Into Your Mind

Chapter 15: "It's you!"

Rita's POV

"Ayan, natawagan ko na si Britney para ipahabol na rin ang pagkain mo, Sir Ken. Hindi mo kasi sinabi kanina pa lang na dito ka na rin maghahapunan, katabi mo na yung bibili ng pagkain namin eh" I said while I returned back to the sala where my parents and Sir Ken were happily talking at each other.

"Malay ko ba. Akala ko makikipagdate lang yung bestfriend mo. Halika, umupo ka na rin dito"

I seated next to Dad. 

"Thank you pala hijo for informing us ha. Tsaka sa pagbili na rin ng tickets from Manila to Davao"

"No worries po Tita. Anything po for your wonderful daughter"

I wrinkled my forehead, "Teka teka may hindi ba ako alam? Anong thank you for informing us tsaka yung bili bili ng tickets ha?"

"Ah diba anak nagulat ka kasi andito kami sa Davao ngayon? It's because of your boss" then I looked at Sir Ken's smiling eyes.

"Don't get me wrong. Your boss sa company niyo contacted me kagabi and saying na yung parents mo nga daw have arrived from the States. Eh family friend niyo pala yung boss mo eh"

"Huhhh? Teka kahapon lang ba ako pinanganak? Bakit di ko alam yun, Dad?"

"Talagang hindi ko sinabi na family friend natin si Raul. Gusto ko kasi makilala ng kumpanya ang galing mo dahil sa magaling ka at hindi dahil sa inaanak ka ng boss niyo"

"Sows, ninong ko pa pala. Edi sana hinihingian ko siya ng regalo tuwing pasko at birthday ko. Hayst, unfair daddy" and we all laughed. Actually it was just a joke, but jokes are half-meant right? HAHAHAHA

"Kaya ayun, when he informed me, agad akong nagpabook ng ticket kay King para sa parents mo. Buti na lang nakaabot sila sa ribbon cutting kanina"

Another surprise my gahd. "Andun kayo kanina pa?"

"Yes baby. And nakita namin ng daddy mo kung gaano ka na naging successful ngayon. You're such my big woman na."

"Hmppp hindi niyo lang alam kung gaano ako kinakabahan kanina. Ang daya niyo!"

"Wag na magtampo. Oh ayan na nga oh, andito na parents mo. Ieextend ko nga pala ng another week ang stay mo dito sa hotel para naman makapasyal-pasyal kayo dito ng parents mo" said Ken as he was browsing his phone.

"Talaga? Akala ko talagang masungit ka, mabait ka nga pala talaga."

"Ah so hanggang ngayon, di ka naniniwala na mabait ako?"

"Hindi hahaha. Not until today."

"Happy to serve" and we looked at each other.

"Anong happy to serve. Wag mong sabihin yan. Yang linyang yan ang nakapagpaiyak sa akin sa favorite kong movie, yung Huling Ulan sa Tag-araw."

"Wait, favorite mo rin yun? Nice pareho tayo. May makakakwentuhan na ako about sa movie na yun. Si King kasi ang KJ eh."

"Hala ang ganda kaya ng movie na yun kaso ang sad ng ending. Hayst, wag na nga natin pag-usapan. Baka iyakan ko na naman."

"At least, nagmahalan sila. Sige na nga, wag na natin pag-usapan. Nasaan na ba yung bestfriend mo, ang tagal naman umakyat"

"Malapit na yun haha easy ka lang. Gutom much lang ha?"

My mom got up from the couch to prepare the table for five. Gladly, the table here can be extended and there were chairs hidden in the wall in case you need them in situations like this.

I pointed to the other room when dad asked me where can they place their luggages. In this expensive suite, there were two rooms, one for me and the other is for the guests, like Britney or my parents. 

"So hijo, ikaw ang owner ng buong hotel na ito? I though condo yung project ni Rita na binigay ng boss, at sa BGC lang yun. Di ko alam na sa Davao na pala"

"Ay yes po. Condo po talaga yung una kong ininquire. Noong binida sa akin ng boss niya kung gaano siya kagaling, ayun po, yung hotel lobby ko, pinahawak ko na rin sa kanya. Pinauna ko nga po ito than my condo in Taguig eh. Mas personal space ko kasi yun kaya naisip ko parang di naman appropriate na doon ko siya paunahing papuntahin"

I came near him and whispered, "Pwede mo naman boss ipakita ang tunay mong ugali. Wag ka na ngang umarteng may respeto tsk"

"Ano ka ba. Ganito talaga ako" he answered.

"Weh? Maniwala hahaha"

Came my bestfriend. There she was, walking towards us but was....stunned.

"Huyy bakla. Sa pagkakaalam ko sa restaurant ka nagpunta, hindi sa haunted house. Parang nakakita ka ng multo ah" 

"Multo nga yun baks. Teka" and she went straight to Ken. "Sir, may kakambal po ba yung bestfriend mo?"

"Ha? Si King? What do you mean?"

"May kamukha ba siya na kapatid, kaedad or what?" she then continued.

"Sa 10 years naming magbestfriend, sa pagkakaalam ko only child lang yun eh. Bakit ba kasi?"

And Britney removed her wrinkled forehead, "Ah nevermind Sir. Nagbibiro lang, ang seryoso niyo kasi hahahahaha"

"Naku naku naku nagmana ka na talaga dito sa kaibigan mong baliw" and he pointed at me.

"Hoyyy excuse me. Sa kanya kaya ako nagmana. Kapal nito. Tatawa-tawa ka pa dyan. Kumain na nga tayo. Hinanda na ni Mommy ang lamesa"

I know there's something Britney would like to tell me. But I'll reserve it for bedtime marites later.

"Ang dami naman ng pinamili mo sa baba Britney" Mommy said as she opened all the food containers. I think it's a total of 10 food containers.

"Eh tita gutom ako. Tsaka minsan lang naman makakain sa mamahaling restaurant na yan. Sabi naman ni Sir Ken sagot niya eh"

"Britney kanina ka pa ha. Nakakahiya na kay Sir Ken. Grabe to" I interrupted while having big eyes.

"No no it's fine" he uttered and we turned our heads to him in unison, "sagot ko. Parents ng employee ko ang bisita so tama lang na itreat ko, hindi ba, Ms. Rita?"

"Sir sabihin mo nga. Mamamatay ka na ba bukas? May malala ka bang sakit? Ang bait mo eh" I joked.

"Tingnan mo to. Hindi ba pwede? Tsaka ito talaga ang totoong ako. Palibhasa kasi ayaw mo muna akong kilalanin" he continued with mischievous eyes.

Wait. There's something about him. Does he need something from me? OMG.