-YETİŞKİN İÇERİK-
Cihan, bazı hislerinin azalacağını umarak gittiği askerlik görevinden büsbütün o hislerin esiri olarak dönmüştü. Başetmeyi öğrendiğini sandığı hisler, onu tamamen kıskacına almışken aşkını nasıl gizleyecekti, hiç bilmiyordu.
Bir a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ILGAZ 💗
RÜZGAR 🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8. Bölüm:
Rüzgar, saçlarındaki dalgaları belirginleştirmek için kullandığı maşayı dikkatle parkenin üstüne bıraktı ve çalan kapıyı açmak için ayağa kalktı.
Gelen kişi Ilgaz'dı. Bu yüzden araladığı kapının ardında gördüğü yakışıklı yüz çocuğu kocaman gülümsetti. "Hoşgeldin." dedi adamın geçmesi için kenara çekilirken.
Ilgaz kendisini karşılayan manzarayla kalakaldığı için bir an ne cevap verebildi ne de içeriye girebildi. Çocuğu önce tepeden tırnağa süzdü, sonra aynı hareketi bir de tam tersi şekilde aşağıdan yukarıya doğru tekrarladı. Ağır ağır, gördüğü şeyi gerçekten gördüğüne kendisini inandırmaya ihtiyacı var gibi bir donuklukla yapmıştı bunu.
Rüzgar, krem rengi bornozuyla onu kapıda karşılıyordu... Nasıl tepki verebilirdi? Ne tepki verecekti?
"Hoşbuldum."
Birden çocuğun bu halini başkasının görmesinden endişelenerek gözlerini apartmanın girişinde ve yukarıya çıkan dik merdivenlerde gizleyemediği bir telaşla gezdirdi. Ardından daha fazla beklememeye karar vererek, çocuğu tekrardan dikkatle süzmekten ve çocuğun dikkatini çekmekten de korkarak ayakkabılarını çıkarıp eline aldı, nihayet eve girip kasılmış parmaklarıyla kapıyı örttü.
"Kapıyı böyle açıyorsun?" dedi sorar gibi. Sesindeki öfke, daha doğrusu kendi sesinden ilk defa Rüzgar'a yansıyan bu pasif öfke Ilgaz'ı bile şaşırttı. Çocuğa hiç öfkelenmemişti o, öfkelenemezdi ona.
Şu an hissettiği şey ya öfke değildi... Ya da öfkeyse bile hedefi Rüzgar değildi.
Birinin çocuğu böyle ev haliyle, bornozla görebilecek olması ihtimalinin bile bünyesinde yarattığı o yakıcı hisse öfkeliydi. Tüm bunları engelleyemediği için kendisine kızıyordu.
