Bir takim teknik hatalar sonucu bir suredir yoktuk ama halledecegiz.
Umarim yazabilirim,sizleri seviyorum
İyi okumalarrrr
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Bugün ki uyanma nedenim o kadar güzeldi ki... Bundan daha güzeli muhtemelen birkaç yıl başıma gelmezdi.
Boynuma gelen sıcaklık yüzünden uyanmıştım. Uykumu aldığım için hiç zorluk göstermeden gözlerimi aralayıp elimi boynumda ki sıcaklığın temeline attım. Jungkook,belime sıkıca sarılmışken kafasını boynuma yerleştirmiş ve düzenli nefesler alarak uyuyordu. Rahatlığı nefesinden bile belliydi. Normalde erkenden uyanırken bugün benden sonra kalkması da işaretti.
Elim usulca yumuşak saçlarına ulaşıp uyandırmamaya dikkat ederek okşadım. Dün ki marifetinden sonra pek de uyanacak gibi durmuyordu açıkçası. Öyle sıkarak sarılıyordu ki bilmesem çok aşık olduğunu, çok sevdiğini düşünürdüm.
Bir süre telefonla uğraşıp vakit geçirdikten sonra Jungkook'u uyandırmak için yeltenecektim fakat dünden beri ilk defa şuan rahatsız eden alkol kokusu gelmişti burnuma. Midemden nükseden bulantı yüzünden yavaş olmaya çalışarak Jungkook'u üzerimden itmiş,kendimi lavaboya atmıştım.
Uzun süredir yemek yemediğim için bu sabah ki serüvenim her zamankine nazaran daha kısa sürmüştü. Halsiz bir o kadar da bitkin halde ayağa kalkıp suyla kendimi biraz da olsa rahatlattıktan sonra odaya döndüm tekrar. Normalde kendi odamdayken bile seslerimi duyup yanıma gelen Jungkook,şuan uykusuna devam ediyordu. Hiç de uyanacak gibi değildi.
Tekrar uyumak için yatağa yöneleceğim sırada dışarıdan gelen sesler yüzünden kaşlarımı çatıp emin olmak için olduğum yerde bekledim. Gerçekten sesler vardı. Ve evde yalnızca biz vardık. Jimin babalarının yanında kalmıştı.
Telaşla Jungkook'un yanına gelip kolunu dürttüm. Başta umursamasa da sonradan mızırdanıp uykuya devam etmişti.
"Jungkook! Tanrım... Evde biri var, uyan!"
Gittikçe ses artıyor gibi hissediyordum. Sanki odaya doğru geliyorlarmış gibi. Panikle daha sert olup koluna vurduğumda beklediğim şey herhangi bir tepkiydi! Ama uyanmıyordu.
"Jungkook evde biri var diyorum!"
"Sorun değil."
Kolumdan tutup bir anda yanına çekmesiyle çığlık atıp ellerimi karnıma sardım. Uyku haliyle hamile olduğumu unutuyordu!
