AŞİRET AİLEM

BAŞTAN

Bir iki saat daha böyle konuşmuştuk ama konuşan ben değildim,onlar konuşuyorlardı ben sadece onları dinliyordum. Kısa bir zaman sonra babam yanımızdan ayrıldı ve yaklaşık 10 dakika sonra geri geldi. Taburcu olduğumu söyledi,ben de bir an önce burdan kurtulmanın sevinci ile fazla vakit kaybetmeden ayaklandım. Üzerimde hasta kıyafeti vardı,ben üzerime ne giyeceğim şimdi? Bu yüzden bir anda duraksadım,sanırım annem durumu fark etti çünkü yanıma geldi ve elime bir çanta tutuşturdu.

Annem  : Al kızım bunların içinde temiz kıyafetler var,sana getirdik giyersin diye. Şimdi biz çıkalım sen üstünü giy istersen ya da ben sana yardımcı olayım.

Mina : Yok anneciğim Sağol ben kendim giyerim, size zahmet çıkın ben hemen giyinip geliyorum.

Annem  : Tamam kızım biz seni kapıda bekliyoruz , eğer bir yardıma ihtiyacın olursa ben kapıdayım sen seslen ben hemen gelirim.

Mina :Tamam anne çok sağ ol.

Annem de dahil herkes odadan çıkmıştı,tabi abilerim çıkarken bana uzun uzun bakmaya da ihmal etmediler. Ben o bakışların ne anlatmaya çalıştığını biliyorum,resmen bana bizi affet diye yalvarıyorlardı ama ben onları asla affetmeyeceğim. Onlar bana çok kötülük yaptı,şimdi ise sıra bende.

Annemin bana verdiği çantayı açtım içinden annemin bana getirdiği siyah jean pantolon ve siyah crobumu aldım giydim.Saçlarımı da açıp tekrardan yukarıdan at kuyruğu yaptım,çantanın fermuarını kapattım ve odadan çıktım. Odadan çıktığımda herkes bana bakıyordu sanki bu anı yıllarca beklemiş gibilerdi.

Olduğum yerde durup babama bakarak konuşum

Mina : Baba biz seninle birlikte gidelim mi?

Babam :Olur kızım birlikte gideriz

Babam benim koluma girdi arkamızda duran insanları aldırış etmeden ikimizde önden çıktık.Babam ile birlikte onun arabasına doğru gittik,hiç kimse bir şey demeyip arabalara binmişti.Ben de ön koltuğa oturdum babam arabayı sürüyordu.

Babam :Mina kızım sen iyisin değil mi,bir ağrın sızın yok inşallah?

Mina :Allah'a şükür gayet iyim,herşeye rağmen ayakta durmayı başarabilen biriyim.

Babam : Ben gerçekten çok üzgünüm,sana burda iyi bir hayat yaşatamadığım için çok üzgünüm kızım.Başına ne geldiyse tek sorumlusu benim,ben seni yeterince koruyamıyorum. Seni koruyabilmek benim görevim iken ben sadece sana zarar veriyorum.

Mina : Seninle bir alakası yok baba düşmanlarım sağ olsunlar,onlar yüzünden bu hallere düştüm.

Dediğimde umarım babam kimleri  kastettiğimi  anlamıştır.

Babam :Sana söz veriyorum bir daha hiç kimse sana yaklaşmaya cesaret edemeyecek.

Mina : Baba neyse ne oldu bitti sonuçta,ben iyim şu an zaten önemli olan da o değil mi? Benim iyi olmam.

Babam : Bak benim 10 tane oğlum var ama şu kısa zamanda sen benim için onlardan daha değerli oldun"şimdi sen diyeceksin ki baba öyle olmaz onlar senin oğlun." Bende biliyorum canım kızım ben hepinize canımı verecek kadar çok seviyorum,onlar sana çok kötülük yaptı ve sen buna rağmen hiçbir şey demedin ses bile çıkarmadın. Ben bu durumda anladım nasıl evlatlar yetiştirdiğimi,aslında hiç iyi bir baba olmamışım onlara. Eğer iyi bir baba olmuş olsaydım onlar sana nasıl davranacağını öğrenmiş olurdu.

Mina : Evet onlar bana çok şey yaptı ama artık hiç biri umrumda değil.

Babam : Onlar senin umrumda olacak kadar büyümediler daha sen kafanı yorma.