KISS OF MIDNIGHT (CHASING SERIES #1) [COMPLETED]

CHAPTER 22

Nasa hardin ngayon si Amalthea, ninanamnam ang lamig ng simoy ng hangin na humahampas sa kanyang katawan. Ang mga bituin na nagkalat sa kalangitan habang nasa gitna nito ang bilog na buwan. The way she looked at the view in the sky, her mind, soul even her heart can feel the calmness.

Kahapon ay naging masaya ang pagkikita nila ni Halley lalo pa't bumisita rin ang mga kaibigan ni Jovanie. Ang hindi lang naka punta ay si Alvin dahil nasa ibang bansa ito para sa isang pasyente na may head injury. Dahil siya nga lang ang doktor na available sa araw na iyon ay siya ang ipinadala sa China.

Hindi niya sinabi kay Halley na bumibisita rin si Alvin sa kanilang bahay dahil halata palang sa itsura nito na hindi pa nito nakalimutan ang binata. Hindi niya alintana ang lamig ng simoy sa hangin habang tinitingnan niya ang kalangitan. Halos mapatalon naman siya sa gulat ng biglang tumunog ang kanyang cellphone na nasa kanyang gilid lamang.

Kinuha niya ito at tiningnan ang caller ID. Kunot ang kanyang noo ng makita ang unknown number sa kanyang screen. She slide the green icon and tap it to her hear.

"Hello...?"

"Did my best friend miss me?" A cold voice speak on the other line. Nagtataka siya dahil wala naman siyang mga kaibigan na malamig ang tono. She was about to speak when the other line interrupt.

"Sabi ko na nga ba't kinalimutan muna ako. Tanging si Halley lang talaga ang naalala nito. Hayst!" Nagtatampong wika nito dahilan upang mapabangon siya mula sa kinahihigaan.

"Celeste? Ikaw, naba iyan?" Tanong niya rito sa kabilang linya.

"Celeste mo mukha mo! Ilang beses ko na ba iyong sinabi na huwag mo akong tawagin sa palayaw na iyan! Kapag talaga ikaw makita kita papatayin kita, bwesit ka!" Naiinis nitong wika.

Hindi niya mapigilan ang matawa lalo pa't naalala niya noon ang pagtawag sa palayaw nito. Hindi kasi nito gusto ang palayaw na Celeste. Actually, siya lang naman ang gumawa ng palayaw para sa kaibigan.

"Uhuh! Still, my best friend is always disgusted when I'm calling her nickname. Well, how's the life being a secret agent Celeste or should I say agent Dark." May pagka sarkastiko ang pagkakasabi niyang iyon. Kung nasa harapan niya lang siguro ang dalaga ay baka kanina pa siya nito hinila ang kanyang buhok.

"You woman! How did you know that I'm an agent? Did Halley tell you? The fuck that friend of yours, Thea!"

"Friend mo rin iyon kaya huwag mo siyang ma f-ck-f-ckin diyan! Alam mo naman kapag si Halley hindi nito mapigilan ang bibig na pumutak. Mabuti naman at buhay kapa sa pinapasok mo, no? Lawyer slash secret agent. Hmm, not bad for you not to die?" She said, sarcastic tone.

"Duh? I'm smarter than them no! Paano nila ako mapapatay kung sa balikat, tiyan at paa lang nila ako babarilin. Anyway, I call you because Halley talked me that you need help. What kind of help is that?" Bumalik na ito sa pagiging seryoso kaya naman huminga muna siya ng malalim.

"I don't know if Halley tell you this. I'll just to make it short for you, my husband died four years ago na hindi ko man lang nakita kung siya nga ba iyon na nasa kabaong. My mother-in-law didn't allow me to see him inside the coffin so I'm wondering. And, when our professor in marketing filed a leave, someone's substitute her. But, I didn't expect to what I see. I saw him entering our room, with cold expression. Hindi naman siguro ginamit or maybe someone's copying his face right? Pero, hanggang ngayon hindi pa rin ako mapakali hangga't nakikita ko siya. That's why I need a private investigator or either a detective to solve my problem."

"Then, why did you guys disturbing me, when you I'm not in the choice you said?" Sabi pa nito halata ang tampo sa boses nito.

"Hindi ko rin alam kung bakit ikaw ang nire-komenda sa akin ni Halley. Your just an agent and you don't know nothing about the case that I've said to you, right?" Biro niya pa rito.

"Ah, ganun. Kung ganun lang naman pala ay papatayin ko na itong tawag dahil may misyon pa kasi akong dapat puntahan." Sabi nito dahilan upang mapasimangot siya.

"Celeste naman!"

"Anyway, about your case sa susunod nalang natin iyon pag-uusapan iyong tayong dalawa lang. Mas prefer siguro kung sa bahay niyo lang para naman makita ko ang little Amalthea. Segi na, I'll hang up this call someone knows my condo unit kailangan ko nang umalis bago pa ako ma dead on spot dito. Love you!"

Napabuntong-hininga na lamang si Amalthea habang tinitigan ang cellphone na hawak. Dahil na rin malalim na ang gabi ay napagpasyahan niyang pumasok na sa loob. Tulog na ang lahat at tanging siya na lamang ang gising.

"MOMMY, wake up na po baka ma late ka ngayon sa school mo."

Idinilat niya ang mata at nakita niya naman sa kanyang kaliwa si princess Aruna na nakangiti. She smiled back to her child before she got up in bed. 'I'm still f-cking sleepy!'

"Aruna baby, hindi pa rin ba gising ang ina mong ubod ng..." Naputol ang sinabi nito nang pumasok ito sa loob ng kanyang silid. Bored siyang tumingin rito na bahagyang naka taas ang kilay. "Ubod ng kagandahan." Tuloy nito habang naka ngiwi.

"Ano na naman ang ginawa mo ritong bakla ka?!" Singhal niya kay Ihvandier.

"Mommy, is Tito Ihvandier gay?" Nagulat siya habang deretsong nakatingin sa anak. Si Ihvandier naman ay nasapo lang nito ang noo.

"Huwag kang maniwala sa ina mong hindi maganda baby Aruna. She was just teasing me by using that word bakla."

Napairap na lamang ang anak niya bago ito bumaba sa kama upang puntahan ang kambal. Nagulat naman siya ng sugudin siya ni Ihvandier kaya naman napahiga ulit siya sa kama habang nasa ibabaw naman niya ang binata.

Pinipilit pa rin nitong abutin ang kanyang buhok pero palagi naman niyang hinaharangan sa kamay. Nang mapagod ay tumigil sila sa ginagawa, kaya naman napatabi na lamang ng higa sa kanya si Ihvandier.

"I hate you, Amalthea!"

✍🏻📒