Z E S - C O N N O R

248 5 0
                                    

Pov Connor

,,Connor!'' Roept Lysanna van achter me. Ik draai me naar haar om en ze loopt al naar me toe. Ze reikt me een aantal papieren aan, verbundeld met een paperclip. ,,Hier, het dossier van Jim Winters.'' Ik neem het papierwerk aan en werp een blik op de bovenste pagina. Jim Winters. ,,Dankjewel'' glimlach ik naar Lysanna. Ik geef haar een knikje en loop vervolgens naar mijn eigen kamer. Ik sluit de deur en neem plaats achter mijn bureau. Ik bekijk de foto die ook met de paperclip is vastgepind. Het is een foto met een hoge kwaliteit, omhuld door een glad laagje plastic. Het is een heel mooie man om te zien. Ik zet de belangrijkste informatie in een document in mijn computer en sla het op.

Ik was ontzettend trots op mezelf dat het me gelukt is om Jim Winters tot een van mijn patiënten te maken. Zaffiera en Remco bleven me steeds vertellen dat hij iemand als ik niet zomaar kon laten staan. Maar ondanks dat was ik er zelf niet zo zeker van. Gewoonlijk ga ik helemaal niet zo te werk met patiënten. En al helemaal niet als ze zo ongelofelijk knap zijn.

Ik sla het dossier open en lees wat er over Jim Winters staat geschreven. Mijn ogen vliegen over de regels en als snel draai ik de laatste pagina om op een blanco pagina. Ik berg het dossier op en besluit naar huis te gaan.

Het is een paar dagen later wanneer ik vanuit de deuropening van mijn behandelkamer zijn naam noem. ,,Meneer Winters.'' Ik hoor een stoel over de grond schuiven en ik loop de kamer weer in. Voetstappen weerklinken en hij sluit de deur zachtjes achter zich. Ik draai me naar hem toe. Zijn schouders zitten op dezelfde lijn als zijn schouderblad, maar toch kan ik meteen zien dat hij een heel stuk smaller is dan ikzelf. Hij kijkt op, waardoor hij me recht aankijkt. Zijn schouders zakken vrijwel meteen naar beneden en ik trek een mondhoek op. Hij laat zich niet kennen en neemt plaats op de stoel naast mijn bureau. Ik zak neer op mijn eigen stoel.

,,Dus, wat is de klacht precies?'' Vraag ik Jim Winters. ,,Mijn been. Of eigenlijk de spieren in mijn been. Na zes weken gips werken ze niet zo best meer mee'' zegt hij. Ik knik. ,,Ik zou graag naar uw been willen kijken. Als u uw broek uit zou willen trekken en plaats zou willen nemen'' zeg ik met een knikje naar de behandeltafel. Terwijl ik een aantal dingen aanklik op mijn computer, ontdoet Jim Winters zich van zijn broek. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat hij voorzichtig op de behandeltafel gaat zitten. Ik loop naar hem toe en zet een knie op de grond.

,,Zo, eens even kijken'' mompel ik. Ik bekijk zijn been nauwkeurig, maar naast het feit dat zijn ene knie iets dikker is dan de ander is er niks te zien. Ik laat mijn vingers over zijn onderbeen glijden. ,,Hoever heeft uw been in het gips gezeten?'' Vraag ik hem, terwijl ik af en toe op met mijn vingers op zijn spieren duw. ,,Vanaf mijn enkel tot aan hier'' zegt hij. Ik kijk op en zie dat hij met zijn vinger de plek aanwijst, net iets onder zijn onderbroek. Ik knik en ga weer verder met zijn onderbeen. Zodra ik de spieren gehad heb, ga ik verder met zijn knie. Voorzichtig beweeg ik zijn knieschijf. ,,Er zit teveel vocht in uw knie, maar het is gelukkig niet zo heel veel'' vertel ik hem. Ik kom iets verder overeind en strijk met mijn vingers over zijn bovenbeen. Ook nu duw ik geregeld met mijn vingers op zijn huid om spieren te voelen. ,,Hmm'' mompel ik.

Ik sta op en kijk Jim Winters aan. ,,Naast het extra vocht in uw knie zitten er ook een aantal stijve spieren in uw been'' vertel ik hem. ,,Is dat heel nadelig?'' Vraagt Jim Winters me. Ik schud mijn hoofd en tuit kort mijn lippen. ,,Nee, opzich kan het geen kwaad, maar het zal wel pijn veroorzaken tijdens het bewegen van uw been. Ik ga u hier voor behandelen met dry needling, daardoor worden uw spieren weer losser en kan u beter trainen om uw oude spierkracht terug te krijgen.'' Hij knikt tevreden. ,,Mooi.'' Rustig neemt hij de behandelkamer ditmaal in zich op. Zijn blik blijft hangen op de fotolijstjes aan de muur. Foto's van bekende sporters. ,,Wie zijn dat?'' Vraagt hij. Ik trek mijn wenkbrauwen naar hem op en grinnik zacht. Hij reageert er niet op en graait zijn broek van de stoel af.

,,Dat is Maradona'' zeg ik, terwijl ik naar de foto van de Argentijnse profvoetballer wijs. ,,En dat is Conor McGregor, MMA-vechter.'' Jim Winters kijkt me geïnteresseerd aan, maar ik negeer zijn blik en blijf naar de foto's kijken. ,,Die rechter is Eddy Merckx, voormalig wielrenner en de formule 1 coureur die daarnaast hangt is Ayrton Senna.'' Ik kijk hem aan en hij wendt zijn blik meteen af naar de fotolijstjes aan de muur.

,,Wel'' ik schraap mijn keel ,,ik ga een behandelplan uitwerken en dan gaan we daar de volgende keer mee beginnen.'' Hij knikt langzaam. ,,En wat kan ik me daarbij voorstellen?'' Wil hij weten. ,,Dry needling, massages en oefeningen in de trainingszaal.'' Antwoord ik. Dit keer knikt hij overtuigend, tevreden. Hij maakt zijn riem vast en strikt zijn veters. ,,Komt vrijdag uit? Ik heb plek om drie uur, zes uur en half negen.'' Vertel ik hem. Hij denkt even na en leunt op de leuning van de stoel. ,,Ja, ik kan wel om zes uur'' zegt hij. Ik knik en open mijn rooster. Ik voeg de afspraak toe en laat Jim Winters de behandelkamer uit. ,,Tot de volgende'' zegt hij in de deur opening. ,,Tot vrijdag.'' Zodra hij weg is, roep ik mijn volgende en laatste patiënt binnen. De vrouw kijkt me grijnzend aan. ,,Dat was een knappe man, net wat voor jou.''

Pina Colada (manxman) [Voltooid]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora