10

70 3 0
                                    

Nakaalis na si Alicia dahil tinawagan siya ng boss niya.

Naglakad ako patungo kay Ella. Nasa may terrace siya nakatayo habang tumitingin sa paligid.

"Here." sabay bigay sa kanya ng juice.

"Thank you." I just smile at her.

"I have something to tell you." sabi niya kaya tumango ako.

"Sure, go on."

"I'm kinda lost." sabi niya. I hold her hand at pinaupo siya. Umupo naman ako sa tapat niya.

"I'm here to help you."

She nodded. "I have this feeling that I don't really know who I am. I'm Alexa Santiago, wife of Mike Santiago but why am I feel that parang hindi ako yung Alexa. T-that I'm somebody else."

"I'm not pushing this because your lost and it will gonna be hard on you to process. But regardless, I just know why your feeling that way."

"Because I'm your fiance?" tanong niya. Lumuhod ako sa harap niya.

"Yes, because your Alexandrilla Perez, my Ella, my fiance, my soon-to-be Mrs. Scherzinger, soon-to-be the mother of my children." sabi ko sa kanya. Tumitig siya sa akin. Biglang tumulo ang luha niya.

"Bakit ganito yung nararamdaman ko pag andiyaan ka." I hold her hand.

"I can't tell pa kung bakit ka nagkaganyan kasi di ko alam kung ano ba talaga ang nangyari saiyo. All I want to tell you that I really do love you Ella. Years you've gone but I still love you."

She hold my face. "I want to know you." sabi niya.

"Sure Ella."

"I want you to introduce me to Alexandrilla." sabi niya.

"You want to know who you are?" dahan dahan siyang tumango.

"I just want to know the way back."

I smiled at her. "You want to go home?"

"I'm here because I think your the answer." sabi niya. I wipe her tears and kiss her hand.

"I am and I'm your home Ella." sabi ko sa kanya sabay yakap sa kanya. This time ay yumakap siya pabalik sa akin.



---



Lagi na kaming magkasama ni Ella. Well, except nalang na umuuwi siya pag hapon na at babalik na naman siya kinabukasan.

Minsan rin pumupunta si Alicia rito para kuwentuhan siya ng mga memories nila. May mga pictures rin si Alicia na pinapakita kay Ella na kasama yung dating kaibigan nila sa apartment.

Kinukuwento niya kung paano sila nagkakilala ni Ella at lahat ng pinagdaanan nila pati na yung nagtrabaho sila sa club.

Na shock nga siya ng malaman yun pero agad naman pinaliwanag ni Alicia kung bakit at paano sila nakawala sa trabahong iyon.

Kakatapos lang namin kumain ng lunch. Nasa sala siya habang nakatingin sa portrait na may picture ng family ko na andoon sila kasama si Xandro.

"Ang saya ko diyan." sabi niya. Ngumiti ako.

"That portrait made after you said yes to my marriage proposal." she look at me.

"Really?"

"Yup." I smiled.

"Kuwentuhan mo naman ako."

"About?"

"Paano naging tayo then paano ka nagpropose." I smiled at her and nod.

"Alright, hmmm, saan ba tayo magsisimula. Uhm, ang first meet natin ay di yung tipikal na romantic place." napangiti naman ako kaya ngumiti rin siya.

"Talaga? Saan ba?" curious niyang tanong.

"Sa daan."

"Sa daan?" di makapaniwalang tanong niya.

"Yup, you were running that time kasi yung traffic light is red but then nag green kaya nagpatuloy lang ako sa pagdrive hanggang sa yun nga. I almost--"

"Almost?"

"Oo almost lang. Then your so mad at me and nagkasagutan pa tayo ng very light na arguement the you slap me because I kiss you."

Napalaki siya ng mata niya. "Really?"

"Oo, gabi naman kasi yun. I'm just tempted to kiss you. Siguro, para tumahimik ka rin. But I just really don't know why I kiss you basta hinalikan nalang talaga kita agad."

"Hindi nga siya tipikal na romantic place." nakangiting sabi niya. I agree.

"Then, coincidence kasi sa iisang University tayo nag aaral. Yun, hindi na kita tinigilan hanggang sa naging tayo nga."

"Matagal ba kitang sinagot?"

I smiled and nod. "Oo."

"But you wait?"

"Oo naman, mahal na mahal kita eh." sabi ko sa kanya. She smiled.

"Sabi ni Alicia, Architecture raw ang kinuha ko nung college?" tanong niya.

"Oo and wait lang." sabi ko at tumakbo patungo sa kuwarto ko. Kinuha ko lang naman yung sketch pad at bumalik na sa kanya.

"Anong meron?" tanong niya.

"Here, open it." sabay bigay ng sketchpad sa kanya. Kinuha niya ito at tinignan ang naka sketch.

"What a beautiful house." she compliment at napangiti naman ako dahil siya yung nag sketch niyan.

"It's your sketch Ella." sabi ko. She look at me amusely.

"Ako? Ako ang nag sketch nito?" di makapaniwalang tanong niya.

"Yes, actually tayong dalawa ang may idea diyan. Pero ikaw yung nag sketch."

"Wow! Ano naman to na house?"

"Our dream house." Sabi ko habang nakatitig sa kanya. She look at me with teary eye.

"I propose to you nung nasa busy schedule tayo kasi OJT natin yun. Plano nga natin when we graduated pakasal agad tayo. We'll gonna build our dream house and then plans to have kids." I smiled at her. Nakatitig lang siya sa akin.

"Then yun nga, something happened that change everything." She hug me suddenly.

"Axel" tawag niya sa akin. Umiling ako.

"You call me Luis, not Axel, Ella." I said. She nodded while hugging me.

"Luis." tawag niya sa akin na napangiti sa akin. I hug her back.

"I miss you Ella. I miss you calling me my second name." I feel that she smiled.

"Hugging you, it makes mae feel like I'm safe and secure." sabi niya. I kiss her head.

"I'm here now." sabi ko. She nodded.

Cruel LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu