1/Manjiro Sano x Reader

0.38 Guns N'Roses - This İ Love

T"CHİFUYU! BULDUM!"

C"ne diyorsun amk?!" Chifuyu takemicchi'ye dik dik bakarken takemicchi kızarmaya başlamıştı.

T"neyse boşver." Mikey bana dönüp sarılmıştı.

M"seni çok özledim..." Birden kapı açıldığında hepimiz kapıya bakmıştık.

Ran"SALDIRI VAR EĞİL- birden patlayan camı ve küçük bir nesneyi parçalarıyla beraber sırtımda hissettiğimde küçük çaplı bir şok geçirmiştim.

M"SİKEYİM RAN ANCA MI SÖYLÜYORSUN ULAN?!!" Chifuyu bana bakıyordu.

C"a-akami?!!"

A"iyiyim..."

M"Aiko?!!" Mikey kucağına alıp koridora çıkmıştı. Çıktığında bizi ran, rindo ve sanzu karşılamıştı. Her yerde cesetler vardı. Muhtemelen Kanto Manji 'nin adamlarıydı.

Yavaş yavaş üşümeye başlıyordum. Kendimi iyice Mikey'e yapıştırdığımda hala üşüyordum.

M"dayan aiko. Az kaldı tamam mı?"

"M-manjiro... Üşüyorum."

Sanzu"mikey bırak kızı ölecek belli! Sadecw Seni yavaşlatıyor!!"

Mikeyden
Sanzuya bağırarak cevap vermiştim.

M"Ölmesine izin veremem!!"
Çünkü kalbi benimki gibi
Ve acısını içinde tutar.

Yani eğer yakınımda bir yerdeyse
Umarım Tanrı beni duyar

Timeskip

M"Aiko..."

A"papatyalar Manjiro... Papatyalar." Gözleri gökyüzünü bulduğunda yavaşça uzanıp alnını öptüm ve ellerim ile gözlerini kapattım.

Akami"ölürsem... mezarıma papatyalar doldurun olur mu?". {Bölüm 1.4 pt2}

M"söz veriyorum... Sevgilim." Ellerimdeki kanları umursamıyordum. Polis geldiğinde onlar da umrumda değildi.

Polis"ELLERİNİZİ KALDIRIN!"

Sanzu(başka bir yerden)"sikeyim niye kaçmıyor bu aptal?!!"

C"Akami'yi bırakmayacak."

Rindou"öldü amk."

P"SANO MANJİRO! ELLERİNİ KALDIR VE ÖNÜNDEKİ KIZI BİZE TESLİM ET!!'

M"o çoktan öldü..."

P"ONU ÖLDÜRDÜN MÜ?!!"

M"Onu ben öldürmedim Naoto. Senden bir ricam olacak, ofisimdeki kilitli çekmecede bir mektup olacak, siyah zarf içerisinde. Rica etsem onu Akami'nin mezarına gömer misin?"

N"teslim mi olacak mısın Manjiro Sano!!?"

M"hayır ama bir ricam daha olacak. Mezarımı Akami'nin yanına koyun ölünce onu bulmam kolay olsun, çok aramasın beni minik kelebeğim."

Take"mikey ne diyorsun?!!"

Manjiro Sano belindeki silahı çıkarttı ve yapabildiği kadar mermileri kendi üstüne boşalttı, iki yeri vurmamaya dikkat ederek.

Kalbini, ve beynini.

Beynindeki anılarda her zaman Akami vardı.

Kalbinde de aynı şekilde. Ve kendisi Akami'nin cesedinin yanında kaldı. Tüm ekipler oraya gitmişti ancak bir faydası olmamıştı. İkisi de orada ölmüştü.

Timeskip

Naoto kilidi masadan bulup çekmeceyi açtı ve içindeki siyah zarfı aldı.

"Ne sen baktın ardına ne ben,
Hep ayrı yollarda yürüdük.
Sustu bu gece karardı yine ay.
Kaldı geriye cevapsız sorular.
Uyandığında onu ilk kim görecek?
Bıraktığım düşü kim büyütecek?

Merhaba Aiko. Nasılsın balım? Seni çok özledim. Eğer bu mektup birinin eline geçtiyse çoktan öldüğümü bilmelisin. Ve ben ölüyken sen hala yaşıyorsan senden özür dilerim.

Yanında olmalı mıydım emin değilim ama seni illa terk edecek olsaydım öyle terk etmemeliydim. Senin güzel ve temiz kalbini benim gibi iğrenç birisi kirletmemeliydi. Özür dilerim.

Benden nefret mi ediyorsun bilmiyorum, veya beni çoktan affettin mi? Ya da hiç bir şey hissetmiyor musun artık, bilmiyorum. Ama bana yaşattığın her şey için, her duygu için teşekkür ederim. Yanımda olduğun için teşekkür ederim.

Başka hiç kimse bana bu kadar canlı olduğumu hissettiremezdi.
Aslında seni asla terk etmeyeceğimi umuyordum.
Lütfen prensesim, bana inanmalısın.
Evreni araştırdım ve kendimi senin gözlerinin içinde buldum.

Ve eğer, ben ölerek yanına geliyorsam;

Lütfen beni affet. Öldüğümüze göre bu evrende, bu hayatta yapamamışız. Ama başka bir evrende, başka bir hayatta, başka bir zamanda beraber olalım. Buna inanmak istiyorum.

Görüşürüz, balım. Sözümü tutamadığım için özür dilerim."