CHAPTER 4

271 9 0
                                    


"Everyone, I would like to introduce your new Marketing professor. Professor Jovanie Alferez."

Parang na istatwa si Amalthea sa kanyang kinauupuan nang pumasok ang isang maskuladong lalaki sa kanilang silid-aralan. His blue eyes immediately roamed the room until it stop to her, making her heart flutter. His fade cut that made him way looks handsome. Parang gusto niyang tumayo at yakapin ang binata, pero kaagad naman niyang naalala na patay na pala ang kanyang asawa.

Kamukha lang siguro iyan ni Jovanie, dahil dito sa ating mundo walang impossible na wala tayong kamukha. Kaagad siyang umiwas ng tingin sa binata ng maramdaman niyang hindi nito inalis ang tingin sa kanya. Mas lalo pang bumilis ang tibok ng kanyang puso nang maglakad pa ito patungo sa likod — kung saan ang row niya ang nasa pinaka dulo.

At, dahil sila ang nasa pinaka likod ay sa kanyang tabi ito huminto. Kita niya sa ibang mga babae ang paghanga sa mga mata nito. Nagpaalam na ang kanilang dean saka naman tinanguan ng kanilang professor Jovanie.

Hindi niya alam kung bakit nanginginig ang kanyang kamay, nilalamig ang buong sistema niya. Parang naramdaman niyang biglang lumakas ang hangin sa kanilang ceiling fan.

"Since, hindi ko pa kayo masyadong kilala, I want you to group yourself into five. And, after give me the list of the names, written in your one fourth sheet of paper. Are we clear?"

Sumagot ang mga kaklase niya habang siya ay hindi maialis sa kanyang sistema ang panlalamig at panginginig na kanyang naramdaman.

'Siguro ay dapat na akong magpatingin sa isang psychiatrist, mukhang nababaliw na ako, eh!'

"Thea, five!" Kalabit sa kanya ni Farrah, kunot ang kanyang noo na hinarap ang kaibigan.

"Anong five?" She asked, out of curiosity she feel.

"Five. Next!" Si Jovanie na ang nagsalita para sa kanya. Doon niya lang napagtanto na nag c-counting pala sila.

'Nakakahiya ka, Amalthea!'

Pagkatapos, nang pagbibilang ay nagkanya-kanya na silang lapit sa kanilang mga ka grupo. Parang malas ata ang araw niya ngayon dahil nasa harapan ang mga ka grupo niya. Bumuga siya ng isang malalim na hininga bago siya umupo sa isang bakanteng upuan, nakatalikod sa kanilang professor.

LUNCH came and she feel like her body need to rest. Marami siyang hindi inaasahan sa araw ngayon kaya parang napapagod na ang kanyang katawan. Hindi naman siya ganito noon. Palagi niyang ipaalala sa sarili na ang asawa niya lang talaga ang kanyang mamahalin hanggang sa pagtanda niya.

'But, how could I concentrate when I saw his face? Patay na si Jovanie, Thea kaya impossibleng asawa mo iyon! Maliban na lamang kung sumapi ang kaluluwa ng asawa mo sa taong iyon, kaya naging kamukha ng asawa mo!'

"Okay ka lang ba, parang kanina pa kita nakitang na te-tense. Is there something bothering you?" Tanong sa kanya ni Farrah naroon ang pag-alala nitong mukha.

Umiling siya rito bago niya nginitian ng matamis ang kaibigan. She always keep on her mind that she would stop thinking her husband when she's at school. Sinubukan niyang kalimutan ang mukha ng kanilang professor bago niya itinuloy ang pagsubo ng kanin.

"Hello, my love how's your study?"

Amalthea bite her lower lip before she gave Enmar a cold glare. Parang sinusubukan talaga ang kanyang pasensiya sa binatang ito! Ibinaba niya muna ang kutsara't tinidor sa kanyang plato bago niya tinitigan ang binata.

"Enmar, how many times do --" she cut her words, when Enmar immediately leaned and kissed her lips.

Dahil sa kanyang gulat ay kaagad niyang sinampal ang binata — hindi siya naka iwas sa first move nito. She wiped her lips, before she stood up. Nakita niyang napasinghap ang iba sa gulat habang ang iba naman ay napatakip lang sa mga bibig nila. Mula sa peripheral vision niya ay nakita niyang tumayo si Farrah sa kinauupuan nito.

"I hate you!" Singhal niya rito sa binata bago niya kinuha ang bag saka dali-daling lumubas ng cafeteria.

Hindi niya alam kung saan siya dinala sa kanyang mga paa. Pinunasan niya ang kanyang luha na dumadaloy sa kanyang pisngi habang iniisip niya ang ginawa ni Enmar sa kanya kanina. Nanghihinang bumagsak siya sa isang damuhan saka siya humagolgul doon.

"Ahh! Bwesit, ka Enmar! Wala kang respeto! Ma expelled ka sana sa unibersidad na ito!"

Binuhos niya ang kanyang galit sa malawak na lupain sa likod ng kanilang paaralan. Dahil wala namang tao doon ay naghahagis siya ng bato, kunyari ang kahoy na kanyang binato ay si Enmar. Sa tanang buhay niya ay ngayon niya lang naranasang may nambastos sa kanya.

Napatigil siya sa kanyang pagbabato nang may tumikhim sa kanyang likuran. Kaagad niyang pinunasan ang luha na dumaloy sa kanyang pisngi bago niya tiningnan ang taong dumedesturbo sa kanya. Ganun na lamang ang paglaki ng kanyang mga mata nang makita niya ang professor nila na si Jovanie Alferez.

"You should stop throwing a stone on that tree. Remember, that they have a life too, once you hurt them they would never be grow again. Is that what you want?" Tanong pa nito sa kanya, ang tono nito ay malamig pa sa yelo.

Yumuko siya dahil sa pagkahiya bago niya ibinaba ang bato na nasa kanyang mga kamay. 'Pasalamat ka't professor ka namin dahil kung hindi baka kanina ko pa ikaw binato!' Wala sa sariling kinuha ni Amalthea ang kanyang bag na nasa damuhan bago ulit siya naglakad pabalik sa loob ng unibersidad.

Ngunit, hindi pa siya naka tatlong hakbang nang biglang tumakbo sa kanyang gawi si Farrah na hindi niya alam kung saan ito galing. Sa kanyang natatandaan ay sila lamang ni Jovanie ang naroon. Bahagya niyang sinilip ang kanilang professor habang yinakap siya ni Farrah.

Naka tuwid ito ng tayo habang ang mga kamay nito ay naka dikit sa dibdib. Humiwalay sa kanya si Farrah bago nito sinapo ang kanyang maliit na mukha.

"Okay ka lang ba? Huwag ka nang mag-alala sa lalaking iyon dahil sinapak ko siya sa mukha, kaya hayun bulls eye!"

"Siguro hindi mo na ako papasok sa susunod na subject. Gusto ko munang umuwi, baka mapatay ko pa siya kapag nakita ko siya." Walang gana niyang sabi sa kaibigan.

Bumagsak naman ang balikat ni Farrah saka ito tumango sa kanya. Dahil tumunog na ang alarm clock sa cellphone ni Farrah ay nagpaalam na ito sa kanya na papasok na ito. Farrah gave a pick kissed on her cheeks before she run back on the campus.

Isinukbit na niya ang bag sa likod saka yukong naglakad pabalik sa loob ng kanilang unibersidad. Pero, bago pa siya tuluyang makapasok sa loob ng gate ay isang kamay ang humawak sa kanyang palapulsuhan.

"I'm going to expelled that man. No one can dare to kissed you like that."

✍🏻📚

KISS OF MIDNIGHT (CHASING SERIES #1) [COMPLETED]Where stories live. Discover now