V I E R - C O N N O R

242 5 1
                                    

Pov Connor

Ik loop de kantine binnen waar Zaffiera en Remco zitten. ,,Goede morgen'' zegt Remco, zonder van zijn telefoon op te kijken. Zaffiera legt haar telefoon weg en groet me uitbundig. ,,Hey slaapkop, hoe gaat het?'' ,,Goed hoor, ik heb heerlijk geslapen'' antwoord ik. ,,Lekker gewerkt gisteravond?'' Vraag ik haar. Ze steekt haar tong naar me uit. ,,Ik heb zitten broeden op een prachtplan voor je.'' Ik trek mijn wenkbrauwen naar haar op. ,,Wat bedoel je?'' Zaffiera begint met haar wenkbrauwen te wiebelen. ,,Oh nee, ik heb je al verteld dat ik dat niet ga doen'' zeg ik haar. Remco kijkt nieuwsgierig op van zijn telefoon. ,,Was je daarvoor aan het bellen?'' Vraagt hij aan Zaffiera. Ze knikt naar hem. ,,Ja, ik heb gebeld met Renske uit het ziekenhuis. Vanmiddag werkt dokter Brand, dus kan Connor zijn nieuwe patiënt aan de haak slaan'' grijnst ze. Remco kijkt me verwachtingsvol aan. ,,Zo'n kans laat je niet liggen toch?'' Vraagt hij me. Ik zucht. ,,Jullie zijn werkelijk gestoord.'' Zaffiera kijkt me met een gemene glimlach aan. ,,Anders smokkel ik hem zelf naar de praktijk. Bespaar die arme man een trauma, hij heeft het vast al moeilijk genoeg met zijn gebroken been.'' Ik kijk haar geïrriteerd aan. ,,Als je het maar uit je hoofd laat. Hij zal je meteen aanklagen en dan moeten wij jouw uren overnemen. Ik spreek jullie straks weer.''

Het is twee uur wanneer ik een telefoontje krijg van een patiënt die een afspraak afmeld. Nu ben ik van half vier tot half vijf vrij. Ik kijk wat afwezig voor me uit, terwijl mijn patiënt zijn armspieren traint met een gewicht van vijf kilo. Af en toe ondersteun ik zijn arm met mijn hand en moedig ik hem aan. Hij houdt het steeds langer vol en daar ben ik blij mee. Over een paar weken zit hij weer op zijn oude niveau van spierkracht. Wanneer ik om half vier mijn patiënt gedag zeg, glipt Zaffiera mijn kamer binnen. Ze sluit de deur achter zich en kijkt me met fonkelende ogen aan. ,,Hoe lang was de afspraak?'' Vraagt ze. ,,Een uur'' antwoord ik naar alle eerlijkheid. ,,Hup hup, ga die man van je scoren. Hij wacht vast al op je.'' Ze duwt me tegen mijn rug aan richting te uitgang van het gebouw. Ze houdt me nauwkeurig in de gaten wanneer ik naar mijn auto loop. Ik kan ook gewoon een uur door de stad rijden. Zaffiera kan het toch niet controleren.

Wanneer ik langs het ziekenhuis rijd, ben ik flink aan het dubben. Ik besluit toch de afslag te nemen en parkeer mijn auto op de parkeerplaats. Ik heb mijn werkkleding nog aan, wat bestaat uit een donkerblauwe sportbroek en een donkerblauw shirt met het logo van de praktijk erop. Ik neem mijn badge voor de zekerheid ook met me mee. Ik hoef niet perse naar dokter Brand te gaan. Ik ben nergens toe verplicht.  Ik loop door de draaideur en ga de trap op naar de afdeling traumachirurgie. Na een tijdje zie ik het grijze haar van dokter Brand een eindje voor me in de gang verschijnen. Ik begin op hem af te lopen en op een paar meter afstand laat ik hem stoppen. ,,Dokter Brand'' zeg ik. Hij draait zich naar me om en glimlacht, zodra hij me herkent. ,,Ah, Connor Latier'' Zegt hij met zijn warme, diepe stem. ,,Waar kan ik je mee van dienst zijn?'' Vraagt hij me. ,,Kom anders even mee naar mijn kantoor'' nodigt hij me uit. Ik loop naast hem door de gang. Hij houdt de deur voor me open en gebaart naar de stoel tegenover zijn bureau. Zelf neemt hij plaats op zijn oude bureaustoel.

,,Zeg het eens'' zegt hij vriendelijk. Ik haal even kort adem. Hoe moet ik dit in godsnaam goed brengen? ,,Ik heb gehoord dat u een patiënt op de afdeling hebt liggen met verwonding aan zijn been, klopt dat?'' Vraag ik hem voorzichtig. Dokter Brand denkt even na. Dan lijkt hij plots de patiënt voor ogen te hebben. ,,Ach ja, een auto ongeluk waarbij hij als enige gewond raakte. Hij is vandaag geholpen aan de breuk in zijn been.'' Zegt hij. Het verbaasd mij hoe hij makkelijk informatie prijsgeeft. ,,Mag ik vragen of uw patiënt ingeschreven staat bij een fysiotherapie praktijk?'' Vraag ik hem. Dokter Brand houdt zijn hand op als teken om me te stoppen. ,,Wacht even, waarom wil je dat weten?'' Vraagt hij bedachtzaam. Ik val even stil. Dokter Brand laat zijn oog op mijn shirt vallen en kijkt vervolgens naar mijn badge. ,,Ah, ik zie het al, Connor. Laat me even voor je kijken.'' Hij zet zijn computerscherm aan en opent een tablad. Hij klikt wat dingen aan en er opent zich een dossier. In de hoek staat een kleine foto, die ik niet duidelijk kan zien. Boven aan het dossier zie ik de naam staan. Jim Winters.

,,Hij staat nergens ingeschreven en hij heeft, voor zover ik weet, nog geen enkele fysiotherapeut benaderd.'' Dokter Brand vestigd zijn blik weer op mij. ,,Dus, wat is je voorstel, ik naam aan dat je dit met een reden vraagt?'' Glimlacht hij. Ik knik langzaam. ,,Klopt, ik heb een plek vrij gekregen en aangezien onze praktijk het dichts in zijn buurt is, wilde ik hem aanbieden bij mij weer op gang te komen. Mogelijk heeft hij een andere optie voor ogen, maar ik wil hem de kans bieden om zo goed mogelijk te herstellen en weer op zijn oude spierkracht te komen en een zo spoedig mogelijk herstel.'' Dokter Brand trekt zijn mondhoek omhoog en wrijft langzaam over zijn behaarde baard. ,,Wel, dat klinkt als een plausibel aanbod. Ik stel voor dat je hem dalijk opzoekt en het hem zelf vraagt.'' Shit, dat was niet de bedoeling. Ik werp een blik op mijn horloge. ,,Ik vrees dat ik daar niet genoeg tijd voor heb. Om half vijf moet ik weer in de praktijk aanwezig zijn'' zeg ik verontschuldigend. Dokter Brand staat op uit zijn stoel en kijkt me aan. ,,Waar wacht je dan nog op, ga  naar hem toe. Bied het hem aan. Je bent er nu toch.'' Redelijk opgelaten  loop ik met dokter Brand mee naar de kamer van Jim Winters. Wanneer dokter Brand de deur opent valt mijn oog op een van de meest aantrekkelijke mannen die ik ooit gezien heb. Damn.

Pina Colada (manxman) [Voltooid]Where stories live. Discover now