✨ဓူဝံၾကယ္ ေလး ရဲ႕ ပဲ့ကိုင္ရွင္ "ဦး"✨
အပိုင္း ⭐၄⭐
ခ်န္ရံတစ္ေယာက္ ပထမဦးဆံုး အႀကိမ္ ဓူဝံေလး နႈတ္မ ထြက္လာ ေသာ စကား ေၾကာင္း အတိုင္းမသိဝမ္းသာ ခဲ့ ရေလသည္။
"ကေလး ...ကေလးေလး ...ေနာက္ဆံုးေတာ့ စကား ျပန္ေျပာခဲ့ ၿပီေနာ္ "
"႐ႊတ္...ဒီေန႔က စၿပီး ..ေျပာစရာရိွတာ ေျပာေနာ္ စိတ္ထဲ သိမ္းမထား နဲ႔ သိလား ...ကေလးေလးနႈတ္က ေျပာမွ ဦးကသိမွာေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား"
"ဦးရဲ႕ကေလးေလး က လိမၼာတယ္"
ခ်န္ရံ ဝမ္းသာလြန္း၍ ဓူဝံေလး၏ ပါးျပင္ေလးအား ေမႊးၾကဴေနမိခဲ့ေလသည္။
"ဦးကို ေနာက္တစ္ခါ စကား ေျပာၾကည့္ပါလား ကေလး ..ကေလး နႈတ္က ေျပာတာ ေလး ဦးျပန္ၾကာ ခ်င္လို႔ "
ဓူဝံေလး မွ သူ႔ေရွ႕၌ မုဆိုးဒူးတုတ္ထိုင္ေနေသာ ဦးေၾကာင့္ စိတ္ထဲ ၌ ၾကည္ႏူးမိေပမယ့္ အျပင္ဘက္၌ တြင္ေတာ့ သူ၏ နဂို မ်က္နွာအတိုင္းေအးစက္စက္အမႈ အရာ ျဖင့္ အၿပံဳးမည္ေသာ အၿပံဳးေလးတစ္ပြင့္ ေတာင္ ခ်န္ရံအား မျပခဲ့ပါေခ်။
ဓူဝံေလးအတြက္ စကားေလး တစ္ခြန္းနႈတ္မွ ထြက္ဖို႔ အေရးကို အင္မတန္မွ ခက္ခဲေနမိသည္။
သူ႔ေရွ႕ မွ သူ႔အား ၾကည့္ ကာ ေပ်ာ္ေနေသာ ဦးအား သူ စကားေျပာသင့္မေျပာ သင့္ ဆံုးျဖတ္ေနမိခဲ့ေလသည္။
ဓူဝံေလးက လူမ်ားတာမၾက္ုက္သလို စကားေတြ အမ်ားႀကီး ေျပာရတာလည္း မႀကိဳက္သည့္လူစားမ်ိဳးပင္။
ေမြးလာကထဲက အေနေအးသလို ပတ္ဝန္းက်င္နွင့္လည္း သိပ္မရင္းနွီးသည့္ကေလး ျဖစ္သလို ဖခင္က ေပးေသာ စိတ္ဒဏ္ရာမ်ား ေၾကာင့္လည္း ဓူဝံေလး အတြက္ စကား တစ္ခြန္းထြက္ရန္ ခက္ခဲ ေနျခင္းပင္ ။
ဓူဝံေလး အတြက္ စကား တစ္လံုး ထြက္ဖို႔ အေရး အသံအိုးက နာက်င္လြန္းလွသည္။
တစ္စံုတစ္ရာက နာက်င္လာတိုင္း တစ္စံုတစ္ခု ကို အားစိုက္လိုက္တိုင္း စိတ္အာရံု၌ ေပၚေပၚလာေသာ သူ႔အား ရိုက္နက္ေနေသာ ပံုရိပ္မ်ား က အေတြးအားရံုထဲ ေပၚေပၚလာ တပ္သည္အထိ ၅နွစ္အ႐္နွင့္ အတိတ္ေမ့ေနေသာ ကေလး အတြက္ စိတ္ဒဏ္ရာက ျပင္းထန္လြန္းလွ သည္။
