3.1

644 52 25
                                    


~Düzenlendi~

"Menajer Choi!"

Bağırmamla menajerin ve yanında duran iki korumanın dikkatini çekerken istediğimi başarmış onu eve girmeden durdurmuştum.

"Lalisa?"

Nefes nefese yanına gidip ellerimi dizlerime koyarak soluklandığımda tek kaşını kaldırarak bir şey demeden beni izliyordu.

"Ne yapıyorsun sen? Evde değil miydin?"

Sonunda nefesim düzene girdiğinde belki Jennie unni duyar umuduyla bağırarak koluna girip çekiştirdim.

"Jisoo unniyle birlikte alışverişe gitmiştik o da gelir şimdi"

Koluna girdiğim elini biraz zorlanarak kulağına götürerek tıkadığında yüzünü buruşturdu.

"Yanında olduğum halde ne diye bağırıyorsun?"

"Ay bağırdım mı?"

"Evet şu an olduğu gibi. Ayrıca sessiz ol insanları rahatsız edeceksin"

Kolumdan çıkıp eve yürüdüğünde gözlerimi kapatıp durduğum yerde Jennie unninin bizi duyması için dua ettim.

"Orada bekleyeceğine düş önüme"

Choi'nun sesiyle gözlerimi açıp koşarak önüne geçip kapıyı çaldım.

"Girsene evin şifresini ne diye basıyorsun zile?"

"Unuttum. Bilirsiniz biraz unutkan biriyim"

"Sen mi unutkansın? Neler oluyor Lalisa ne diye böyle tuhaf davranıyorsun?"

Tam cevap vermek için ağzımı açtığımda kapı açılıp Jennie unni kızaran yanaklarıyla kapıda belirdi.

"Hoş geldiniz. Geçin"

Choi beklemeden ve ayakkabılarını çıkarmadan direk salona girdiğinde bende telaşla içeri girip kapıyı kapattım.

"Jongin Oppa nerede?"

"Senin çığlığını duyup bahçe kapısından çıkıp gitti"

Rahat bir nefes verip bende salona girdiğimde koltuğa oturup ayak ayak üzerine atarak tepemde dikilen Jennieyi yanıma çektim.

"Şimdi bir kaç şey söyleyip gidicem"

Jennie unni yerinde rahatsızca kıpırdandığında Choi'nun gözleri ilk beni buldu.

"Lalisa sa-"

Konuşması çalan telefonumla kesildiğinde boğazını temizleyip ayağa kalktı.

"Su alıp geliyorum"

Bu daha çok lanet olası telefonunu kapatmak için bir kaç saniyen var anlamına gelirken kim olduğuna bakmadan telefonu kapattım.
Büyük ihtimalle Jisoo unniydi.

"Lalisa telefonunda ses kaydı var mı?"

Choi'nun salondan çıkmasıyla koluma yapışan Jennie unniye kaşlarımı kaldırdım.

"Hayır yok. Neden?"

"Ya söylediği şeyleri kaydetmem lazım. Şarjım yok benimde"

"E benim telefonum aramalardaki konuşmaları kaydediyor. Dur birini arayayım hemen"

Jennie unni heyecanla önüne döndüğünde Choi tekrar içeriye geldi.

O anki telaşla kim olduğuna bakmadan en son aramaya bastığımda çok geçmeden açıldığını belli eden ince ses geldi.

AMOR | TAELICEWhere stories live. Discover now