KISS OF MIDNIGHT (CHASING SERIES #1) [COMPLETED]

CHAPTER 11

Nagising si Amalthea nang maramdaman niya ang sinag ng araw na tumama sa kanyang mukha. Kaagad naman siyang napabalikwas ng bangon ng maalala niyang may klase pala siya ngayon. Dumapo naman ang kanyang paningin sa pinto ng ito'y bumukas.

Pumasok mula roon si Manang Koring, dala ang mga natutuyo ng mga damit. She bun her hair as she looked outside her room. Binalingan niya naman ng tingin si Manang Koring na busy sa pagsasampay ng mga damit niya sa kanyang walk in closet.

"Manang, bakit hindi niyo ho ako kaagad ako ginising? I think, I'm already late at this hour." Nanghihinayang niyang sabi rito sa mayordoma na nakatalikod sa kanya.

Manang Koring face her, "hinayaan lang kita sa pagtulog mo ngayon. Alam ko naman na pagod ka, lalo pa't marami kang tanong kagabi na hindi ko maintindihan kung ano ang ibig mong sabihin doon." Sabi nito habang sinasampay na ang hinahawakan nitong hanger. "Ma tanong nga kita, may napupusuan kana ba sa inyong paaralan?" Nasamid naman siya sa kanyang kinatatayuan, hindi inaasahan ang tanong ng mayordoma sa kanya.

Napakamot na lamang siya sa kanyang ulo habang taas-kilay namang nakatingin sa kanya si Manang Koring. 'Kasalanan kasi ito sa professor na iyon! Kung, hindi lang sana siya ang naging kapalit ni Miss Trixie, marahil ay hindi tumitibok ang puso ko ng ganito!' She walked towards the bedroom bench, pouting facing Manang Koring.

"Manang, paano niyo naman nasabi na may napupusuan ako sa SU? Ni hindi ko nga ibinigay ang atensiyon ko sa mga manliligaw, may napupusuan pa kaya." Angil niyang sabi  rito.

Tinapos ni Manang Koring ang pagsasampay sa mga damit niya bago ito tumabi sa kanya ng upo.

"Thea, baka nakalimutan mong mahigit pitong taon na akong naging mayordoma sa bahay na ito. Kaya impossible talaga na hindi ko makilala ang mga ugali niyo isa't-isa," Saad nito sa kanya. "These, past few weeks kasi parang hindi kana naging focus sa lahat ng mga gawin mo. I'd always see you out of placing, sometimes you murmured something then later you just shout. Kaya doon ko napansin na siguro ay may gumagabal iyang isip at puso mo. But, maybe you just missed your husband, can't forget the past and still thinking that if he's here, he's be with you and the twins, he's be massaging your hands, he's be putting you earphone avoiding hearing the thunder and all he's love to do with you."

She wiped her tears as she recall those memories. Pangarap niya ay sana naging nanatili lamang ang mga panahon na iyon. Maybe, until now Jovanie is alive, happily playing with the kids. How she wish, she can see his husband and daughters playing around in there living room? Making laugh hard.

Naputol ang pag-iisip niyang iyon ng biglang tumunog ang kanyang cellphone na nasa bedside table. She stood up, walking the distance of the bedside table. Kaagad niyang sinagot ang tawag ng makita niya sa screen ang pangalan ni John Reymark.

"Hello, kuya napatawag ka ata?" She asked first. Baka mamaya ay may nangyari na pala sa kambal niya.

"Nasa university ka naba? Ang mga bata, hinahanap kana."

"Wala pa kuya. Na late kasi ako ng gising ngayon baka hindi na muna ako papasok. Pupuntahan ko ang mga bata diyan mamaya. Siya nga pala, wala bang ibang lakad ngayon si mama?" Kapag kuwa'y tanong niya rito.

"Uncle, is that momma! Can I talk to her?"

Narinig niya ang boses ni princess Artemis sa kabilang linya.

"Later baby. May importante pa kasi kaming pinag-uusapan ng momma mo, kaya quite ka muna ha." Wika pa ni John Reymark dito.

"Your daughters can gave a headache sometimes," Reklamo pa nito sa kanya na ikinatawa niya lamang. 'Saan pa ba magmana?' "Anyway, about mom, she's free today. You can bond her later as mother and daughter vibes."

Napatango-tango lang siya dito kahit alam niyang hindi nito makita. Nagpaalam na sa kanya si John Reymark, hindi niya namalayan na mag-isa na pala siya sa kanyang silid. She didn't notice Manang Koring go out. Umupo muna siya sa kanyang kama bago niya tinawagan ang numero ni Farrah. After, two dialed rings—the other line picked it up.

"Thea, where the hell are you?! I've been searching you the place where you can possible to stay but no Amalthea Enriquez been seen! Where are you? Thirty minutes from now, our class will be start!" Sigaw na tila nagpapanick na tanong sa kanya ni Farrah.

"Calm down will you ---" hindi natuloy ang kanyang sasabihin ng bigla itong magsalita sa kabilang linya.

"How could I calm down, if I knew that you're still not here! Of course, I'm worried to you. Kung hindi lang sana kita kaibigan ay baka kanina pa ako walang pakialam kung saang lupalop ka man sa mundo nag stay ngayon! Now, if you don't mind...tell me where the hell are you?"

"House."

"Ano?!"

Kaagad naman niyang nailayo ang cellphone sa kanyang tenga ng sumigaw ito bigla. 'Shit, ang eardrum ko! Mas malala pa ata ito kay Ihvandier!'

"Nasa bahay kapa? Alalang-alala ako sayo kung na saan ka, pero't nasa bahay kalang pala! Bakit hindi mo kaagad sinabi sa akin, nag-alala lang pala ako sa taong wala dito sa paaralan?!"

"Farrah, calm down. Sasabihin ko naman talaga sayo kanina pero pinapangunahan mo lang talaga ako. Hindi muna ako papasok ngayon dahil masama ang pakiramdam ko. Please, tell this to our subject teachers if they will find me." Habalin niyang saad rito.

"Sayang naman kung ganun. Dumating na kanina ang new teacher from other university, sayang naman kung hindi mo sila ma meet diba?"

"F, I'm not interested with that. Ang akin lang, kahit sino pa man sila, basta ako makapagtapos lang talaga ako ng fourth year college, okay na."

"Yeah, yeah! Bye, I'll hang up this call now. See you on Monday!"

Napailing na lamang siya habang tinitingnan niya ang kanyang cellphone. She has a lots of things to clean up today, so she'd better to do her morning routine.

Nagpaalam na siya ni Manang Koring upang puntahan ang kanyang mga anak sa bahay ng mga in laws niya. Habang nagmamaneho siya patungo sa Lumina Village ay kaagad namang tumunog ang kanyang cellphone. At, dahil nga nagmamaneho siya ay inilagay niya lamang ang wireless earphone sa kanyang tenga.

"Hello?"

"It's been a years mare, don't you miss me?"

Kaagad niyang naipreno ang sasakyan sa kalagitnaan nito dahil sa pamilyar na tinig na kanyang narinig.

"Halley?"

✍🏻📚