Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-
"Tanrım... Ne kadar güzelsin sen böyle!"
Bedenim kolları arasında sıkışıp kalırken,ben sadece nefes almaya çalışıyordum. Anlıyorum yani bu kadar güzel olduğumu yüzüme vurmana falan gerek yok da. Hamileyim ben yani,saygı biraz.
"Baba, güzel diyip öldüreceksin bırak."
Jungkook beni zorlukla kurtarıp yanına çekti. Öksürüp kendimi toparlamaya çalışırken tekrardan savruldum bir tarafa. Manyak mıydı bu adam?!
"Ama çok güzel!"
Bu sefer öncekine nazaran daha narin sarıldığı için hafifçe karşılık verdim. Boyu eşine göre kısa olsa da benden uzundu. Diğer adam kocamandı. Aynı Jungkook gibiydi. Acaba Jungkook da mı yanlışlıkla doğmuştu?
"Yiyeceğim bu çocuğu!"
Bu sefer yanaklarımı tutup çekiştirmeye başlayınca, Jungkook'a baktım yalvaran gözlerle. Yanaklarım uzayıp kırış kırış olacaktı işte! Manyak mıydı neydi bu adam ya. Sarıldın bitti işte bırak.
Kurtulamadığım için son çare olarak onu ittirip elimi ağzıma bastırdım. Midem bulanıyormuş imajı vermeye çalışıyordum. Saygısızlık gibiydi,ama bırakmıyordu ben ne yapabilirim? İleride bebeğimin kırış kırış bir ebeveyni mi olsun?
Koşarak kendimi en yakın lavaboya atıp derin bir nefes verdim. Kırışan tişörtümü düzeltip,ellerimi yanaklarıma koyarak okşadım. Acıyordu! Nasıl sıktıysa acıtmış, kıpkırmızı etmişti güzelim yanaklarımı.
"Canım yanaklarım,ne yaptı size öyle."
Elimi yüzümü yıkamak için musluğu açtığım sırada kapı açıldı. Anında oraya dönerken Jungkook'u gördüğümde rahatladım. Başkasına yalan söylememi açıklayamazdım. Jungkook kızmamıştı çünkü içeri gülümseyerek girmişti.
"Çok güzel numaraydı."
Gülerek içeri girip ardından kapıyı kilitledi. Muhtemelen benimle ilgileneceğini söyleyerek gelmişti buraya. Tek beklemek sıkıcı oluyordu zaten, Jungkook bana eşlik ederdi.
