Pina Colada (manxman) [Voltooid]

E E N - J I M

Pov Jim

,,Hey Liv'' groet ik mijn zus, waarna ik haar een omhelzing geef. ,,Hey Jimmy'' groet ze me terug. Ik begroet mijn ouders beiden met een kus op hun wang. ,,Ik ben blij dat je toch wat tijd vrij hebt kunnen maken voor ons. Je bent ook altijd zo druk bezig met je werk'' zegt mijn moeder, terwijl ze zacht in mijn wangen knijpt. ,,Mam, stop daarmee, ik ben dertig, geen klein kind meer'' zucht ik en ik haal haar handen van mijn gezicht af.

Verderop in de tuin staan Jack, de man van Liv en hun tweeling van vier jaar Collin en Yara. Collin springt op de trampoline, terwijl Yara met haar duim in haar mond aan de hand van haar vader staat. Ik loop ernaartoe en ga naast Jack staan. ,,Hey'' zegt hij opgewekt op het moment dat hij me opmerkt. ,,Hoe is het? Ik hoorde dat je erg druk bent met je werk, actuaris was het toch?'' Vraagt hij. Ik knik. ,,Ja klopt, ik ben nu vooral bezig een vergadering voor te bereiden over een verandering in de inkomsten, uitgaven en premies'' vertel ik hem. Jack begint er om te lachen. ,,Dus de premies gaan omhoog, zodat de inkomsten ook omhoog gaan. Lekker dan.'' Ik haal mijn schouders op. ,,Tja, de uitgaven van ons bedrijf zijn hoger dan de inkomsten, omdat mensen veel roekelozer worden. De premies gaan omhoog en dan hoop ik dat mensen sneller geneigd zijn een groter eigen risico te nemen, zodat onze uitgaven dalen'' leg ik hem uit. Jack glimlacht naar me. ,,Succes daarmee, liever jij dan ik. Kom, laten we kijken of je vader hulp nodig heeft met de barbecue.'' We lopen naar mijn vader die aan het klungelen is met de gasbarbecue. ,,Hij doet het niet'' zegt mijn vader. Jack begint te grijnzen en dan valt mijn oog ook op de gasfles waarvan de slang op de grond ligt. ,,Dat komt'' begint Jack ,,omdat je de gasfles nog niet hebt gekoppeld aan de barbecue. Dan gaat 'ie het nooit doen.'' Mijn vader kijkt beteuterd van de barbecue naar de gasfles. ,,Oh, ja'' mompelt hij. Snel sluit hij het gas aan op de barbecue en als snel begint de temperatuur te stijgen. Zodra de barbecue op de juiste temperatuur is, leggen we het vlees op het rooster. Niet veel later liggen de eerste hamburgers, speklappen en worstjes op de borden en is iedereen aan het eten.

Liv zit naast Jack en mijn vader. Ze lachen vaak hard met elkaar. Een steek van jaloezie schiet door me heen. Ik hoop al heel lang ook ooit een relatie te krijgen, maar helaas ben ik nog nooit iemand tegengekomen die het waard lijkt te zijn. Mijn moeder legt haar hand op mijn been en ik kijk haar aan. ,,Gaat het?'' Vraagt ze bezorgd. Ik knik en glimlach naar haar. ,,Jij vind ook echt wel iemand, Jim. Zo'n leuke jongen als jij vind je niet vaak, al die andere mannen zijn gek dat ze jou laten schieten.''

Twee jaar geleden ben ik uit de kast gekomen, ik was 28. Bijna tien jaar lang heb ik mezelf er voor verstopt. Ik heb al die jaren gehoopt en gedacht dat het vanzelf over zou gaan. Het ging niet over, het werd alleen maar sterker. Drie jaar geleden begon ik het te accepteren, dat ik zo was. Ik was nog steeds dezelfde Jim als altijd. Ik was altijd al mezelf geweest, dat ik homoseksueel ben heeft niks veranderd aan mezelf.

Een paar uur later zeg ik iedereen gedag en stap ik in mijn auto. Het is half uur rijden als ik over de snelweg ga. Ik zet de radio aan en rijd de oprit van mijn ouders af na nog een keer te toeteren. Ze zwaaien me uit en Jack heeft de tweeling op zijn armen zitten die allebei een andere kant op kijken. Ik rij de straat uit en beland niet veel later op de snelweg. Het is erg druk op de snelweg, waardoor ik vrijwel de hele tijd gedwongen ben op de rechter rijstrook te rijden. Er blijven links maar auto's aan me voorbij gaan en er zit steeds maar weinig ruimte tussen. Gelukkig hoef ik niet zo lang over de snelweg te rijden. Over tien minuten neem ik de afslag.

Ik besluit mijn kans te pakken en naar de middelste rijstrook op te schuiven. Het wordt gelukkig al wat rustiger op de snelweg. Ik zet mijn richtingaanwijzer aan en wil al naar de linker rijstrook rijden. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe er op de rechter rijstrook een auto tegen aan andere auto aanknalt. De voorste auto wijkt naar links en klapt daardoor tegen mijn auto voordat ik ook maar iets kan doen. Ik probeer nog bij te sturen en te remmen, maar ik zie de vangrail steeds dichterbij komen. Fuck. Ik trap de rem verder in, maar het gaat allemaal veel te snel. De auto klapt hard tegen de vangrail en komt met een gigantische klap tot stilstand. Ik klap met mijn hoofd richting het stuur, maar de airbag duwt mijn hoofd weer naar achter. Een tweede klap tegen de auto volgt. Ik voel hoe het portier ingedeukt wordt en de auto een paar meter naar de zijkant verschuift. Een vlammende pijn trekt door mijn been en ik klem mijn kaken stevig op elkaar. Ik kijk naar links en zie hoe een auto tegen die van mij staat. Zodra ik weer naar de airbag kijk, zie ik druppels bloed. Mijn hoofd bonkt en ik haal mijn verkrampte vingers van het stuur af. Hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren? Ik leg mijn hoofd tegen de hoofdsteun en sluit mijn ogen. Geluiden spelen zich op de achtergrond af. Er wordt veel geschreeuwd. Het portier aan de bijrijderskant van mijn auto wordt geopend en niet veel later pakt iemand me vast bij mijn middel. Ik word voorzichtig omhoog getrokken en ik kreun van de pijn in mijn been. ,,Het spijt me, maar je auto is flink aan het roken'' zegt een onbekende stem. De man trekt me verder uit mijn auto en zet me een aantal meter verderop tegen de vangrail aan. Ik houd mijn ogen gesloten en alles om me heen begint langzaam te vervagen tot alles weg is.