Chapter 9

15 5 0
                                    

Another day passed by, at pang apat araw na nila Yesha dito. We're just watching and playing. Minsan naman ay pinapasyal ko sila sa malapit na park para naman hindi sila ma bored. They also met another two friend kaya may kalaro sila tuwing nasa park kami.

I order some food online. Para makakain na kami dahil tanghali na rin. Nag lakad ako palapit sa poste kung saan si kuyang grab nag aantay. Hindi naman ito kalayuan dahil kabilang kalsada lang naman ako pumunta, na-aaninag ko parin naman sila Yesha.

"Yesha, Louis. Ayaw niyo pa kumain? It's lunch time." I shouted. They are actually playing hide and seek, kaya hindi ko alam kung nasaan sila. Kampante naman ako dahil kasama nila belle at ben ang kanilang mga yaya.

Nag lakad ako papunta sa malaking puno para hanapin sila. Wala pa naman masyadong nag lalaro sa pwesto namin. I shouted again until my throat get sore, pero hindi ko pa din sila makita. Unti unting namuo ang kaba sa dibdib ko, dahil sa mga iniisip ko na baka may nangyaring masama sakanila.

I almost run, when I tripped over a scattered tree trunk. I felt the pain as I saw the blood dripping on my knees. I'm about to touch my wound when I saw a shadow of a man. I looked at him as he showed his smile and laugh lightly.

"I always tell you to stop running. You're clumsy as ever." Natatawang sabi ni Zake saka inilahad ang kamay niya. I was about to reach his hand when I heard a cold voice.

"You left my siblings just to flirt with someone? My mother really made a mistake from trusting you with my siblings."

Para akong tanga na tumayo kahit na sumasakit ang mga tuhod ko, nakita kong nagulat din sila Yesha sa sinabi ng kuya nila. I didn't actually expect that he would say that in front of them.

"I didn't leave them, I just—"

"Shut it. Kahit anong sabihin mo, you still left them. Can't you see? Yesha is hurt as well louis. And it's all because of your recklessness." Galit na saad niya. Nasaktan din naman ako, I wanted to speak for myself but I just kept my mouth shut, because I felt like I'm melting from his burning eyes.

I felt Zake hands on my shoulder, he probably wanted to console. As I composed myself and was about to speak, he took Yesha and Louis. Tinignan ko lang ang sasakyan nila hanggang sa hindi ko na maaninag.

Hindi ko mapigilang mainis sakanya dahil hindi niya man lang ako hinayaang mag paliwanag. Niligpit ko nalang ang mga gamit namin kasama ng pagkain na inorder ko. What if mag sumbong si Vince kay tita Spring? They will get mad at me.

"Hey, are you fine? Do you need my help?" I almost forgot na nandito pala si Zake dahil sa dami ng tumatakbo sa utak ko. Binitbit ko ang dalawang basket na dala ko saka nag simulang maglakad. Malapit lang naman ang bahay ko dito.

"Hindi na, Salamat nalang. By the way what are you doing here?" I suddenly ask in curiosity.

"Ah, I–I just." He didn't finished his sentence saka huminga ng malalim at hinawakan ang kamay ko kaya napahinto ako habang napapalunok ng sarili kong laway. I don't feel good.

"I just wanted to see you and spend time with you." Nahihiyang saad niya. He looked cute habang nag kakamot ng ulo niya, medyo namumula pa siya. Kaya natawa ako.

"Bakit ka natatawa?"

"Wala lang, ang cute mo lang."

"Talaga? By the way, bakit mo pala kasama ang mga kapatid ni Vince?" I know he look curios.

"Si tita spring at tito kasi ay umalis ng bansa, they left yesha and louis in my care." I explained. Pero halatang hindi niya pa din gets.

"Nanjan naman si Vince, why left them to you?" As I expect. Ayaw ko naman sabihin na 'Ayaw nila makasama ang kapatid mo sa bahay nila.' Baka iba ang isipin.

"They just want to spend their time with me, nothing else more" after a little talk, he left dahil may emergency daw sakanila.

Pag dating ko sa bahay I texted ayesha kung nasaan sila but hours had already passed at gabi na, wala pa rin akong natatanggap na message sakanya. So I assume na galit parin si Vince kaya siguro hindi na sila matutulog dito.

Umakyat ako sa taas nang hindi kumakain, I fell asleep until I heard my phone ringing.

Pikit matang kinuha ko ang cellphone saka sinagot ang tawag.

"Hello?"

"Open the door." saka pinatay. Bigla akong napaupo saka tinignan ang tumawag, it's yesha saka dali daling binuksan ang pinto.

"It took you sometime just to open the door?"  He blankly said. Magsasalita palang ako ng biglang pumasok sila Yesha na may bitbit.

"Hi, ate! Bumili kami ng foods" masayang sabi ni louis. Saka dumiretso sila sa sala.

"Hindi kaba papasok sa loob?" Tanong ko ng makita siyang nakatayo sa harap ng pinto.

"No, I'll leave. Better keep an eye on them. If something happens—"

"I know. I promise." Tumitig pa siya ng ilang minuto bago tumalikod. Saka pinaharurot ang kotse. I locked the door saka dumiretso sa sala.

"Ate, kain na tayo. It's already 10 pm." Pag aya ni Yesha habang nag aayos ng plato at si louis naman ay kutsara. Ako naman ay tinulungan silang mag ayos.

"Akala ko hindi na kayo dito matutulog." Panimula ko.

"Pinilit namin si kuya na dito kami matulog. Ayaw ko sa bahay tapos kasama yung girlfriend nya." Nakasimangot na sabi ni yesha.

"They are having a party at home. Kaya pumayag si kuya at tinawagan ka using ate yesha's phone." Dagdag ni louis habang ngumunguya.

"Ah ganun ba? Sige at kumain na kayo." After that we watched movie 'sonic' until they fall asleep.


—5th day of Morning—

Today, I cooked a carbonara for their breakfast dahil yun ang request ni louis.

"Ate, Its boring na here. Can we go outside naman?" Yesha suddenly said and look at her phone. Still preparing the lunch for us.

"Ahmm. Pwede naman, kaso baka hindi pumayag ang kuya niyo—" she cut me off.

"He said its fine.—" Yesha.

"As long as kasama siya." Louis.

Something is off. Bakit ang bilis nila sumagot? As if they planned it.

"Ahhm. Sige. Tatawagan ko muna ang kuya niyo." Nakangiti kong saad, saka umupo sa lamesa.

"No need ate. He's actually—"

—Dingdong

Napatigil kami lahat ng biglang may nag door bell.

"Here" dagdag ni yesha saka dali-daling tumakbo para buksan ang pinto.

I was stunned in what I saw. It's Vince and Althea, clung into his muscle. As soon as her eyes landed on me she automatically rolled her eyes. Giving me a look  'you're annoying'.

"Let's go?" He asked blankly.

"Ahm..  I haven't prepared my things. Saka hindi pa kami kumakain." Nag aalangang sabi ko.

"I'll give you thirty mins. No need to prepare much." He said and took their leave. Leaving me openmouthed.

Why do I feel that something will happen?

This doesn't feel right.

I Fell In Love With My Bestfriend (On Going)Where stories live. Discover now