeyi düşünmemiştim. Hayatımın hiçbir aşamasında. Belki de bu nedenle hayatıma kimseyi almamıştım birazda.

' Ben biraz düşünebilir miyim? ' dedim. Evet düşünmem gerekiyordu çünkü kolay bir karar değildi. Ne kadar formalite icabı bir evlilik olacaksa da sonuçta evlilikti bu. Hiçbir erkeğe güvenmezdim ben. Okulda bu konuda sıkıntılar yaşamıştım. Anne yok baba yok, teyze desen yatılı okula göndermişti kocasının keyfi kaçmasın diye. Tabii rahatsız eden çok olmuştu. Ardından askerlik. Teyzem ne demişti: 'İnşallah Doğu da görev yaparsın da eline geçen para bir işe yarar. Ohal bölgelerinde iyi para veriyorlarmış. ' Bende gönüllü olarak Doğu' ya gitmiştim. Karısını dövenler her yerde vardı tabii ama bizde boşanma yok diyen bir sürü erkek görmüştüm. Bir de tabii çocuk gelinler. Erkekler tarafından kandırılıp kullanılan sonrada namus meselesi diyerek öldürülen kadınlar. Gördüğüm duyduğum her şey beni erkeklerdende gönül işlerinden de uzak tutmuştu. Ama tim farklıydı. Bir süre sonra kardeş olmuş can emanet etmiştik. Yaman hepsinin içinden sıyrılmıştı. Kafamdaki erkek figürlerinden farklıydı. Kaybettiği karısına hala sadık, hala aşıktı. Bir gün bana evlenme teklifi edeceği aklımın ucundan geçmemişti.

' İstediğin kadar düşün Melek. Cevabın olumsuz olursa aramızdaki hiçbir şeyin bozulmayacağını unutma. Ama olumlu olursa senden bir söz istiyorum. Kendine ekstra dikkat edeceksin. Benim oğluma bir acı haber vermeye daha gücüm yok. '

'Seni anlıyorum. ' dedim. Daha ne denebilirdi bilmiyorum. Onu anlıyordum. Bende Ertuğrul ' a acı haber vermemek için Yaman' ın önüne atlamıştım. Yaman' a  Alev' in gelmesini istediğimi söyledim. Yaman doktorla konuştu ve yarın çıkabileceğimi söyledi. Sonra da gitti.