The Tomorrow's Promise (A Bongbong Marcos Fanfic)

Chapter 7

Someone came into our class, naka fatigue attire pa ito, tsaka dumaretso sa prof. Ko at may ibinulong.

What's happening? Tila seryoso pa silang nag uusap, at biglang tumingin saakin ang prof.

"Ms. Araneta" nanlaki ang mata ko ng biglang tinawag ng prof ko ang pangalan ko.

"S-sir?" Kinakabahan kong tanong, kasabay ng paglapit ko sakaniya. anong ginawa ko? Is he going to arrest me?

"You're excuse, you may go now"

"P-po? But we have quiz po" naguguluhan kong sinabi.

"Just go, bibigyan nalang kita ng special quiz"

Pag kasabi niya non ay kaagad ko nang kinuha ang gamit ko at nag tungo sa lalaking naka uniporme, nakita ko pa ang nakaburda sa kaliwang bahagi ng dibdib niya. 'Presidential Security Command', PSC? Anong ginagawa nito dito? at sa ilalim nito ay ang rango at pangalan niya.

"Sir, saan po tayo pupunta?" Tanong ko kasabay ng pag sunod ko sakaniya, pero wala akong nakuhang sagot kaya naman kahit na kinakabahan at natatakot na ako'y sinundan ko parin siya.

Nasa kalagitnaan ako ng pag iisip ng bigla akong mabungo sa likod ng mamang ito.

Marahan kong sinilip ang kung ano ang nasa harap. And i was shocked on who it was

"M-Mr. Marcos?" Nag tatakang sinabi ko, habang ito ay naka sandal sa pintuan ng passenger sit.

"Hi, Liza" he bubbly said, tsaka ako marahan na umalis sa likodnitong mama at nag tungo sa harapan nito para harapin si Mr. Marcos.

"What are you doing here?" Pag tataka ko.

"Sinusundo kita"

"What? Are you insane? Alam mo namang may exam ako ngayon"

"Yeah, mabuti nalang talaga at kakilala ko 'yong prof mo"

"What?" Pag kunot ng nuo ko

"Yeah, kaya napakiusapan kong bigyan ka nalang ng special test sa mga susunod na araw" pag kkwento niya.

"Why did you even did that?"

"Because i know that you're not that prepared, since nag ka-sakit ka and yun yung naisip kong paraan"

"Should I be thankful on what you did?" I sarcastically said "i can handle it, hindi mo naman dapat ginawa 'yon, dinamay mo pa itong psc mo, akala ko kung ano ng kasalanan ko at ikukulong na ako" tuloy tuloy kong pag kkwento tsaka naman siya marahan na natawa sa huling mga tinuran ko.

"Yeah, may kasalan ka na dapat mong panagutan" his mood change from giggling to a serious mode.

"At ano naman?" Pag ttaas kong isang kilay sakaniya.

"You stole my heart, may multa itong makakasama ako habang buhay" banat nito, tsaka ko lamang siya inirapan.

"Pwede niyo na po kaming iwan"

"Pero Sir, Magagalit saakin ang Pangulo kapag iniwan ko kayo"

"I can handle it, sige na" he insisted