Balca

BÖLÜM 23

Selaam. Ben geldim ✨

Nasılsınız? Ben hala hastalığı tam olarak atlatamadım, salgın var. Dikkat edin kendinize 🙄

Medya: Demir

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım ballarım, iyi okumalar dilerim ♥️

🌸

BALCANIN ANLATIMIYLA

Karşımda benden cevap bekleyen adama ne diyeceğimi bilmiyordum.. Önce numaramı bulmak, sonra bizzat benden numaramı istemişti.

Sert görüntüsünün aksine yumuşak gözlerle bakarak, benden cevap bekliyordu.

Numaramı vermesem üzülecek gibi duruyordu sanki. Birisi Demir'in böyle tarafları olacağını söyleseydi güler geçerdim sanırım.

Ama şu an karşımda, gergin bir şekilde benden numara bekleyen adam gerçekti. Beni kandırmadığını, sahici olduğunu, gözlerinden okuyabiliyordum.

Tekrar konuşmak için kalın dudaklarını araladığı sırada "Babaaaa." diyen ses ile sol tarafa döndük.

Önde Alin arkasında Derya abla bize doğru geliyordu.

Şaşkın ifademi düzelttim hemen.. Yanlış anlaşılmak istemiyordum.

Derya ablada ikimize baktıktan sonra ağzının içinde bir şeyler mırıldanmıştı ama duyamamıştım.

Demir eğilip Alin'i kucağına aldı. "Prensesim ne oldu?" dedi saçlarını okşarken.

Derya abla mahçup bir tavırla baktı kardeşine sanki. "Babam uyutsun beni diye tutturdu Demir."

"Tamam abla ben hallederim sağol."

Derya abla "Ben ineyim." dediğinde "Bende geliyorum." dedim ama Demir beni yine şaşırttı.

"Balca sen durur musun? İnersin birazdan."

Tedirgince Derya ablaya baktığımda kardeşine gülerek baktı ve aşağı indi.

"Yanlış anlayacak kadın şimdi bizi."

"Doğru anlar."

Allahım ben mi yanlış anlıyorum bilmiyorum ama, bu adam yürümüyor uçuyor!

Kafamı sağ tarafa çevirip düşünürken Demir'in sesi ile o tarafa döndüm.

"Yapma."

"Anlamadım?" dedim.

Ne yapmıştım ki?

"Gergin olduğunda yumruğunu sıkıyorsun, tırnakların avuçlarını yara yapıyor."

Farketmesine şaşırmıştım. Ne ara etkilenmişti benden. Konuşma imkanımız hiç olmamıştı ki.

O kadar yaralıyım ki ben ruhumda tek bir yaraya dahi yer kalmadı oysa demek isterdim.

Demir'in söylediklerinden etkilenmek belki de saçmaydı ama buruk bir tebessüm oluştu dudaklarımda.

"Farkında değilim. Dikkat ederim. Ben ineyim artık."

Boştaki elini ensesine attı.

"Cevap vermedin numara için."

Söylediklerini çekinerek söylüyordu. Onun için bunları söylemesi zordu farkındaydım.. Ama hemen numaramı verip istekli gibi görünmek istemiyordum.

"Azat abim duyarsa sıkıntı olabilir."

Kaşlarını çattığında düşünmeye başladı sanırım. Aşağı doğru baktıktan sonra aklına bir şey gelmiş gibi bana döndü.