၃၄
ေန႔ခင္းအခ်ိန္ ဟူရွင္း ခန္းေဆာင္ အတြင္း..
သက္ေတာင့္သက္သာရွိသည့္ ထိုင္ခုံႀကီးေပၚတြင္ လင္းရန္ ေလညင္းခံရင္း ေအးေအးလူလူ လွဲေလ်ာင္း ေန၏.. ေရကန္အတြင္းမွ ၾကာပန္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္း၊ ေရွ႕မွာ ခ်ထားသည့္ လတ္ဆတ္ေသာ အသီးအႏွံမ်ားကို စားရင္းျဖင့္ သူ႔ဘ၀က အေတာ္ပင္ သာယာေက်နပ္ဖြယ္ ေကာင္းေနသည္..
က်ိ၀ူရွယ္က စပ်စ္သီးကို တလုံးစီ အခြံေသခ်ာခြာကာ သူ႔ကို ခြံ႕ေပး၏..
လင္းရန္က တဖက္မွာရွိသည့္ ဗ်ပ္ေစာင္းကို လွမ္းၫႊန္ျပကာ "ခ်င္ တီးတတ္လား"
က်ိ၀ူရွယ္က ေခါင္းညိတ္သည္.. "ဒါေပါ့"
လင္းရန္ " တီးျပ နားေထာင္ခ်င္တယ္"
က်ိ၀ူရွယ္က မေက်လည္ပါ "ဇနီးေလးက ပိုပို အတင့္ရဲလာၿပီ"
လင္းရန္က မ်က္လုံးလွန္လိုက္ၿပီး "အစတည္းက ခဗ်ားဘာလို႔ ေၾကာက္ေအာင္ လိုက္ၿပီးေျခာက္ခဲ့လဲ"
က်ိ၀ူရွယ္က သက္ျပင္းခ်သည္.. "အဲ့ဒါေၾကာင့္ အခု ေယာက်ာ္းေခါင္းေပၚကို ျပန္တက္ခြဖို႔ႀကိဳးစားေနတာေပါ့ေလ ဟုတ္လား"
လင္းရန္ "ခြရတာႀကိဳက္တယ္ ဘာျဖစ္လဲ"
က်ိ၀ူရွယ္က သူ႔ကို တခ်က္ၾကည့္သည္.. "ခြပါ ခြပါ.. တျခားေနရာ ေရာ ေျပာင္းမခြခ်င္ဘူးလား"
လင္းရန္ သူ႔ကို ရွက္ရွက္ျဖင့္ စပ်စ္သီးေစ့မ်ားျဖင့္ ပစ္ေပါက္လိုက္သည္.. " ထြက္သြား"
က်ိ၀ူရွယ္က ၿပဳံးကာ လင္းရန္လက္ကို လက္ကိုင္ပုဝါျဖင့္ သုတ္ေပးသည္.. ထို႔ေနာက္ ဗ်ပ္ေစာင္း ေဘးထိုင္လိုက္ၿပီး "ဇနီးေလး ဘာနားေထာင္ခ်င္လဲ"
လင္းရန္ ခဏစဥ္းစားလိုက္ၿပီးေနာက္ ..သူဟာ ႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ဘာမွ တတ္ကြၽမ္းမႈမရွိတာ သတိရသြားၿပီး "ႀကိဳက္တာတီး"
YOU ARE READING
Evil Cult undercover gets exposed everyday (အလွန်တော်သောသူလျှို)
Romanceအူေၾကာင္ေၾကာင္ လင္းရန္ တစ္ေယာက္ အက်ိဳးအေၾကာင္းမရွိ နာမ္ေ႐ႊ႕ေျပာင္းၿပီး ေရွးေခတ္ကို တာဝန္တခု ထမ္းေဆာင္ဖို႔ေရာက္သြားေသာအခါ... 12ပိုင္းပဲရွိတဲ့ ဟာသ၀တၱဳတိုေလးပါ... အူကြောင်ကြောင် လင်းရန် တစ်ယောက် အကျိုးအကြောင်းမရှိ နာမ်ရွှေ့ပြောင်းပြီး ရှေးခေတ်ကို တာဝန်...
