AŞİRET AİLEM

İZMİR

Hazar bey : Yekta yanıma gel.

Yekta babasının yanına gitti ama bu duruma pek sevinmiş gibi gözükmüyordu hatta hiç sevinmemişti.

Hazar bey : Bir ikizin var ve sen sevinmen gerektiği yerde surat asıyorsun ne bu suratının hali?

Yekta : Niye görmediğim bir insan için seviniyim ki?

Hazar bey : O senin görmediğin biri değil sen onu annenin karnında zaten gördün .

Yekta :Ne yani şimdi ben sırf o kızı seviyim diye böyle mi diyorsun, ne demek annenin karnında gördün?

Hazar bey :Sev diye demiyorum onu görmeyen birileri varsa o da bizleriz, hem ayrıca bu tepkin ne böyle?

Yekta :Ne tepki vermemi bekliyorsun, buna sevinmemi bekliyorsan daha çok beklersin baba!

Diye babasına bağırdı yekta

Hazar bey : O sesinin tonunu ayarla!

Hazar bey uyarır bir tonda konuşmuştu.

Yekta : Sen o kızı bizden de üstün tutarsın,şimdiden bile bizi unutuyorsun. Sende baba mısın be?

Yekta bu kez daha fazla bağırmıştı

Hazar bey Yekta'ya okkalı bir tokat attı ve konuştu.

Hazar bey : Defol git odana! Eğer bir daha böyle birşeye kalkışırsan ....

Avluda ki herkes çok şaşırmıştı babalarından böyle bir şeyi hiç beklemiyorlardı.

Keşke hazar bey yekta'ya tokat atmamış olsaydı çünkü yekta'ya tokat attığı için diğer çocuklarının da aklına kötü şeyler koydu .

Kim bilir belki de abileride Yekta gibi O kızdan nefret edecekti.

Yekta odasına çıktı ama o kız daha gelmeden onda nefret etmeye başlamıştı bile. Birinden nefret etmen için önce o kişiyi tanımak gerekir ama Yekta adını bile bilmeden, daha onu tanımadan ondan nefret etmişti bile.

Hazar bey odasına çıktı aslında o da yekta'ya tokat atmak istemezdi ama bağırmak onu en çok çıldırtan şeydi.

Azat da kıyafetlerini hazırlamak için odasına çıkmıştı.

Handan ve Nazgül de odalarına çıkıp kendilerine küçük da olsa bir çanta hazırlayacaklardı.

Gençler avluda tek kaldı ve aralarında konuşmaya başladılar.

Aras :Şimdi cidden bizim bir kız kardeşimiz mi var?

Doruk :Ne o çok sevindin galiba?

Aras :Üzülmem mi gerekiyor?

Doruk :Senin üzülmen gerekmiyor üzülecek olan o kız.

Aras : Abi sen ne saçmalıyorsun ya bilmediğimiz bir kızı niye üzülecekmiş.

Heres pür dikkat ikisini dinliyordu.

Doruk :O kız daha gelmeden Yekta tokadı yedi,daha neyi görmemiz gerekiyor.

Kaan : Ya cidden babamın Yekta'ya tokat attığına hâlâ inanamiyorum.

Onur : Şimdi o kız artık bizim düşmanımız mı?

Miran : Kesin lan sesinizi çocuğun aklına neler koyuyorsunuz.
Hayır abicim kimse bizim düşmanımız değil hele ki ablan hiç değil tamam.

Diyince Aras ve Ferhat hariç hepsi çok şaşırdı. Şu an hepsinin kafasında"ABLA" kelimesi yankılanıyordu.

Bir anda Azat,Hazar bey,Handan hanım ve Nazgül hanım aşağı indi.

Çocukları hemen ayağa kalktılar.