CUPID

CHAPTER 8

CHAPTER 8

Matapos umalis ni Brian sa court ay agad siyang pumunta sa pinakamalapit na banyo at napahilamos. Ilang hilamos pa ang ginawa niya saka siya humarap sa salamin na nasa likod ng sink at doon sknuri ang sarili.

His stares are dark. Those eyes screams madness.

Why? Why did I feel this rage?

He knows this feeling. He's very familiar with this since he had felt this before hundred times with his past girlfriends.

Jealousy.

Pero bakit? Bakit ngayon niya ulit ito naramdaman? Bakit ngayon ulit siya nakaramdam ng selos? Fuck. The worse part, si Natan ang dahilan!

Bwesit! Bakit nakaramdam ako ng selos kay Natan? And why does the fuck did I get jealous when that dude touched his shoulder?!

Wala naman siyang gusto kay Natan. And another one is, Natan is a guy for freaking sake.

Pakiramdam ni Brian ay magkakasakit siya sa mga oras na iyon. Hindi niya alam bakit nararamdaman niya ang ganito. He's very confused.

Iniuntog niya nang bahagya ang sariling ulo sa gilid ng sink, sa semento.

"Damn! Think, Brian. Think."

Ilang minuto pa siyang nagmuni-muni nang biglang may pumasok sa isip niya.

Ginayuma niya ba ako?

Fuck. That's impossible. Wala naman sa lahi noon ang maging mambabarang.

Nababaliw ka na, Brian.

Admit that you like him, the other side of his head told him. Pero iwinaksi niya agad iyon sa isipan.

Admit that when the first time you saw him, you had developed a crush, sigaw na naman nito. Ngunit tulad kanina ay iwinaksi niya rin iyon.

Admit that the first time you touched his arm, you felt the spark, sigaw muli ng kabilang pag-iisip niya.

Fuck you! You don't know anything, he thought back. Saka siya napatawa nang mahuli ang sariling kinakausap ang sariling pag-iisip. He is really getting crazy.

Nasa ganoong sitwasyon si Brian nang pumasok din sa comfort room ang isang teammate niyang si Leonel.

"Hey! What happened?" tanong nito saka naghilamos rin sa gilid niya. Nang matapos maghilamos ay tumingin ito sa kanya saka sinuri siya. "Are you sick?"

Nagugulat na lumingin siya rito. "Huh?"

"Mukha kang sabog." anito saka inginuso ang salamin. "Look."

Nang tinignan niya ang sarili sa salamin, bumungad sa kanya ang sariling mata na parang hollow, para bang wala ito sa sariling mag-function nang maayos. Blangko ang emosyon. And then his hair goes on every corner, para siyang sinabunutan sa itsura niya.

Why did I looked like this?

"Tsh. You're getting weirder this past few days, 'tol," ani Leonel at tinapik siya sa balikat. "Don't worry, Natan and Bradley are like brothers."

Nang lingunin ni Brian ito, nakangisi ito sa kanya.

What is wrong with him?

"Bakit mo sinasabe sa 'kin 'to?" takang tanong niya sa salubong na kilay at seryosong mukha.

Ngumisi lang ito saka nagkibit balikat. "I don't know. Maybe you might need to know," saka siya nito kinindatan at tinapik ang balikat. Bago ito pumihit paalis at iniwan siyang nakatayo roon.

Parang robot siyang nagkusang lumabas sa comfort room. Nakatingin sa kawalan habang iniisip ang sinabe ni Leonel.

Bakit niya sinabe sa akin 'yon? Does he knows I'm getting confused and Natan is the reason?

Fuck. Sasabog ang kanyang ulo kakaisip.

Pipihit na sana pabalik si Brian sa court, ngunit nang maalalang nandoon si Natan ay minabuti niya nalang na umiwas at dumiretso sa locker room. Nagpalit siya doon ng tee shirt na itim at pants, saka iniligpit ng gamit at pumihit palabas ng campus. Pauwi sa sariling bahay.

Mauuna na siyang umuwi, magpapaliwanag na lang siya sa coach nila mamaya.

Nang makarating sa malaki nilang bahay gamit ang motorbike niya ay nag-park siya sa parking na nasa loob rin ng bahay nila saka siya pumasok sa loob.

Nagtagpuan niya si Bella sa sala na nanunuod ng TV at kumakain ng ice cream.

"Hello brother, how's study?" seryosong tanong nito na hindi man lang lumingon sa kanya at nakatutok pa rin ang paningin sa pinapanuod.

"Stop acting like you're mom, little shit." aniya saka pumuna sa gilid nito at hinalikan ito sa sintido. "Good evening,"

"Good evening," pabalik pagbati nito na nakatuon pa rin ang atensyon sa pinapanuod.

Aalis na sana si Brian at aakyat na nang kwarto, saka niya naalalang may gusto pala siyang sabihin sa kapatid. "By the way, remember what I told you?"

Tumingin ito sa kanya. "That I should not get closed to Natan Dela Cruz? yeah."

"Mabuti naman," aniya saka naglakad paakyat ng hagdaan nilang pagkahaba-haba. "And don't fall in love with him, malilintikan ka talaga sakin."

"Duh, over my dead body!" rinig pa niyang sigaw nito, ngunit nagtuloy na siya paakyat sa kwarto niya at sinara iyon.

Nahiga siya sa sariling kama, saka nag-isip. Inilagay niya ang kaliwang braso sa likod ng ulo at ginawang unan.

Ilang sandali lang ay natagpuan niya ang sariling kamay sa pagkalalaki niya.

Hinimas niya ito.

Ugh, it feels good. Taste like heaven.

Saka niya naalala ang labi ni Natan. It tastes heaven too.

Oh shit! Hindi na magandang tignan na iniisip niya si Natan habang ginagalaw ang sarili.

I'm doomed.

Natan, what have you done to me?

***

Oh, baby, look what you've done to me♪
Oh, baby, look what you've done now♪

Stockholm Syndrome - One Direction

🤭