KARANLIĞIN UYUMU

Tanıtım

Başlangıç tarihinizi buraya bırakabilirsiniz🖤

TANITIM geçmişten bir olayı kapsamaktadır.Önemli bir kısım bu yüzden direkt birinci bölümü okumayın çünkü her şeyin başlangıcı tanıtımda yazılanlar.

İyi Okumalar dilerim🖤

⛓⛓⛓

"3 ŞUBAT 2000"

Gök gürültüsü.

Karla karışık yağmur.

Kan kokusu.

Karanlık.

Karanlığa hapsedilmiş iki beden.

Elleri ve ayakları bir zincir tarafından sandalyeye tutsak.Gözleri sanki orası zifiri karanlık değilmişçesine sımsıkı siyah bir bez parçasıyla bağlı bir kadın.Daha otuzlu yaşlarındaydı.Hayatı boyunca türlü türlü acılar yaşayan kadın,en büyük acısını şimdi yaşıyordu.Bu zamana kadar yaşadığı duyguların tarifi yoktu ama şimdiki duyguları tarif edilebilirdi.

Korku ve çaresizlik.

Onu bu gece kaplayan en baskın duygular korku ve çaresizlikti.

Ancak  farkı vardı bu duyguların bugün.Önceden  de bu duyguları  tatmıştı lakin şimdi ki durum çok daha farklıydı.

Şimdi kendisi için değil küçüçük çocuğu için hissediyordu bunları.

Bu sefer onun için korkuyordu.

Bu sefer onun için çaresizdi.

Yeni doğan ,beş günlük,göbek bağı bile daha kopmayan bir kız çocuğu.

Bebek ardı kesilmeyen gök gürültüsüyle yarışır şekilde ağlıyordu.Kadın çaresizce sağındaki pencerenin önünde,sepetin içinde olan çocuğuna kafasını çeviriyordu ama görmüyordu.Ağlayan bebeğinin hıçkırıkları kadını çaresiz hissettiriyordu.

Yerinden kıpırdayamamak,sesini çıkaramamak.Bunun adı çaresizlikti.

Gök acımasızca gürlemeye devam ederken isimsiz bebek daha da çok ağlıyor ve ağlaması gök gürültüsünün sesini bastırıyordu.

O küçücük çenesi,taze damağı,o küçücük vücudu tir tir titriyordu.Kapılar,pencereler şiddetli rüzgar yüzünden hızla kapanıp tekrar açılıyor ve daha fazla dayanamayıp yıkık dökük kapılar,camlar yerle bir oluyordu.

Gök gürledi,kız çocuğu ağladı.

Gök gürledi,anne hıçkırıklara boğuldu.

Gök gürledi,kapılar çarptı.Çocuk daha da çok ağladı.

Şimdi gök susmuştu ancak gürleme sırası Zahara Napolo'ya geçmişti.

Evren'in en kötü insanlarından biri değil.En kötü insanıydı Zahara Napolo.

Bir kadını çocuğundan sırf çocuğu olmuyor diye ayıran zavallı,pislik bir  kadın.

"Sürtük!"dedi ilk önce sandalyedeki masum kadına.Sapsarı,küt saçlarını geriye doğru ittirdi.Girdiği kapıyı hızlıca kapattı.Esen rüzgarla kapı oldukça sert kapanmıştı.