BÖLÜM 6

115K 5.7K 2.5K
                                    

Selaam. Biz geldiik.

Medya da iyi kalpli kekim Arda'm var 🤍

Bölümde koyduğum gif ve fotoğraflar temsilidir 🤭

Oy verirseniz çok sevinirim, iyi okumalar ballarım🥰


AZATIN ANLATIMIYLA

Küçükken hepimiz masumduk.

Annem hamile olduğunda dört gözle kardeşlerimi beklerdim.

Ailemizde hiç kız çocuğu yoktu ve ben hep bir kız kardeşim olsun istiyordum.

3 erkek kardeşimden sonra ki bebeğin cinsiyetinin kız olduğunu öğrendiğimizde en çok ben sevinmiştim.

Öğrendiğimde okulda bütün arkadaşlarıma çikolata dağıtmıştım.

9 ay boyunca sırf kardeşimle diğerlerinden önce uyumuş olmak için hep annemle uyurdum.

İsmini bile ben koymuştum.

Aysima olacaktı adı ve ben onu hep çok sevecektim.

Doğum vakti geldi, fakat kardeşim bize hiç gelmedi...

Annemin doğumdan çıkmasını beklerken içerden doktor çıkıp "Eşinizin durumu gayet iyi fakat bebeği kaybettik, başınız sağolsun" demişti.

Sonra ki süreç annemin inanmayıp bebeği görmek istemesi, gördükten sonra geçirdiği sinir krizleri babamın içi kan ağlasa bile annemi toplamaya çalışmaları, ve benim yataktan çıkmayıp devamlı ağlamam ile geçmişti.

Kardeşlerim küçüktü o yüzden ne olup bittiğini benim kadar anlamıyorlardı.

Annem eskisi gibi gülmüyor bizimle ilgilense bile geceleri kardeşimin odasında ağlıyordu.

Aradan aylar geçtikten sonra babam bir kardeşimiz daha olacağını onun bize ölen kardeşimin hediyesi olduğunu söylemişti.

Barın geldikten sonra annem yavaş yavaş kendini toparlamaya başladı.

Hiç bir zaman ölen kardeşimizi unutmadık.

Yapı gereği soğuk bir insanıdm, hiç bir şeyi umursamazdım ve çok konuşmazdım.

Kardeşlerimi çok severdim, ama çok belli edemezdim.

Sık sık Aysima'mın mezarına gider devamlı onunla konuşurdum.

Aysima'nın mezarına ne zaman gitsem bir mezar başında ağlayan sarışın, ela gözlü kıza takılırdı gözlerim.

O beni hiç görmedi. Kafasını kaldırmadan ağlayarak mezar taşı ile konuşurdu hep.

Devamlı ağlayıp karşısında olmama rağmen bana bakmayışı ile dikkatimi çekmeye başlamıştı.

Kimi kaybettiğini bilmiyordum fakat acılar ortaktı.

6 yıl önce yine mezarlıkta kardeşimle konuştuğum zaman gürültülü bir ses gelmesiyle kafamı oraya çevirmiştim.

Sarışın kız bayılmıştı ve ayıltmaya çalışmama rağmen ayılmamıştı.

Kucağıma alıp arabaya bindirdim.

Hastaneye götürürken baygın olduğu halde anne diye sayıklayarak ağlıyordu.

Hastaneye ulaştığımızda müdahale odasına almışlardı.

BalcaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin