AŞİRET AİLEM

MESAJ

Bölümün çok geç geldiğinin farkındayım ama dediğim gibi dün tatil oldu okullar bende bugün attım.

Gerçektende sizi beklettiğim için özür dilerim.umarım yeni bölümü beğenirsiniz.

                             🧚‍♀️🧚‍♀️🧚‍♀️🧚‍♀️

Artık herşey bitti güzel kız,o tatlı rüyalar sona erdi.Asıl acı dolu günler seni yine bekliyor,eğer Mardin'e dönecek olursan seni doğduğuna pişman ederim.Ya güzellikle anlarsın ya da zorlukla hangisini seçeceğin sana kalmış.Unutma bedeli ağır olur"

Allah belanızı versin bana bu hayatı zindan ettiğiniz için,artık kendimden de herşeyden de nefret ediyorum.Bıktım artık sürekli olayların bana gelmesinden,herkesin benden uzaklaşmasından,düşman olmalarından bıktım.Neden bana bunu yapıyorlar neden beni kötü duruma düşürmeye çalışıyorlar.

Ağlıyorum şu an cidden ağlıyorum,istemsizce gözümden yaşlarım akıyor bende bunlar olsun istemezdim herşey güzel geçsin isterdim.Yeni bir ailem olsun da istemezdim ama artık bazı şeyler kafama kazındı,ben bu kadar kötü biri değilim ama bütün kötülükler gelip beni buluyor. Şu an ne yapmam gerekiyor pek bilmiyorum.Acaba bu durumu birilerine söylesem mi?

Ya gerçekten birşeyler yaparlarsa?
Bana ya da sevdiklerime zarar verirerse ne yapardım o zaman?
Ben bu kadarını kaldıramam o kadar güçlü biri değilim ben.
Ailemden birine zarar verirlerse ben nasıl yaşardım o zaman?

Telefonuma yeniden bildirim sesi geldi telefonu elime aldım ve açtım.Gözlerim yaş olduğundan pek okuyamadım ve sol elimin tersiyle gözlerimi sildim artık net görebiliyorum,o numaradan gelmiş yine bilinmeyen numara!

"Sakın bu mesajı birilerine söyleme ya da gösterme,yoksa hem o kişiyi hem de seni mahvederim.Kim olduğumun bir önemi yok sadece azrailin olarak bil yeter."

Ooooffff yeter yeter yeter!

Ellerimle saçlarımı çekmeye başladım kendime vurmaya başladım.
Sinir krizi geçirdiğime eminim ama kendimi durduramıyorum.
Sanki bütün kötülükler içimdeymiş gibi kendime vuruyorum, yanaklarım yanıyordu artık.

Yastığımın birini alıp yüzümü kapatıp kendimi boğmaya çalışıyordum ama yaklaşık 30 saniye kadar dayana biliyorum 31 saniye olsa Allah'a kavuşurum herhalde.
Amacım kendime zarar vermekti ama olmadı,devamı gelmiyor,gelse ne olur bilmem.

Belki de daha da kötü şeyler yapardım kendime ama,olmuyordu işte sadece küçük şeyler yapabiliyorum.

Göz kapaklarım yavaş yavaş ağrlaşıyordu,kendimi çok kötü hissediyorum sanki vücudumda ki bütün enerjim tükenmiş gibiydi artık kolumu kaldıracak halim yoktu.
Değil halim,sinirden konuşmaya mecalim kalmadı derken kendimi yatağa bıraktım en sonunda.

Böyle yapınca kendime zarar veriyorum ama işte,sinirimi bir yerden çıkarmalıyım. Yavaş yavaş kendime geldim bilincim yerindeydi

Kafamı yastığa koydum ve üzerime de battaniye örttüm,çekiyorum çekiyorum bu sefer de battaniye gelmiyor.En sonunda battaniyeyi üzerime örtebildim.

Tam uyuyacaktım ki telefonum çaldı.

Lütfen lütfen o kişi olmasın,gerçekten kalkmaya halim yoktu ama korkudan gözlerimi açıp telefonu elime aldım.
Arayan kişi babamdı,açarsam nasıl konuşacağım hiçbir fikrim yok ama umarım sesimden birşey farketmez.

Telefonu aldım elime ve açtım öncelikle babamın konuşmasını bekledim çünkü sesimin nasıl çıkacağından emin değilim.

📱
____________________________________________