Xyquil Jaze Alonte

42.

NAGISING ako sa hindi pamilyar na silid puro puti ang aking nakikita ng lumingon ako sa aking kanang kamay may dextrose akong nakita.

Unti unti kong nilingon ang dalawang taong nag-uusap sa pintuan.

I saw Xiquil and a female doctor talking.

"Thanks Vina." Saad ni Xiquil.

"Wala yun basta sa susunod ingatan mo na sila maslalo ngayon na medyo sensitibo ang kanyang lagay." Saad ng babaeng doctor at ngumiti kay jaze.

Hindi ko gets sinong sila? Sino ang tinutukoy ng doctor?

Hindi ko na malayan na nasa gilid ko na pala si Xiquil.

"Hey? Are you ok? May masakit ba sayo?"

Sunod sunod niyang tanong umiling ako sa kanya.

"You will discharge tomorrow morning." Aniya ng tignan ko ang orasan sa pader it's already 8pm in the evening so ibigsabihin matagal din akong walang malay.

Magsasalita pa sana siya pero hindi natuloy dahil may kumatok sa pinto.

Napatingin kami pareho sa pintuan at nakita namin si arturo.

"Sir ito na po yung pagkaing pinapabili niyo." Sabay abot kay Xiquil.

Nang maiabot na ni arturo ang pagkain lumabas na rin ito.

Nakita kong puro gulay ang mga pagkaing pinabili niya well hindi naman ako maarte pero wala ako sa mood kumain ng gulay.

"Bakit puro gulay lahat? Wala man lang karne?"

"You need to eat healthy foods love so that our baby will be healthy too." Aniya at sinubuan ako.

Wait?! What?! Our baby?!

"O-our baby? What do you mean?" Nakakunot noo akong tumitig kay Xiquil at hinihintay ang kanyang sasabihin.

"What do you think love?" Ngisi niyang saad at hinawakan ang aking flat na tiyan.

"I-im pregnant?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Yes we are one month and two weeks pregnant love!"

Hindi ako makapaniwala so yung tinutukoy ng doctor is ang baby namin ni Xiquil?

Nang maiproseso na lahat sa utak ko saka ulit ako sinubuan ni Xiquil.

Habang sinusubuan niya ako kumakain rin siya kaya naman sabay kaming kumakain ayaw naman niyang ako ang sumubo sa sarili ko.

So ibigsabihin yung pagcracrave ko at pagiging madalas kong tulog yun na pala ang senyalis na buntis ako? Oh god bakit hindi ko man lang naisip yun kadalasan kasi two months din akong delay pero hindi naman ako buntis.

Nang matapos na kaming kumain inayos niya ang malaking hospital bed at tumabi sa akin.

Kung hindi ako nagkakamali ay nasa Alonte Medical kami. Which is pagmamay-ari nila Xiquil ang hospital na ito.

"Love?"

"Hmm? What's our problem love? Are you ok?" Nagaalala niyang tanong.

"I want some balut." I pouted.

"Ok magpapabili ako kay-"

"No! I want you to buy it not other people." Pinutol ko ang kanyang sasabihin. Ngumuso ulit ako na parang bata.

"Alright, whatever my lovey wants, my lovey gets." He then kissed me in my lips.

"Do you have another girl? who is lovey? Huh?!" Naiinis kong tanong.

"Calm down love." Hinawakan niya ako sa magkabila kong balikat pero nagpumiglas ako. "Love you are my lovey, ok? All endearment suits you. Even if I call you by all the call signs because I only mean and refer to one thing. That you are my only tinatangi."