1/Manjiro Sano x Reader

0.41 halsey- sorry

Tıklanan kapı ile kalkıp açtım. Mikey karşımda duruyordu. Açtığım gibi sarıldığında gülümseyerek karşılık verdim.

M"Tanrım... Nerelerdesin bir haftadır! Çok korktum..." Mikey'i içeri alıp konuştum.

"Kendimle başbaşa kalmaya ihtiyacım vardı sadece Mikey. Bir şeyim yok, iyiyim."

M"evde değildin..?"

"Benim evim sensin Mikey."

Ama evet. Bu dört duvarın içinde de değildim.

M"soruma cevap verir misin Akami?"

"Annemi görmeye gitmiştim."

M"anneni..?"

"Daha sonra konuşalım mı? Uyumak istiyorum."

M"istersen daha sonra geleyim sana-" dudağına yapışıp susturdum.

"Aptal mısın Mikey?"

M"beni isteyeceğinden emin değilim..."

"Ben sana hala ilk günkü gibi bakıyorum, Mikey." Mikey dediğimle gülümsemişti. Yüzünün etrafından tutup alnını alnıma dayadım. Gözlerimiz kapalıydı.

"Sana hala ilk günkü gibi hayranım, manjiro sano. Seni hala o 8 yaşındaki çocuk olarak seviyorum. İnan bana seni çok özledim, seni kırmaktan ölesiye korkuyorum Manjiro. Fark etmeden bunu yapıyorum bazen onlar için özür dilerim. Ama bilmelisin ki seni sonsuza kadar seveceğim. sen beni kovana kadar yanında olacağım." Mikey ağlamak üzereydi.

"Ağla Manjiro. Güçsüz birisi değilsin ağlamalısın. Sonuçta beraber gülerken tek başına ağlaman haksızlık olurdu değil mi?"

M"cennetten düşmüş gibisin... Benimle olduğun için ne kadar şanslı olduğumu düşündüğümü sana anlatamam bile. Çok teşekkür ederim Aiko. İyi ki yanımdasın..." Mikey'in elini tutup yatak odasına ilerlerken konuşmaya başladım.

"Manjiro... Bana anlatman gereken bir şey var mi?"

M"ne gibi?"

"Bilmem."

M"tamam neyi bilmek istedigini söyle çünkü aklıma hiç bir şey gelmiyor."

"Karanlık dürtülerini neden bana söylemedin Manjiro?"

M"n-neyden bahsediyorsun sen?"

"Her şeyi biliyorum Sano."

M"ben..."

"Mikey." Mikey hızla bileğimden tuttuğunda durdum

M"anlatacağım! Anlatacağım ama yalvarırım beni bırakma! Benden korkmandan hayvan gibi korkuyorum yalvarırım beni tek başıma bırakma Akami! Beni sensiz bir yaşama sürükleme..." Mikey'in saçlarına elimi atıp okşadım.

"Seni asla, hiç bir zaman, hiç bir nedenden dolayı bırakmayacağım Mikey. Karanlık dürtülerin yoldan çıkarsa bile seni koruyacağım, senden korkmayacagim. Ama... Bu düzeltmemiz gereken bir şey birtanem. Anlatabiliyor muyum? İyiliğin ve iyiliğimiz için düzeltmeliyiz. Olur mu?"

M"ne yapmam gerek..?"

"Psikoloğa gitmeye ne dersin?"

M"sence... Düzelecek miyim?"

"Düzelmesen bile yanında olacağım."

M"sana zarar vermekten çok korkuyorum Akami..."

"Bana zarar vermezsin Mikey. Biliyorsun."

M"ama ya yaparsam..?"

"İstemediğin sürece kimse sana bir şey yaptıramazdı hani?" Mikey gülümsediğinde hafifçe dudağından öpüp tekrar konuşmaya başladım.