Sonunda bebişlerime yb yazabildim❤︎
❤︎❤︎❤︎❤︎
Akşam yemeği bol sohbet ve kahkaha ile geçmişti. Annem, Aslan ve Timuçin'i çok sevmiş gibi görünüyordu. Hatta onlara bir daha gelmelerini bile söylemişti.
Akşam yemeği sona erdiğinde onları uğurlamak için bahçeye çıktım. Derin bir nefes aldım. Timuçin evden çıkmadan önce sarılmış olsa da hızlıca gelip yine sımsıkı sarıldı. Gülerek kollarımı vücuduna sardım.
"Çok garip."
Ondan ayrılırken söylendim. Timuçin merakla, "Garip olan ne?" Diye sordu. Ellerimi cebime koyarken, "Beni kaçıran adamlar ile arkadaş olacağımı, hatta evimde ağırlayacağımı hiç düşünmezdim." Diyerek cevap verdim.
Aslan bana yaklaşıp bir adım mesafe bırakarak durdu. Olduğu yerde kıvranırken gözleri izin ister gibi bakıyordu.
"Sarılabilir miyim?"
Küçük bir çocuk gibi sorduğu bu soruya, gülüp kafa salladım. Kolları belimi sarınca boğulacağımı hissettim o an. Sımsıkı sarmıştı beni. Kızardığımı hissedince omzunu dürtükleyip, "Aslan, nefes alamıyorum." Dedim.
Yavaşça geri çekildi. Elini ensesine atıp kaşıdı.
"En iyisi biz artık gidelim."
Kafa salladığımda Timuçin el sallayarak bahçeden çıktı. Aslan'da gitmeden önce, "İyi geceler." Diyerek peşinden çıktı.
Yüzümde fark etmediğim gülümsemeyle eve girdim. Abim kollarını birbirine bağlamış bir şekilde duvara yaslanmış duruyordu.
Hesap vakti!
"Demek barda kavga ettin, öyle mi?"
Kaşlarını havaya dikmiş bir şekilde yaslandığı duvardan ayrıldı. Göz devirdim. Sanki barlarda takıldığımı bilmiyordu!
"Evet abi, ne olmuş yani?"
Yanıma gelip kafama bir şaplak attı. Elimi acıyan yere götürüp ovdum. Vicdansız herif! Eli çok ağırdı.
"Ne mi olmuş? Ulan ya orada şişlenseydin? Ya o kavga ettiğin adamlar belalı tipler olsaydı? Ne zaman büyüyeceksin Doruk?"
Olmayan şey için hesap veriyordum ya!
"Abi, geldi geçti. Aslan ve Timu beni kurtardılar."
Abimin kaşları bu sefer ilgi ile kalktı.
"Sahi ortağımla tanışman da kaderin bir cilvesi olmalı. Ama kardeşimi böyle tanımalarını da istemezdim. Neyse, hadi git zıbar! Yarın pestilini çıkaracağım şirkette."
Abim odasına ilerlerken arkasından dil çıkardım. Uyuz şey!
❤︎❤︎❤︎❤︎
Sabah abimin o cırtlak sesine uyandım. Takımımı giyinip saçlarımı düzelttim. Aşağıya inerken telefonum çaldı. Arayana baktım.
Kaan.
"Civciv."
"Doruk! Naber? Napıyorsun?"
"İş için hazırlandım. Sen?"
"Hasan'ı uyandırmaya çalışıyorum. Ve dur bir dakika! İş mi? Ne işi?"
"Bizim rahmetlinin şirketinde başladım."
"Hee, iyi iyi."
Bu civciv yine neden aradığını unuttu herhâlde.
YOU ARE READING
SEVGİ PAYLAŞTIKÇA GÜZEL / B×B×B
General Fiction"Babana söyle yarın seni istemeye geliyoruz." Aslan'ın bu söylemine karşılık göz devirerek güldüm. "Gelin, gelin ama gelirken emekli bir askerden dayak yiyeceğinizi bilerek gelin." Timuçin, elindeki birayı gökyüzüne kaldırıp, "Kayınbabama se...
